Mam problem ze zbuntowanym 9 – latkiem. No dosłownie awanturuje się o wszystko. Wiem że to też jest związane z tym że ma małą siostrę, czuje się zazdrosny i nie umie sobie z tym poradzić. Ale też niestety jest problem z komputerem i telewizorem. Jak się nie pozwoli mu oglądać albo grać to dosłownie tak w kość daje że wcześniej czy później “łamiemy się”. Mamy strszych dzieci napiszcie proszę jak sobie radzicie z buntem, pyskowaniem, pretensjami o wszystko. I jak sobie radzicie z ograniczaniem rozrywek. Czy macie jakieś ustalone zaszady których się trzymają obie strony czy idziecie “na żywioł”.
Aga, Pawełek, Paulinka (04.09.04)
Strona 2 odpowiedzi na pytanie: Bunt
Re: Bunt
u nas bunt nasila sie z kazdym dniem 🙁 Czasami mam ochote wyskoczyc przez okno bo mam juz wszystkiego dosc
Moje dziecko bylo najgrzeczniejsze na swiecie i wszyscy je za to chwalili, sasiedzi, znajomi, rodzina… No i przechwalili :(:(:(
Dziewczyny ostatnio mialam taki hard rock ze dopiero jak synus dostal w pyszczek to pomoglo. Agresja okropna! Jak w dupke dostal klapsa to tylko sie smial i byl jeszcze gorszy! Wiem ze niepowinnam go klepnac w buzie ale to bylo cos okropnego doslownie dzikus! Biegal, krzyczal, bil babcie…
Ja napewno nie dozyje do jego okresu dorastania
Tylko mnie nie zlinczujcie za to klepniecie 🙁
Jola i Adrian (30.10.2000)
Re: Bunt
i zobacz wydaje się że starszy od Zu o dwa lata, że można więcej wytłumaczyć, że dziecko więcej zrozumie :(. Nie ma mądrych, trzeba przeżyć. Co prawda ja codziennie zastanawiam się czy dożyję dnia jutrzejszego, na co mój mąż twierdzi “MY NAPEWNO TAK” ;-)).
Podejrzewam jak się czułaś po tym zajściu :(. Jola one na pewno sie kiedyś wyciszą, trzeba mieć nadzieję :)), a w okresie dojrzewania pewnie znów wrócimy na forum mam 15 latków i będziemy się wspierać
Re: Bunt
dialog? tak, kiedys cos takiego bylo….
Dzieci z wiekiem rozumieja chyba coraz mniej 🙁
ciekawe czy jako mamy nastolatkow bedziemy jaszcze na tym forum? ja juz kilka razy probowalam zerwac z forum ale mi sie nie udalo
Jola i Adrian (30.10.2000)
Re: Bunt
Jola wiesz dlaczego kiedyś zerwę z forum?? BO NIE BĘDĘ MIALA TZW. PROBLEMÓW WYCHOWAWCZYCH, a jeżeli już to będą bardzo SPORADYCZNE 🙂
Ale jestem naiwna co?? 😉 ale coś musi mnie trzymać na powierzchni ;-))
A wieku dojrzewania pewnie tu wrócę i poproszę Smoki o kącik dla mam które przechodzą trudny okres dojrzewania ze swoimi dzziećmi 😉
Re: Bunt
A moze sie spotkamy za kilka lat… na oczekujacych? hahaha
Nie to zebym planowala, ale wszystko mozliwe 😉
Sory ze pisze takie glupoty ale strasznie mi sie dzisiaj nudzi…
taka koszmarna pogoda i wogole, nic mi sie dzis nie chce robic, chociay w zlewie sterta garow…
Ale dzisiaj dzieci maja paskudny dzien na komunie 🙁 ciekawe jak u naszej kolezanki imprezka? Dzieciaczki napewno zmarzly i zmokly
Jola i Adrian (30.10.2000)
Re: Bunt
😉 mówisz że za kilka lat 🙂 zobaczymy która pierwsza tam trafi
u nas też pada :(( cały dzień, na szczęście Zuzia została po gościnnym obiadku u dzidków więc trochę odsapnęłam i obejrzałam film 🙂 własnie mąż po nią pojechal więc przygotowuję się wejście bestii 😉
Re: Bunt
Pozwolicie, ze dolacze do dyskusji? Wlasnie mialam cos napisac na temat buntu a tu taki piekny watek;) Ja tez mam problem ze swoja starsza corka (6 lat). U nas straszne awantury sa rano o ubieranie. Nic jej nie pasuje. Nawet bluzka, ktora lubi jak jest uprana to nie pasuje. Codziennnie rano jest ostra awantura niestety…. W koncu mala sterroryzowana idzie do przedszkola. Wiele razy probowalam z nia rozmawiac na ten temat jak byla w dobrym chumorze. Mowi, ze sie postara a potem zaczynaja sie takie same histerie. W ogole jak juz cos raz powie to sie nie wycofa. Nie ma mowy:( Chcialam napisac tylko, ze nie jestescie same. Ja staram sie to wszystko jakos przetrwac, ale po kazdej awanturze mam okropne wyrzuty sumienia:(
Ninka
Re: Bunt
dzieci XXI w. już od małego wiedzą czego chcą :)) Podkłady cierpliwości chyba tylko to nam pozostało 🙂
w każdym razie nie pocieszyłaś, mój trzylatek od niedawna wybiera ciuchy i nic nie pasuje małej modnisi a co to bedzie jak laska będzie starsza ;-))
dobrze ze mamy to forum i możemy się wspierać w wyrzutach sumienia 🙂
Re: Bunt
Wiecie co ja myślałam, że to tylko u nas ten problem z ubieraniem porannym i wyjściem do przedszkola. Co prawda zdarza się to coraz rzadziej ale zdarza sie niestety, u nas chyba przyczyna była chyba w niewysypianiu się, ale sama nie wiem, bo odkąd Filip bierze leki przeciwalergii i więcej przez to śpi, to te poranne ubieranki jakoś lepiej idą. Kiedyś stosowaliśmy met. kładzenia ubrania wieczorem na krześle i skutkowało, potem przestaliśmy nasz błąd. A co do grania, wieczorynek – to ustaliliśmy, że Filip może grać w sobotę i niedzielę po półtorej godziny a co do bajek, to w tyg. raczej tylko wieczorynki. Z tym nie ma wojny.
