Badania w poradni genetycznej – jakie???

Mam pytanie do dziewczyn, które wiedzą, na czym polegaja badania genetyczne. Ja dostałam skierowanie w 10 tyg. ciąży, niestety nie zdążyłam zrobić 🙁
Wiem, ze takie badania robi się do 14 tyg. i ze w skład tych badań wchodzi USG.
Powiedzcie proszę, czy w skład tych badań wchodzą jeszce jakieś inne (krew itp.)
Bede wdzięczna za odpowiedzi, bo w tej kwestii jestem zielona całkowicie.
Pozdrawiam

Edyta

9 odpowiedzi na pytanie: Badania w poradni genetycznej – jakie???

  1. Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

    Skoro dostalas skierowanie, no chyba jest na nim napisane jakie masz zrobic badania?? Pozdrawiam

    Marta i dwie fasoleczki 31.05.2003

    • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

      No wiesz…..jakby było, to bym nie pytała.
      Napisane jest tylko “porada diagnostyczna”
      Mam jednak nadzieję,że któraś z Was mi odpowie
      Pzdrawiam

      Edyta

      • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

        Prawdopodobnie chodzi Ci o nieinwazyjną diagnostykę genetyczną. Wykonuje się takie badania:
        test PAPP-A,
        badanie USG genetyczne,
        test Potrójny,
        test zintegrowany

        A tu masz opisy poszczególnych – miłej lektury

        Nieinwazyjna diagnostyka genetyczna

        W ciągu ostatnich kilkunastu lat postęp medycyny sprawił, że płód stał się pacjentem, który jest diagnozowany i może być leczony w łonie matki. Ultrasonografia umożliwia rozpoznanie wielu chorób nienarodzonego dziecka, z których część można leczyć po urodzeniu, a niektóre nawet w okresie płodowym. Właściwa i wczesna diagnoza ma ogromne znaczenie dla dalszego postępowania leczniczego i dla losów ciąży.

        Niestety rutynowe badania USG nie umożliwiają rozpoznania zespołu Downa i większości innych aberracji chromosomowych (aneuploidii). Są to choroby nieuleczalne, związane m.in. z upośledzeniem umysłowym i wysoką śmiertelnością.

        Inwazyjna diagnostyka aberracji chromosomowych była możliwa od końca lat 60-tych XX wieku, wiązała się jednak z ryzykiem utraty ciąży oraz innych powikłań. Ryzyko oraz wysokie koszty badania kariotypu umożliwiały wykonywanie badań prenatalnych jedynie w grupie kobiet o najwyższym ryzyku urodzenia dziecka z aberracją chromosomową – obecnie jest to 35 rok życia.

        Mimo, że ryzyko wady chromosomowej u płodu rośnie wraz z wiekiem matki, 80% dzieci chorych rodzą kobiety poniżej 35 roku życia. Dlatego w krajach rozwiniętych badania ukierunkowane na wykrywanie tych chorób, czyli nieinwazyjne testy genetyczne stały się standardem opieki dla każdej kobiety w ciąży. Do badań nieinwazyjnych należą: test PAPP-A (połączony), USG genetyczne i test potrójny,

