Czasem tak mam, a czasem mam tak czesto…
Czuje, że sie nie nadaje na matkę. Innym razem, że nie powinnam była wychodzić za mąż, a jeszcze kiedy indziej, że do niczego się już nie nadaję, nic nie potrafię.
Oczywiście są dni kiedy jest wszystko ok.
Natknełam sie na watek o PSM i sie zastanawiam czy to może nie jest przyczyną moich “nastrojów”.
Najczesciej wydaje mi sie, że daje ciała jako mama. Są takie dni, kiedy nie mam ochoty na lepienie ciastoliny i ustawianie korka z resoraków, gotowanie obiadu, a nawet dyskusje z moim synem. Nie jestem mamą trzesącą sie nad swoim dzieckiem, rozpieszczającą je. Wychowuje go raczej “rozumem” i nie jest on moim “cycusiem”. Jesteśmy raczej w relacji kumpelskiej. Nie rozmawiam z nim jak inne mamy ze swoimi dziećmi, z pieszczotą w głosie i godzinami objasniając zjawiska tego swiata. Po prostu gadam z nim jak z małym “dorosłym”. jak wariujemy, to wariujemy. Jestem w 90% konsekwentna, stanowcza. Jak sie bawimy to sie bawimy, ale jesli trzeba go ukarac (nie biciem!), to nie lamię sie jak inne mamy i doprowadzam sprawe do końca, nawet jak gile z ryku F ma do pasa.
Najczesciej wtedy słyszę “dość, daj mu spokój, przecież on płacze” albo “to tylko dziecko” lub coś w stylu “co z Ciebie za matka”, “Ty to sie na matke nie nadajesz”.
Do rzeczy, bo nie dacie rady przeczytać tego wywodu…
Autorem wiekszosci tych tekstów jest moja wlasna matka, która jeszcze potem jak sie oddale, robi wyklad mojemu dziecku jaka to ja jestem okrutna mamusia.
Co zauwazyłam?
Mój syn woli przebywac z dziadkami, z babcią – jesli ma do wyboru, co jest dodatkowym atutem dla mojej mamy w kłotniach ze mną – wychodzi na jej, że dziecku ze mną źle itp…
Oczywiscie wyprowadza mnie tym z równowagi, a gdy mam dzien zwątpienia we wlasne siły to sprawia, że już kompletnie mam doła, bo zaczynam wierzyc w te slowa.
Mój syn chetniej przytula sie do mojej mamy, faktycznie lubi jej towarzystwo, ale medal ma drugą strone jak zwykle. Filip robi z babcią co chce, a ona mu na to pozwala, na wszystko pozwala. Bije ją, zachowuję sie przy niej okropnie. drze się, gdy coś chce, rzuca sie na podłogę, bluźni jak szewc, z premedytacją potrafi np. ściagnąc garnek z zupą i rozdeptac po całej kuchni! Babcia wtedy oczywiscie dostaje szału i jej metody wychowawcze są takie :
“idz sobie, jesteś niegrzeczny, już Cie nie kocham, kupie swobie nowego wnusia!”
i po 5 min jest już wszystko ok.
oczywiscie kiedy ja na coś nie pozwalam Filipowi słysze dokładnie ten sam cytat, co powyżej.
Kiedy ja jestem z moim synem nie zachowuje sie w ten sposób. Jest grzeczny. Zupełnie inne dziecko!
Z moją mamą jakikolwiek dialog prowadzi do nikąd!
Kiedy zaczynam się nad tym wszystkim głebiej zastanawiać, wydaje mi sie, że dobrze wychowuję syna, że to przecież mały facet, nie można się z nim pieścić i rozdrabniac.
Chciałabym by był kiedyś fajnym “facetem z jajami”- odpowiedzialny i konkretny, a nie taki “cycek” co sobie nie może trafić palcem do nosa:(
Wiem, że relacja z dziadkami jest ważna i dlatego moj syna ma czesty kontakt z dziadkami, ale ja wtedy muszę sie usuwać na bok, bo zwyczajnie nie moge patrzec na to, co dziadkowie wyprawiają z moim dzieckiem i jak moj syn się zmienia w “potworka”.
