Bungee-skakałyście kiedyś?

1. kotagus Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez AniaOS

   nawet tu, we wlasnym domu nigdy nie bylam na poddaszu
   wejscie po schodach drabinkowych /taki spuszczanych z sufitu/ przerasta mnie zdecydowanie 🙂

   Ja, jak mieszkałam na 7.piętrze NIGDY, PRZENIGDY nie opierałam się o barierkę balkonową. Jak się tylko zbliżałam miałam wrażenie, że oprę się lekko i ona poleci w dół (nie żeby jakaś wadliwa była :D) tylko tak czuł mój żołądek.
   Nie wierzę swojemu błędnikowi, na szczytach gór nawet nie podchodzę do krawędzi, jestem pewna, że widok zakręciłby mi w głowie i straciłabym równowagę.

   Odpowiedz
2. kamuszka Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kotagus
   Ja, jak mieszkałam na 7.piętrze NIGDY, PRZENIGDY nie opierałam się o barierkę balkonową. Jak się tylko zbliżałam miałam wrażenie, że oprę się lekko i ona poleci w dół (nie żeby jakaś wadliwa była :D) tylko tak czuł mój żołądek.
   Nie wierzę swojemu błędnikowi, na szczytach gór nawet nie podchodzę do krawędzi, jestem pewna, że widok zakręciłby mi w głowie i straciłabym równowagę.

   Bungee to świetny sposób na pokonanie takiego strachu – wiesz, że jesteś przypięta i nic Ci się nie może stać. Ja też tak miałam-bałam się podejść do barierki, nadal w jakimś stopniu tak mam, nie podchodzę, bo wiem, że tej liny nie ma…

   Odpowiedz
3. beasia Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kotagus
   Ja, jak mieszkałam na 7.piętrze NIGDY, PRZENIGDY nie opierałam się o barierkę balkonową. Jak się tylko zbliżałam miałam wrażenie, że oprę się lekko i ona poleci w dół (nie żeby jakaś wadliwa była :D) tylko tak czuł mój żołądek.
   Nie wierzę swojemu błędnikowi, na szczytach gór nawet nie podchodzę do krawędzi, jestem pewna, że widok zakręciłby mi w głowie i straciłabym równowagę.

   ja mam dokładnie tak samo
   u teściowej, która mieszka na 9 pietrze w ogóle nie wychodzę na balkon, bo boję się, ze się zarwie… zreszta on taki maly, ze barerki każda na wyciagniecie ręki, a ta przestrzeń pode mną….

   Odpowiedz
4. beasia Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kamuszka
   Bungee to świetny sposób na pokonanie takiego strachu – wiesz, że jesteś przypięta i nic Ci się nie może stać. Ja też tak miałam-bałam się podejść do barierki, nadal w jakimś stopniu tak mam, nie podchodzę, bo wiem, że tej liny nie ma…

   nie gniewaj się, ale w ogóle mnie Twoje argumenty nie przekonują 🙂 i dreszczy emocji na mnie nie działa 🙂

   Odpowiedz
5. kamuszka Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Beasia
   nie gniewaj się, ale w ogóle mnie Twoje argumenty nie przekonują 🙂 i dreszczy emocji na mnie nie działa 🙂

   No trudno, nie gniewam się 🙂 Ja jestem wariatka, więc mnie mało osób rozumie

   Odpowiedz
6. bratek Dodane ponad rok temu,

   nie jesteś wariatką
   ja Cię podziwiam, ze pomimo wszystkiego przełamałaś swój strach
   ja bym chciała, pewnie wjechałabym/weszłabym na górę
   dała bym sie przypiać

   ale na 100 procent jestem pewna, ze w ostatniej chwili bym zrezygnowała
   nie pokonałabym strachu
   ja to wiem

   Odpowiedz
7. asik Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kotagus
   Ja, jak mieszkałam na 7.piętrze NIGDY, PRZENIGDY nie opierałam się o barierkę balkonową. Jak się tylko zbliżałam miałam wrażenie, że oprę się lekko i ona poleci w dół (nie żeby jakaś wadliwa była :D) tylko tak czuł mój żołądek.
   Nie wierzę swojemu błędnikowi, na szczytach gór nawet nie podchodzę do krawędzi, jestem pewna, że widok zakręciłby mi w głowie i straciłabym równowagę.