        Test PAPP-A

        Do diagnostyki aneuploidii chromosomowych u płodu w pierwszym trymestrze ciąży wykorzystuje się pomiary stężeń następujących substancji w surowicy krwi matki: białka PAPP-A (Pregnancy Associated Plasma Protein A – Osoczowe Białko Ciążowe A) oraz hormonu – free beta hCG (Free beta human Chorionic Gonadotrophin) – wolnej podjednostki beta ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej. Dodatkowo wskazany jest pomiar ultrasonograficzny niewielkiej przestrzeni płynowej występującej na karku płodu, zwanej przeziernością karkową (Nuchal Translucency – NT). Badanie polegające na oznaczeniu poziomów PAPP-A, wolnej beta hCG i przezierności karkowej nazywamy testem połączonym (combined test), dla uproszczenia będziemy nazywali je testem PAPP-A.
        W najczęstszych aneuploidiach występują charakterystyczne odchylenia od “normy” poszczególnych analizowanych parametrów, np. w przypadku zespołu Downa u płodu dochodzi do obniżenia stężenia PAPP-A średnio o 50-70% oraz podwyższenia o ok. 80-100% stężenia wolnej beta hCG. W przypadku zespołów Edwardsa i Patau u płodu dochodzi do znacznego obniżenia stężeń PAPP-A i wolnej beta hCG. W większości przypadków aneuploidii płodu dochodzi do zwiększenia przezierności karkowej.
        Stężenia powyższych parametrów wykazują silną korelację z wiekiem ciążowym. Ponadto odchylenia od “normy” dla danego wieku ciążowego w przypadkach określonych patologii mają charakter statystyczny – względny, który daje się opisać funkcją statystyczną. W związku z powyższym, aby wyodrębnić w sposób mierzalny grupę ciężarnych o podwyższonym ryzyku wystąpienia określonej patologii, niezbędne jest dokonanie złożonych obliczeń, w przypadku aneuploidii płodowych uwzględniających również wiek kobiety ciężarnej. Z tego powodu dla obliczeń ryzyka stosuje się programy komputerowe. Bardzo istotny jest wybór metody oznaczeń biochemicznych, która powinna charakteryzować się wysoką precyzją i być zweryfikowana na dużej liczbie przypadków patologii.
        Test połączony / test PAPP-A jest badaniem przydatnym u wszystkich kobiet ciężarnych, ponieważ wykrywa te najczęstsze choroby płodu, które nie są wykrywane przez rutynowe badania USG. Test PAPP-A jest wykonywany pomiędzy 10 a 13/14 tygodniem ciąży jako badanie przesiewowe głównie w kierunku zespołu Downa, zespołu Edwardsa i zespołu Patau u płodu. Składa się z oceny biochemicznych parametrów krwi matki i parametrów ultrasonograficznych płodu. Test PAPP-A jest odpowiedni dla pacjentek w każdym wieku. Na podstawie jego wyniku wyodrębniona zostaje grupa kobiet ciężarnych, u których ryzyko aneuploidii u płodu jest podwyższone, i tym kobietom proponowany jest test diagnostyczny – np. amniopunkcja, w wyniku której można rozpoznać chorobę płodu, lub ją wykluczyć. Kilkanaście lat temu, kiedy nie było badań nieinwazyjnych amniopunkcje proponowano kobietom, u których ryzyko wystąpienia zespołu Downa u płodu było podwyższone ze względu na ich wiek. W chwili obecnej po wykonaniu testu PAPP-A u większości kobiet po 35 roku życia okazuje się, że ryzyko choroby płodu jest na tyle niskie, że nie uzasadnia wykonania amniopunkcji. U kobiet młodszych test umożliwia wykrycie płodów chorych, co dawniej było niemożliwe, ponieważ z założenia ryzyko choroby płodu był u nich zbyt niskie, aby proponować im niosący ryzyko zabieg amniopunkcji. Reasumując, obecnie decyzji o wykonaniu amniopunkcji, lub jej zaniechaniu nie musimy opierać jedynie na wieku kobiety ciężarnej – dzięki testowi PAPP-A można wykryć większość (około 90%) płodów chorych u kobiet bez uchwytnych objawów ryzyka choroby płodu i uniknąć amniopunkcji u wielu kobiet, dla których dawniej była ona jedynym źródłem informacji o stanie zdrowia płodu. Obecnie test PAPP-A jest badaniem o najwyższej wykrywalności zespołu Downa i innych aneuploidii (czułość testu w kierunku zespołu Downa ok. 85-90% co oznacza że wykrywanych jest ok. 9 na 10 płodów chorych. Dla porównania ogólna czułość testu potrójnego wynosi ok. 60-65%).