Może to tak ma być…(?)
Dreczy mnie jeszcze inna sprawa.
JA NIE PRACUJE!
Nie jest to dla mnie problem – nienawidzilam pracować!
pracowałam w firmie tescia, gdzie bylam celem nr 1 dla 3/4 firmy do obgadywania, podkładania świń i wszelkich zachowań nie uznawanych za koleżeńskie. Ta praca to był dla mnie koszmar i powiedziałam, ze nigdy do niej nie wróce.
Cieszyłam sie, ze jestem w domu i “siedzę” z dzieckiem.
Jak sie okazuje coraz czesciej – otoczenie bliższe i dalsze ma z tym problem.
Tysiace razy słysze, że POWINNAM pracować, że SIEDZENIE w domu to nie robota, ŻE SIĘ ZWYCZAJNIE OPIERDALAM, a reszta haruje!
Nie uwierzycie, ale autorkami tych słów są kobiety- matki itp.
To, że prowadze dom, wychowuje dziecko nie ma żadnej wartosci.
Kiedy się zaczynam uzewnętrzniac i tłumaczyć, że to co robie jest wg. mnie słuszne i najlepsze dla mojego dziecka, mojej rodziny i dla mnie, to co słyszę?… że mi sie już od tego “nic nie robienia” we łbie pomieszało…
Nie pracuje, daje sobie rade, nikogo o pieniądze na życie nie proszę. Ja i mój mąż jestesmy zadowoleni z naszego trybu życia, tylko wciąż dookoła słyszę, że TO WSZYSTKO powinno być inaczej!.
Może faktycznie mam w życiu trochę lepiej, bo naprawde NIE MUSZĘ pracować. Ja dla swojej wlasnej samorealizacji nie czuje takiej potrzeby i nie ma tez ku temu powodów finansowych. Nie żyjemy jakoś wystawnie, ale od 1go do 1go starcza:)
No i wlasnie to wszystko sprawia, że w takie dni jak dziś jestem BEZNADZIEJNA i nie wiem już po której stronie leży “racja”…
opisałam to wszystko naprawde w telegraficznym skrócie, bo mogłabym tak jeszcze długo wylewac żale… czuję się nieco “obnażona”…
POZDRAWIAM 🙂 bruni
Strona 3 odpowiedzi na pytanie: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie …
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie…
Troszke jakbym czytała o swoich relacjach z moją mamą. Troszke, bo moja mama tez rozpieszcza Tyśkę na maxa ale co najgorsze byc może, podważa moje zdanie w jej obecności.
Tyle rozmów co z nią przeprowadziłam to tylko ja wiem. Jak grochem o ścianę.
Ostatnio wymyśliła, że Tyśka ma anemię, bo jest bladziutka, chudziutka (16kg.) i za długo w dzien śpi. Argumentowała to tym, że co pół roku trzeba robic badania krwi a ona sama robiła… 5 lat temu.
Extra.
Bruni.
Ja sobie powtarzam: co mnie nie zabije to mnie wzmocni.
Nic nie poradzę ci na twoje – po trosze – i moje problemy.
Życzę tylko cierpliwości.
Na pewno jestes dobrą matką. Filip kiedyś sam ci to powie.
trzymam kciuki.