   Ja będąc pierwszy raz w naszym mieszkaniu nie byłam w stanie wyjść na balkon
   Po pierwsze wysoko (16-ste piętro)
   po drugie balkon strasznie wąski – stojąc przy samych drzwiach można prawie dotknąć barierki
   I w dole te malutkie ludziki i samochody 😉
   Nawet okien w domu nie mogłam umyć bo miałam stresa
   Ale po jakimś czasie wysokość przestała robić na mnie wrażenie
   i teraz myję okna bez problemów
   i na balkon mogę wyjść i np. wywiesić pranie 😉

   Odpowiedz
8. kamuszka Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez mama3xM
   nie jesteś wariatką
   ja Cię podziwiam, ze pomimo wszystkiego przełamałaś swój strach
   ja bym chciała, pewnie wjechałabym/weszłabym na górę
   dała bym sie przypiać

   ale na 100 procent jestem pewna, ze w ostatniej chwili bym zrezygnowała
   nie pokonałabym strachu
   ja to wiem

   Rozumiem 🙂 W moim przypadku było tak, że najpierw myślałam – nie dam rady, są jakieś granice nie do przekroczenia i to jest taka granica”. Później pomyślałam, że spróbuje, zobacze, jak to będzie. Wjechałam. Na górze było ciężko, strach, panika, wysoko bardzo, ludzie mali tacy na dole.. I nagle okazało się, że to jest możliwe, poczułam opór i “położyłam się”, tak, jak mi pan kazał, z lekkim wyskokiem w powierze. Jak leciałam, to już byłam spokojna. Ten 1 moment był trudny, przebicie tej bariery, żeby zrobić 1 krok naprzód. Od tej pory wiem, że wszystko mogę 😀

   Odpowiedz
9. narcowa Dodane ponad rok temu,

   nie skakałam i nie skoczyłabym. Mój mąż nałogowo tak:(
   Skoki z samolotu i inne takie debilstwa to jego namiętność.. Niestety

   Odpowiedz
10. asik Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez millounia
    nie skakałam i nie skoczyłabym. Mój mąż nałogowo tak:(
    Skoki z samolotu i inne takie debilstwa to jego namiętność.. Niestety

    Ale czemu od razu debilstwa?

    Odpowiedz
11. narcowa Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Asik.
    Ale czemu od razu debilstwa?

    Bo dla mnie nałogowe skakanie ze spadochronem to nieodpowiedzialne debilstwo.I nie ukrywam,że w przypadku mojego męża to mi się nie podoba.Dla mnie to igranie z losem.

    Odpowiedz
12. aborka Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez AniaOS
    nie skakalam i nie ma takiej sily, ktora by mnie do takiego skoku sklonila.
    na sama mysl o tym mam ciarki 😉
    histerycznie boje sie wysokosci, przestrzeni pode mna – to jest najgorsze.

    nawet tu, we wlasnym domu nigdy nie bylam na poddaszu
    wejscie po schodach drabinkowych /taki spuszczanych z sufitu/ przerasta mnie zdecydowanie 🙂

    ja wchodze ale jak juz na górze jestem to mam takie ciary w nogach… na wysokich balkonach podobnie. Ale najbardziej to sie boje o innych… jak ide z dziecmi i one podchodza do barierek – np 3 piętro i sie opieraja to ja juz mam ciarki. Zwykle zeby nie robic paniki to wychodze i wołam meza zeby z nimi stał. Druga fobia to jak ktos podrzuca dzieci i nimi wywija. mam ciary i krzycze albo prosze zeby przy mnie tego nie robili

    Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2
• 3

Znasz odpowiedź na pytanie: Bungee-skakałyście kiedyś?