        Badanie USG genetyczne

        Dopiero pod koniec lat 80-tych opisano pierwsze objawy aneuploidii płodu w obrazie USG. Od tego czasu lista objawów ultrasonograficznych współistniejących z aneuploidią płodu znacznie się wydłużyła i opracowano wiele systemów oceny ryzyka, mających na celu jak najlepszy sposób kwalifikacji ciężarnych do amniopunkcji lub biopsji trofoblastu. Sposób najlepszy – to znaczy charakteryzujący się maksymalną czułością i swoistością. Badanie USG ukierunkowane na wykrywanie objawów aneuploidii chromosomowych u płodu nazwano określeniem “ultrasonografia genetyczna”
        Badanie USG genetyczne jest wykonywane pomiędzy 16 a 20 tygodniem ciąży jako badanie przesiewowe w kierunku zespołu Downa, innych aberracji chromosomowych oraz wielu chorób uwarunkowanych genetycznie i wad rozwojowych płodu. Składa się z oceny wielu ultrasonograficznych parametrów płodu. Jest ono odpowiednie dla pacjentek w każdym wieku.
        Lekarz wykonujący badanie USG genetyczne dokonuje oceny ryzyka choroby płodu na podstawie oceny wielu parametrów. Jeżeli ryzyko choroby płodu oszacowane w oparciu o te parametry jest podwyższone, kobiecie ciężarnej proponuje się dodatkowe badania, np. amniopunkcję, która w 100% wyklucza, lub potwierdza aberrację chromosomową płodu. Jeżeli ryzyko choroby płodu jest niskie, dalsze badania mogą nie być konieczne.

        Zasady wykonywania

        Przeprowadzenie badania nie wymaga specjalnego przygotowania pacjentki. Badanie wykonuje się sondą brzuszną, choć niekiedy, zwłaszcza u otyłych pacjentek dodatkowe badanie przezpochwowe jest wskazane. W trakcie badania oceniane są wszystkie narządy płodu, a lekarz poszukuje specyficznych objawów, mogących świadczyć o ryzyku choroby płodu. Nieobecność objawów nieprawidłowych znacznie zmniejsza ryzyko zespołu Downa.
        USG genetyczne – objawy nieprawidłowe i interpretacja wyniku
        Objawy patologiczne występują w obrazie USG w przypadku różnych aneuploidii. Ocena ryzyka choroby płodu w oparciu o ocenę USG jest bardzo złożona. Nicolaides i wsp. stworzyli system ilościowej oceny ryzyka trisomii 21 u płodu w oparciu o objawy USG. System ten jest jednak skomplikowany i trudny w modyfikowaniu w miarę opisywania nowych objawów. Opracowany przez Benacerraf i wsp. system oceny ryzyka aneuploidii u płodu w oparciu o objawy USG jest prostszy i oparty jest na poniższych założeniach: objawy współwystępujące z aneuploidią płodu dzielone są na “objawy duże” i “objawy małe”. Objawy “duże” to te anomalie, które zwiększają ryzyko wystąpienia aneuploidii u płodu do wartości wyższej od 1:100. Objawy małe zwiększają ryzyko aneuploidii do wartości nie przekraczającej 1:100. Do objawów dużych należą min: pogrubienie fałdu potylicznego, obecność wady serca, uogólniony obrzęk płodu, przepuklina pępkowa, wodogłowie, holoprozencefalia, znamienne skrócenie kości ramiennej, atrezja dwunastnicy i wiele innych defektów strukturalnych. Objawy “małe” to m.in. torbiele splotów naczyniówkowych, echogenne jelito, echogenne ognisko śródsercowe, hipoplazja środkowego paliczka 5-ego palca dłoni z klinodaktylią, poszerzenie miedniczek nerkowych, skrócenie innych kości długich, pojedyncza tętnica pępowinowa, nieprawidłowa budowa małżowiny usznej i jej skrócenie, podwyższenie oporności tętnicy pępowinowej, poszerzenie nosa, zaburzenia rytmu serca itp. Oprócz powyższych objawów w zależności od doświadczenia osoby badającej można oceniać kształt profilu płodu, obecność zmarszczki nakątnej, pojedynczej bruzdy zgięciowej dłoni i wiele innych objawów. Stwierdzenie jednego dużego objawu stanowi wskazanie do wykonania badania kariotypu płodu, gdyż ryzyko aberracji chromosomowej w takim przypadku znacząco przewyższa ryzyko amniopunkcji. Obecność tylko jednego małego objawu u płodu przy dokładnie wykonanej ocenie obejmującej większość objawów z powyżej wymienionej listy u kobiety z grupy niskiego ryzyka nie stanowi wskazania do badania kariotypu, gdyż ryzyko aneuploidii w takim przypadku nie przewyższa ryzyka amniopunkcji. Kobieta ciężarna powinna zostać jednak poinformowana o stwierdzonym fakcie, a obecność małego objawu może stanowić wskazanie do wykonania badań biochemicznych (np. testu potrójnego). W przypadku występowania dwóch małych objawów skłaniamy się raczej do przeprowadzenia diagnostyki inwazyjnej, ponieważ liczba tych płodów nie jest duża, a ryzyko choroby prawdopodobnie przekracza 1:100.