Aga,Tysia (3 l.) i SYNek (34tc)
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
“To jest tak, ze jak masz brazowe oczy, a codziennie słyszysz, ze są zielone, to po jakimś czasie faktycznie zaczynasz sie zastanawiać jaki one mają kolor… ”
Podaję Ci w tym momencie rękę, taka jest prawda niestety:(
[Zobacz stronę]
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie…
KAzdy ma prawo do wybierania sobie wlasnego stylu zycia i innych powinno to obchodzic o tyle o ile komus dzieje sie krzywda. Niestety czesto tak jest, ze ludziom trudno jest zrozumiec styl zycia, ktorego sami nie prowadza. Zawsze lepiej jest uwazac, ze moj styl zycia jest najlepszy, jedynie sluszny – to zdecydowanie poprawia samopoczucie;-)
Co do babci… Pewnie troche pozwolilas na to co sie dzieje, ale
jezeli Filipek jest w domu i przedszkolu grzeczny, to najwyrazniej potraffi odroznic czego sie moze od kogo spodziewac. WIec moze nie walcz z wiatrakami, tylko konsekwentnie pilnuj, zeby na TWoim gruncie panowaly Twoje zasady. A jak zacznie przenosic jakies zachowania z “podworka” babci – to mow mu, ze to u babci moze sobie na takie rzeczy pozwalac. Walcz bronia babci – nieech to ona zbiera zniw swoich pomyslow wychowawczych a nie Ty. Ja co prawad mam kontakt z dziadkami Antka bardzo sporadyczny, ale jak zaczynaja takie akcje odstawiac, to mowie wprost. NIby do dziecka ( bo robilam to jak Antek jeszcze byl maly i niewiele pewnie z tego rozumial) ale tak naprawde do nich. “jak Ci babcia /dziadek pozwala na takie rzeczy to rob sobie to przy babci/dziadku. Mama na to nie pozwala.
Rady radami, a zycie zyciem. WIekszosc z nas chyba ma momenty, kiedy zycie przerasta i mamy wrazenie ze sie do niczego nie nadajemy 😉
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie…
Bruni….proszę Cię….. Nie znam Cie osobiście, ale mam nosa do ludzi i również osobiście nie znam drugiej takiej matki jak Ty…matki dziko szlejącej z dzieckiem (patrz m.in. fotka-masz bardziej błogą minę od Filipka ), matki pijącej z dzieckiem poranne capuccino, nie garnącej się do pracy ( czyt. “wytchnienia od dziecka” )
Nie chrzan,że sie nie nadajesz…..ja sie bardziej nie nadaje, a jakoś jest
I też mam czesto “jazdy” z dziadkami Ninki… Ale pamietaj, ze dziecko głupie nie jest i ono doskonale wie,że relacje z każdym czlonkiem rodziny mamą/babcią/wujkiem wyglądaja inaczej, a i to zawsze na pierwszym miejscu zostaną relacje z rodzicami!
Trzymaj sie:)
Niki & córcia 2,5 roku 🙂
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Ja się tylko odniosę do wątku pracowego.
Może w tekstach “Idź do pracy” zawarta jest troska o Ciebie? Nie zaś zazdrośc….
Chodzi o lata do emerytury i wypracowanie sobie tejże. No powiedźmy, że nie pracujesz, ale zakładasz, że kiedyś będziecie mieć z mężem jego świetną emeryturę. Ale jak wiadomo różnie w zyciu bywa. I może rodzinie chodzi o to, żebyś samodzielnie zabezpieczyła swoją starość?