Ale za to mamy problem z gryziem. Jasio młodszy brat Filipa gryzie go jak tamten mu dokuczy, albo mu się coś nie podoba, oj to jest horror.
Pozdr. mamy butowników.
ania, filip, jaś
Re: Bunt
Dziewczyny jestem zalamana:( Problem z ubieraniem przebral chyba miare. Codziennie jest histeria dobre pol godziny. Agata zanosi sie placzem jakby wyrzadzano jej jakas krzywde. Chyba caly blok nas slyszy:( Zastanawiam sie nad podlozem tych jej chisterii. Kupuje jej ubrania bez zciagaczy, luzne a i tak jest zle. Dzisiaj byla awantura o podkoszulke, ktora rzekomo jest za dluga tylko, ze ona chodzila juz w tej podkoszulce w tamtym roku…. No normalnie nie wiem co robic. Mysle, ze jest to jakas forma manipulacji nami a ja nie umiem sobie z tym poradzic.
Jak Martyna podrosnie i zacznie gryzc Agate to juz chyba osiwieje.
Dziewczyny macie jakis pomysl?
Ninka
Re: Bunt
Jest jakas poprawa? Dopiero dzis przeczytalam to co napisalas bo bylam odcieta od komputera. Nie pomaga np. wystawienie 10 podkoszulkow i poproszenie zeby sobie wybrala. Ja z ubieraniem mlodego nie mam klopotow. Czasami tylko musze sie zgodzic na male dziwactwa typu niebieskie skarpetki do zielonych spodni w dodatku do sandalkow. Ale to sa bzdury. Z chlopcami sa pewnie po prostu inne klopoty. Za to ja mam codziennie jazde z tym co bedziemy robic po szkole. Jak jedziemy do babci to jest afera ze nie siedzimy w domu. Jak siedzimy w domu to afera ze do babci albo gdzies. jak cos trzeba zalatwoc to wogole horror.
Aga, Pawełek, Paulinka
Re: Bunt
Witaj Ninka,
Wiesz jak nie próbowaliście tej met., żeby kłaśc wieczorem ubranko, żeby mała wiedziała że rano się ubiera właśnie w to co jej zostawiłaś – możecie nawet razem wybrać, mozę pomoże. U nas skutkowało. Ogólnie to muszę przeznać, że u nas z tym ubieraniem się jakoś poprawiąło aż sama jestem zdziwiona. Ale za to Filip gada jak najęty ostatnio i nie potrafi przerwać katorga. Mam nadzieję że to przejściowe.
pozdrawiam Was
ania, filip, jaś
Re: Bunt
Mój 9-latek też ostatnio zbuntowany.Rozmowy nie pomagają wręcz przeciwnie :(( Czasem mam wrażenie, ze wyjdę z siebie i stanę obok.Ehhh gdzie sie podziało moja słodkie maleństwo?
Basia z Wiki i Łukaszem
Re: Bunt
Wiesz Aga ja mysle, ze to jest forma manifestacji niezaleznosci i poprostu trzeba to przeczekac. Moja Agatka jest niestety bardzo zaborcza i uparta no i wiem, ze ma to po mnie a poniewaz to pokolenie jest bardziej wymagajace niz nasze stad pewnie nasilenie tego problemu:( zdarza sie, ze sa dni bez awantury szczegolnie wtedy kiedy ubiera ubranie z poprzedniego dnia ale problem w tym ze ona ma slownie jedna ulubiona pare spodni i kilka podkoszulek. Mam nadzieje, ze poprostu z tego wyrosnie.
Ninka
Re: Bunt
Aniu probowalam ale to tez nie skutkuje. Wieczorem pasowalo a rano okazalo se, ze juz nie:( I awantura gotowa. Pomijam juz fakt dluuuugiego ubierania sie a raczej robienia wszystkich innych rzeczy w trakcie. No niestety nasze dzieci nie rozumieja jeszcze uplywu czasu i koniecznosci trzymania sie pewnych terminow. Ja jednak ciagle mam nadzieje, ze to sie zmnieni.
Ninka
Re: Bunt
Wiesz może nie mów jej, żeby się ubierała, tylko usiądź koło niej i zacznij podrzucać ubranka. Zajmij moze ja rozmową – co będzie robić w przedszkolu. U nas to skutkuję, ona może w ten sposób reagować dlatego, że chce zwrócić Twoją uwagę skupioną teraz na maleństwie. I może trzeba po prostu wtedy poświęcić jej swój czas. Wiem, że nie jest łatwo, zwłaszcza pierwszy rok jest trudny do przejścia potem jak dziecko jest bardziej kontaktowe, jest łatwiej, naprawdę, bo mamy więcej czasu dla drugiego i potrzeba trochę czasu żeby starsze dziecko zaakceptowało młodsze, u nas trwało to troszkę. Ale teraz jest już dużo dużo lepiej.
Trzymam kciuki za Ciebie
ania, filip, jaś
Znasz odpowiedź na pytanie: Bunt