        Test Potrójny

        Do diagnostyki aneuploidii chromosomowych u płodu w drugim trymestrze ciąży wykorzystuje się pomiary stężeń następujących parametrów w surowicy krwi matki: alfa-fetoproteiny, podjednostki beta ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej, niezwiązanego estriolu, dimerycznej inhibiny A. Jednoczasowe badanie stężeń AFP, beta-hCG i uE3 nazywamy testem potrójnym. W wybranych patologiach jednostki płodowo-łożyskowej występują charakterystyczne zmiany stężeń poszczególnych parametrów w porównaniu z ciążą fizjologiczną, np. w przypadku trisomii chromosomu 21 u płodu dochodzi do obniżenia stężeń AFP i uE3 o około 30% oraz podwyższenia stężeń dimerycznej inhibiny A i beta-hCG. W przypadku trisomii chromosomu 18 u płodu dochodzi do obniżenia stężeń AFP, uE3, oraz beta-hCG. Podobnie jak przy teście PAPP-A dla obliczeń ryzyka wystąpienia aneuploidii chromosomowych u płodu stosuje się programy komputerowe.

        Test Zintegrowany

        Łaczne wykonanie testu PAPP-A w 11-13 tyg. ciąży i testu potrójnego w 15-20 tyg. ciąży nazywamy testem zintegrowanym. Bardzo ważne jest jednak, aby obliczenie ryzyka nie odbywało się osobno w obu testach, ale łącznie, przy użyciu specjalnego oprogramowania, z uwzględnieniem korelacji pomiędzy parametrami biochemicznymi w pierwszym i drugim trymestrze. Jeżeli danych biochemicznych i ultrasonograficznych nie analizuje się łącznie, przy pomocy specjalistycznego oprogramowania do testu zintegrowanego, ale oddzielnie, uzyskuje się znaczną liczbę wyników fałszywie pozytywnych (wynik fałszywie pozytywny oznacza nieprawidłowy wynik mimo braku choroby płodu). Zaletą prawidłowo wykonanego testu zintegrowanego jest niższy odsetek wyników nieprawidłowych przy tej samej czułości, co testu PAPP-A, a wadę stanowi konieczność dwukrotnego pobrania krwi ok. 11-14 i 15-20 tygodnia ciąży i wyższa cena.
        Standardowe badania USG
        Zgodnie z zaleceniami Konsultanta Krajowego w Dziedzinie Ginekologii i Położnictwa w Polsce u każdej ciężarnej należy wykonać badanie USG dwukrotnie: w 18 22 i 28-32 tygodniu ciąży. Należy podkreślić, że są to zalecenia minimalne.
        Aby zapewnić dokładną ocenę budowy i rozwoju płodu oraz wykrycie czynników ryzyka okołoporodowego należy wykonać badania USG ciąży w poniższych okresach:

        okres ciąży i cel badania

        10-14 tydzień ciąży: wczesne wykrywanie wad rozwojowych płodu,
        18-22 tydzień ciąży: wykrywanie większości wad rozwojowych, USG genetyczne – w wybranych grupach kobiet ciężarnych
        28-32 tydzień ciąży ocena rozwoju płodu, wczesne wykrywanie zaburzeń wzrostu i innych czynników ryzyka okołoporodowego
        36-40 tydzień ciąży ocena ryzyka okołoporodowego, położenia, wielkości i rozwoju płodu

        Wskazania do badań nieinwazyjnych

        Ponieważ badania biochemiczne nie stanowią zagrożenia dla ciąży ani dla kobiety ciężarnej, można je wykonywać u każdej ciężarnej. Należy jednakże wziąć pod uwagę kilka ograniczeń:

        1. Kobiety ciężarne powyżej 35 roku życia częściej otrzymują nieprawidłowy wynik testu potrójnego, dotyczy to również testu PAPP-A, choć w nieco mniejszym stopniu.

        2. U kobiet młodych, około 20-25 roku życia wykrywalność zespołu Downa i innych chorób płodu w teście potrójnym jest niska i wynosi ok. 50%. Dla testu PAPP-A wykrywalność w tej grupie kobiet wynosi ok. 80%.