PS. siedzę z dziecmi już trzeci rok w domu, na koncie emerytalnym odkładają mi minimalną składkę. Nikt mi nigdy nie policzy tych lat (poświęconych dzieciom, czasem cięższych niż niejedna praca) godziwie do emerytury. A jak facet zmieni zdanie co do małżeństwa ze mną? Można się sądzić o alimenty, ale ile ich przyznają?? A jak umrze wcześnie z przepracowania na zawał? Zostanę z tym co mam, a sama mam niewiele…
Chyba że się dysponuje majątkiem, z którego odsetek da się swobodnie żyć na bieżąco, ooo, to wtedy jak najbardziej – mozna nie pracować 😉
Mati 01.04 Marta 04.05
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie…
niedawno mialam swietna rozmowe z psycholog… bylo o rozpieszczaniu przez dziadkow – i padla tam fajna rzecz, ze byc moze to, ze np. dziecko zachowuje sie tam potwornie (szaleje, za nic ma wyznaczone granice itp) jest nie tylko kwestia samego braku zasad u dziadkow, ale byc moze np. proba zwrocenia uwagi, ze jemu samemu taka sytuacja nie pasuje, co wiecej, podkreslone zostalo, ze najczesciej jest to wynikiem zlych relacji miedzy rodzicami a dziadkami. No i to by sie zgadzalo w 100%. Czytajac tego posta mam troche przed oczami swoich tesciow, ktorzy rozpuszczaja Zuze do cna, jak napisala basiogroszek – robia z siebie posmiewisko byle tylko ja zadowolic. Kiedys widywali ja CODZIENNIE – ja bylam o krok od rozwodu (maz mi sie nawet z domu wyprowadzil na jakis czas). W koncu trzeba bylo podjac decyzje. W krotkich zolnierskich slowach oznajmilam co mi sie nie podoba, dlaczego czuje sie z tym zle itp. Tez mialam wrazenie, ze Zuza chetniej jedzie do dziadkow, z powrotami do domu byl dramat (ja sama nie jestem w stanie dostarczyc jej tylu atrakcji i zabaw co tesciowie – bo oni zawsze sa z nia we dwojke, nigdy “sam na sam”, szczeglonie w samochodzie). Byl placz, zgrzytanie zebow, bylam zla synowa (nigdy wprost nir uslyszlam, ale domyslna jestem 😉 ), skarzenie sie, ze utrudniam widywanie z JEDYNA wnuczka. Teraz mieszkam jakies 30 km od nich, Zuza widzi dziadkow 1-2 razy w tygodniu, jesli pracuje to czasem czesciej. Nie spedzam czasu z nimi wszystkimi razem, zwykle wtedy robie zakupy, korzystam z chwili oddechu. Gdybym nie zdolala zaakceptowac i tych wizyt – zatrudnialabym opiekunke, na 2-3 h dziennie, nawet po to zeby sie w spokoju wykapac czy poprasowac (czy isc na angielski 😉 ). Moim zdaniem JEDYNYM wyjsciem z sytuacji jest calkowite uzniezlaeznienie sie od dziadkow, oczywiscie kosztem wlasnego wolnego czasu, fryzjera, kosmetyczki itp. ALe kochana, cos za cos. Mozna sprobowac poszukac kolezanki, ktora posiedzi z Filipem i ustalic grafik kiedy koniecznie musisz wychodzic, sa “kluby maluchow” gdzie dziecko moze siedziec np. 2 h bez obecnosci rodzicow..
nie pamietam jak u F z przedszkolem – chodzi? Od wrzesnia Zuza idzie do rpzedszkola i juz nie wiem co zrobie z tym wolnym czasem bez niej w domu…
Z perspektywy czasu widze, ze im czesciej jestem z Zuza sama, im wiecej czasu ze soba spedzamy – tym lepiej sie z nia dogaduje, bo widze, ze to ja wychowuje ja na takiego czlowieka, na jakiego chce by wyrosla – nie tesciowie, moi rodzice. Dostaje w tylek niezle, zakupy z dzieckiem, do urzedu i mechanika z dzieckiem, szczeglonie, ze mojego mazlonka wiecej nie ma w domu niz jest. Ale wszystko da sie zrobic, i moze tak jak juz Ci ktos napisal, po jakim czasie “niewidzenia” sie z dziadkami, oni wyczuja, ze byla to “kara” i niechcac dopuszczac do takich sytuacji zaczna respektowac Twoje prosby? Mam wrazenie, ze u nas tak sie stalo 🙂
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Jeśli ktoś tak mówi, to raczej nie kieruje nim troska o samopoczucie Bruni 😉
Zbyt ogólnie sformułowałam swoją wypowiedź. Nie miałam na myśli wszystkich ludzi i wszystkch wypowiedzi na temat “pójścia do pracy”, a jedynie te przytoczone przez Bruni.
Beata i
Ptysia 3l. 5m.
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
w odpowiedzi na pierwszy post:
czesto tak mam:)
nie jestem matka POLKA i relacje nasze sa nie jak mamusi toksycznej z maminsynkiem i nie dziubdziam z Szymonem
jestem konsekwentna i wkurza mnie to ze dziadkowie rozwalaja to co zbuduje
niestety zachowanie dziadkow – szczegolnie babc, a najbardziej tesciowej doprowadza mnie do szalu i albo wychodze albo robie sie opryskliwa bo nie daje rady ugryzc sie w jezyk jak prosze Szymon zmien buty na kapcie a ta leci do przedpokoju coby mu nieba przychylic i zmienic bo to jeszcze dziecko – a on juz od dawna robi to sam
to taki przyklad lajtowy o innym wyreczaniu mnie w rozpieszczaniu nie wspomne a dzieciak to wykorzysuje na maxa
w sumie nie moge mu miec tego za zle i tlumacze ze babcia nie zwrac mu uwagi na zle zachowanie bo chce byc dla niego mila, ale to nie znaczy ze moze sie tak u niej zachowywac – ale to wolanie na puszczy
zmiana podejscia musialaby wyjsc od tesciowej, bo moja mama juz zrozumiala, a przynajmniej powoli zdaje sie rozumiec ze cugle musza byc:)
a tesciowej zmienic sie NIE DA
jak w jej obecnosci stosuje jakas kare czy cos w stylu: wiecej smietany do truskawek nie odstaniesz to ta leci do kuchni i w ukryciu mu dorzuca do talerza albo prawie ze placze w kacie ze matka wyrodna dziecko katuje
szkoda gadac
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Bruni, ja też wiecznie słyszę że Nina na pewno jest głodna. Moja matka karmłaby ja co 10 minut, nie pozwoli dziecku odpocząć między posiłkami.
Przy nas ( przy mnie czy przy mężu) dziecko jest na pewno non stop głodne – bo nie latamy za nia z jedzeniem.
Mogłabym duzo pisać o tym jak skutecznie moja matka podkopuje we mnie przekonanie że jestem mamą może nie świetną ale całkiem do zniesienia.
Nie napiszę bo nie chce sie po raz kolejny przez to wkurzać. Na dodatek mieszkamy razem więc nie mam prawie w ogóle szans od tego odpocząć.
Mam dość. Doskonale znam to uczucie agresji wobec własnej rodzicielki o którym piszesz.
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Dokladnie! bruni, zachowujesz się czasem jak infantylne dziecko ( tu na forum) a to, co opisalaś tylko to potwierdza!
Tym razem zgadzam się ze szpilki w 100%!
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Myślę, że Ty po prostu nie rozumiesz, że można żyć inaczej, że ludzie moga mieć różne potrzeby, na rózne sposoby dbają o swoją higienę.
Można mieć pasje i się spełniać nie pracując zawodowo.
I wbrew temu co piszesz, to żadna ze starych prawd. Nie zgadzam się z Tobą.
Być może wcale nie jestem mniej ambitna niż Ty czy Twój mąż. Nie uważam też, że “siedząc” w domu się nie rozwijam!
Sądzę też, że własnie dzieki temu, że jestem w domu to moje małżeńtwo i rodzina wygląda tak a nie inaczej, bo nie robie niczego wbrew sobie. Mój mąż nigdy nie uważał i nie uważa, że moje zajecia są mniej ważne niż jego “zawodowe”. Nadal jestesmy partnerami. Spróbuj to sobie wyobrazić – jak nam się fajowo żyje:)
Co do zarzutu z wczesniejszego posta, to jak widac nie tylko ja mam taki problem z dziadkami mojego dziecka. I co? Reszta Dziewczyn też jest infantylna?
Lepiej mnie w ten sposób nie osądzaj, bo wypomne Ci publiczne pranie brudów z kolezanką (przyjaciólką) na forum.