        3. Kobiety ciężarne w wieku powyżej 42-giego roku w terminie porodu nie powinny w zasadzie poddawać się testowi potrójnemu, ze względu na wysokie prawdopodobieństwo uzyskania wyniku fałszywie nieprawidłowego.

        4. U ciężarnych z aberracjami liczbowymi, lub strukturalnymi i wynikającym z nich wysokim ryzykiem wystąpienia aberracji chromosomowej u płodu wskazane jest badanie kariotypu płodu.

        5. U ciężarnych, które zaszły w ciążę dzięki procedurom rozrodu wspomaganego (IVF, IVF-ICSI, GIFT, ZIFT) istnieje wyższe prawdopodobieństwo wyniku fałszywie dodatniego badania biochemicznego (wynik fałszywie dodatni oznacza nieprawidłowy wynik mimo braku choroby płodu)

        6. U ciężarnych z ciążą bliźniaczą
        czułość badań biochemicznych jest niższa, niż w przypadku ciąży pojedynczej, dlatego uważamy, że niezbędne jest wykonanie pomiaru przezierności karkowej, lub w późniejszej ciąży USG genetycznego. Ponieważ inne przypadki ciąż mnogich są niezwykle rzadkie i brak jest danych statystycznych dotyczących biochemicznych markerów w takich przypadkach nie zalecamy przesiewowej diagnostyki biochemicznej.

        Czynniki, mające wpływ na obliczenia ryzyka

        Wykazano, że na wartości stężeń badanych parametrów mają wpływ: palenie papierosów przez ciężarną, cukrzyca insulinozależna u matki oraz masa ciała ciężarnej. Stężenie PAPP-A ulega ok. 19% spadkowi, stężenie AFP ulega około 3% wzrostowi, stężenie hCG około 21 – 23% spadkowi, natomiast stężenie uE3 około 3% spadkowi w przypadkach, gdy kobieta ciężarna pali papierosy w stosunku do ciężarnej niepalącej. W przypadkach cukrzycy insulinozależnej u matki stężenia wszystkich badanych parametrów są obniżone; PAPP-A do 0,85 MoM, wolnej beta hCG do 0,8 MoM, AFP do 0,73 MoM; natomiast uE3 do 0,93 MoM. Wraz ze wzrostem masy ciała ciężarnej stężenia PAPP-A, AFP i hCG ulegają obniżeniu, jest to związane z ich większą dystrybucją objętościową: płód produkuje stałe ilości AFP, ale przechodzi ona do większego łożyska naczyniowego u ciężarnych o większej masie ciała. Konieczne jest więc dokonywanie korekcji stężeń badanych parametrów pod względem masy ciała ciężarnej. Oczywiście przed dokonaniem obliczeń niezbędne jest zebranie od kobiety ciężarnej wywiadu, ukierunkowanego na powyższe fakty.

        Za nieprawidłowy wynik badań przesiewowych uważa się:

        1. podwyższone ryzyko wystąpienia trisomii 21 u płodu w oparciu o powyżej omówione parametry (ryzyko powyżej określonej wartości odcinającej, zazwyczaj w granicach od 1:190 do 1:300)

        2. podwyższone ryzyko wystąpienia trisomii 18 lub 13 u płodu. Należy zaznaczyć, że czułość testu potrójnego w wykrywaniu trisomii 18 u płodu wynosi ok. 50% i jest znacznie niższa, niż czułość testu PAPP-A. Trisomia 13 (zespół Patau) nie jest wykrywana przez test potrójny.

        3. odchylenia każdego badanego parametru poniżej 3-go, lub powyżej 97-ego centyla dla danego wieku ciąży. Wartości progowe powinny być obliczone we własnym zakresie przez każde laboratorium.