Witaj w takim razie w gronie “dzieciaków”
POZDRAWIAM 🙂 bruni
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
jesli chodzi o skladki i lata do emerytury to nie mam zmartwienia, bo cały czas mi one lecą;)
jak już kiedyś pisałam pracuje okazyjnie, dorywczo. jak sie trafia zlecenie, to pracuje przez 3dni i 2 noce w tyg non stop (organizacja imprez), ale to na moje szczescie trafia się rzadko:)
Dla mnie jest naprawde wielkim szczesciem to że moge być w domu. Jeszcze pracując na pełnym etacie o tym marzyłam. 🙂
I wbrew temu o co posadza mnie ‘szpilki’ to ja wcale nie siedzę w kuchni:)
Wrecz przeciwnie:)
Dopiero teraz mam czas by się realizować. Poza tym, ze prowadzę dom i zajmuje sie dzieckiem, chodzę na kurs jezyka angielskiego, od wrzesnia zamierzam zaczac nauke jezyka włoskiego. Chodzę na basen, bede chodziła na aerobic:)
Także, ściagam czasem podomke i wałki z głowy, a przydeptane kapcie zamieniam na szpilki:)
Wreszcie mogę robić to na co nigdy nie było mnie stać, bo pochodzę z ubogiej rodziny i moi rodzice nie finansowali mi kursów jezykowych i żadnych hop-siup zachcianek poza 3 posiłkami dziennie i ksiazkami do szkoły:)
A jak któraś z Was wspomniała – wykształcenie mam wyższe, doświadczenia zawodowego mi nie brakuje – pracowałam w handlu, marketingu, byłam głowną kadrową w firmie i w ogrodnictwie mi dobrze szło… jesli najdzie mnie kiedyś ochota na prace, to mam jeszcze jeden atut – pare calkiem zaradnych rąk;)
POZDRAWIAM 🙂 bruni
Edited by bruni on 2006/07/16 22:23.
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
kanatalupo, czytam Twój pamietnik i myśle, że sie nadajesz:)
O matko, znam ten lęk:)…”jak Wy dacie radę?”… Dopiero sie zacznie biadolenie, jaka to nieodpowiedzialnosc:) Już o tym myśle… choc jak na razie bociany latają inna trasą:)
Kantalupa, mam przypuszczenia co do płci, chcesz wiedziec?
ps. jak się czujesz w tej wywrózonej ciązy??
POZDRAWIAM 🙂 bruni
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie…
Odpowiadając na Twoje pytanie:
Filip do przedszkola nie chodzi, nie dałam rady, bo był non stop chory. Ilośc antybiotyków i nocy nieprzespanych (bo dziecko sie dusiło) mnie przerosła. W marcu powiedziałam “dość!” i tym samym od marca mam zdrowe dziecko (tfu tfu, odpukać)…
a co do resty tresci posta, to psychologiczny punkt widzenia faktycznie zgadza sie w 100% – może to jest ten “trop”, ale nawet jak powiem o tym mamie, to powie, ze ci psychologowie co to wymyslili to “głupki” etc:)
I z tym co napisałas tłustym drukiem sie zgadzam, bo sama to zaobserwowałam:)
Mietek? Tak ma na imie mój Tata:) Podoba mi sie, choć przyznam, że jest niedzisiejsze, ale i w wersji żenskiej funkcjonuje:) Mietka:)
POZDRAWIAM 🙂 bruni
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
W wypominaniu jesteś niezla..;) Zwlaszcza, że często nie doczytasz a potem ot, bzdury Ci wychodzą…
A czasem warto pomyśleć, zanim się coś napisze, nie?:)
( tak, jak w rzeczonym poście-zresztą wypowiedzialam się tam ze 3 razy w tym RAz na glówny temat).
Co do pracy. Nie każdy lubi, to fakt. I ok. Natomiast para: on prezes firmy, ona – kucharka…może i wychodzi taki duet, ale ja w to nie wierzę. Przynajmniej wśród moich znajomych nie ma takich par. Ja bym też nie chiala, by mój malżonek byl na moim utrzymaniu! 😉 I na odwrót. Emancypacja? Może…osobiście bym oszalala będąc 24h w domu! ( nie ważne, czy wliczam w to wyjście do kosmetyczki/sklepu/koleżanki etc.
Ale to tylko moje zdanie.
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Po pierwsze – nie wyszły mi żadne bzdury.
Po drugie – faktycznie jestem niezła:)
Po trzecie – myśle:)
Po czwarte – jeszcze mi sie nie zdarzyło nie doczytać.