        Zakończenie

        Diagnostyka prenatalna jest młodą dziedziną medycyny. Pierwsze badanie kariotypu płodu wykonano w roku 1968 u ciężarnej, która urodziła wcześniej dziecko z trisomią chromosomu 21. Od tego czasu aż do przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku istniały dwa zasadnicze wskazania do określenia kariotypu płodu: zaawansowany wiek matki i wcześniejsze urodzenie przez nią dziecka z aberracją chromosomową, gdyż były to jedyne uchwytne czynniki zwiększające prawdopodobieństwo urodzenia płodu chorego. Omawiane wydarzenia zbiegły się w czasie z szybkim rozwojem ultrasonografii, co było możliwe dzięki postępowi w zakresie elektroniki. W pierwszym rzędzie ultrasonografia zrewolucjonizowała sposób pobierania materiału biologicznego od płodu, jednakże już we wczesnym okresie rozwoju diagnostyki ultrasonograficznej w ciąży rozumiano współzależność pomiędzy widocznymi w obrazie USG wadami płodu a zwiększonym ryzykiem aberracji chromosomowej. Wynikające z przeprowadzonego badania ultrasonograficznego wskazania do diagnostyki prenatalnej stanowiły jednak ułamek wśród ogółu pacjentek aż do momentu ukazania się pierwszych doniesień dotyczących ultrasonograficznych objawów liczbowych aberracji chromosomowych (aneuploidii) u płodu. Równolegle rozwijały się biochemiczne badania przesiewowe w kierunku aneuploidii i otwartych wad płodu, tworząc wraz z ultrasonografią nieinwazyjną diagnostykę aberracji chromosomowych płodu. Dziedzina badań nieinwazyjnych, mimo że jest szeroko reprezentowana na świecie w praktyce klinicznej, ciągle się rozwija, czego najlepszym dowodem są liczne kontrowersje w piśmiennictwie poświęconym temu tematowi.
        Dalszy rozwój nieinwazyjnej diagnostyki prenatalnej jest nieunikniony. Prowadzone są poszukiwania nowych markerów biochemicznych i ultrasonograficznych (np. opóźnienie kostnienia kości nosowej). Prowadzone są badania komórek płodu krążących we krwi matki. Niedaleka przyszłość może przynieść kolejne zmiany w możliwościach diagnostyki.

        Pozdrawiam
        Ewa [10.07.2003]

        • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

          Na tej stronie znalazłam także informacje o badaniach prenatalnych i genetycznych
          [/url]

          ,

          • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

            Dzięki, co prawda nie chodzi, ale może tylko chwilowo.
            Pozdrowionka

            Edyta

            • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

              O rany! Dziękuje.
              Jeszce bede to “przetrawiać”
              Pozdrawiam serdecznie

              Edyta

              • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

                a co masz napisane na skierowaniu jak bliżej określisz rodzaj badania to może coś ci ktoś podpowie

                • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

                  teraz możesz zrobić kariotyp tzn badanie chromosomów, ale nie wiem czy ci zrobią bo na to trzeba mieć skierowanie, nie jestes już w ciąży więc pójdziesz tylko na wizyte do genetyka, on dalej cie pokieruje

                  pozdrawiam

                  Wera

                  • Re: Badania w poradni genetycznej – jakie???

                    No właśnie ogłupiałą jestem taka, bo na skierowaniu jest tylko tyle:
                    Rodzaj skierowania – porada diagnostyczna.
                    TYLKO tyle.
                    Więc nie wiem, czy to jakieś standardowe badania, czy jakies specjalistyczne (???), ale trudno, jeśli nikt nie wie, to nic sie nie stało, bo u mnie i tak już sprawa przesądzona. Pytam wyłącznie z ciekawości. Po prostu zapytam mojej pani doktor, ale dopiero pod koniec kwietnia
                    Pozdrawiam i dzieki za zainteresowanie
                    Pa pa

                    Edyta

                    Znasz odpowiedź na pytanie: Badania w poradni genetycznej – jakie???

                    Dodaj komentarz

                    Angina u dwulatka

                    Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –...

                    Czytaj dalej →

                    Mozarella w ciąży

                    Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji.

                    Czytaj dalej →

                    Ile kosztuje żłobek?

                    Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko...

                    Czytaj dalej →

                    Dziewczyny po cc – dreny

                    Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała...

                    Czytaj dalej →

                    Meskie imie miedzynarodowe.

                    Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to...

                    Czytaj dalej →

                    Wielotorbielowatość nerek

                    W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać...

                    Czytaj dalej →

                    Ruchome kolano

                    Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche...

                    Czytaj dalej →
                    Rodzice.pl - ciąża, poród, dziecko - poradnik dla Rodziców
                    Logo
                    Enable registration in settings - general