Po piate – nigdzie nie pisałam, że jestem z wykształcenia kucharką, wiec skad to przyrównanie?
Po szóste – skąd pewnosc, ze moj mąz jest prezesem?
ad, piate i szóste – czyżbyś operowała jakimiś schematami, w które na siłe próbujesz nas wpisac?
Po siódme – jakich masz znajomych zdązylismy sie już na forum czesciowo (co podkreslam) przekonać.
Po ósme -Twoje slowa: Ja bym też nie chciala, by mój malżonek byl na moim utrzymaniu!…
nie napisałam, ze urzrymuje małzonka i nie rozumiem co znaczyć ma to “ja też”… Poza tym nie jestem na niczyim utrzymaniu, bo wylacznie moge sie domyslec, że i na odwrót wlasnie o to ci chodziło.
Gdyby nie to, że “siedzę” w domu, to opiekunka, kucharka i sprzataczka wyniosłyby nas znacznie wiecej niz to, co przepuszczam w m-cu na buty, ciuchy, kosmetyczke i fryzjera:)
Poza tym, przecież to że Ty nie chciałabyś utrzymywać Twojego męza, ani On Ciebie nie musi oznaczac, ze kazde małzenstwo musi “nie chcieć” tak samo, co próbuje Ci przekazac. Rózni ludzie, w róznych związkach, postepując różnie, inaczej niż Ty, mogą być szczesliwi, spelnieni etc.
Cieszę się, ze masz swoje zdanie i że jestes happy, ale to nie znaczy, że masz prawo do obrażania mnie tylko dlatego, ze ja mam inne zdanie i inne poglady i tez jestem happy.
Najpierw piszesz, ze rozumiesz i “ok” a potem wynika, ze jednak wcale nie rozumiesz…
I komu tu bzdury wychodzą?
POZDRAWIAM 🙂 bruni
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie…
Bruni !nie nadazam za czytaniem watku padajac wieczorem po calym dniu gdy zasiade na forum popatrzec co nowego…masz Ty “talent”do dlugich watkow!!!
wiesz co ja to odwrotnoscia Twojej sytuacji jestem…pracuje,babcia daaaleko bo w Arizonie mieszka a my w Chicago,tesciowa Bogu dzieki w Polsce,a ostatnio wnuk ku babc rozczarowaniu z nimi przez telefon nie chce gadac(zreszta jest na nie do telefonu z kazdym),wiec nie wiem co to rozpuszczenie przez dziadkow,choc z autopsi pamietam ze moja najukochansza babcia rozpuszczala mnie do granic mozliwosci (ja to pamietam nawet)a wyroslam na ludzi…chyba. Nie mam czasu tak jak Ty na kursy jezykowe,baseny,aerobiki… Ale dobra,po awfie jestem to mi wystarczy to co bylo(zartuje),bo pracy spedzam czas z Michalkiem bo nie mam go jak do dziadkow odstawic.i na mame sie nadaje,mysle ze sobie radze,gorzej z byciem malzonka….tu maz by sie musial wypowiedziec a wlasnie krzyczy “idziesz juz spac!!!!”
nie zabraniaj powiem ci jedno kontaktu z dziadkami,uwierz mi kobieto,jestem jedynaczka rozpuszczana przez Babcie i wiesz co????patrzac na swoje dziecinstwo nie wyobrazam sobie by moglo byc inaczej,by moglo by nie byc babci,by mogo nie byc tego co z nia przezylam,DZiadkowie sa od ROZPIESZCZANIA!!!i nie mowcie mi ze jest inaczej.ja przysiegam ubolewam bardzo ze Michal moj nie bedzie mial takich wspomnien z dziadkami jak ja!!!!az mi sie lza w oku kreci jak sobie przypominam…
a ze nie pracujesz???jak Tobie z tym dobrze to co sie przejmujesz innymi, zwariowalas,tez by tak moze chcialy…
ide juz do lozeczka spaciu…
Bruni ja stanelam do dzialania o rodzenstwo dla Michala,to kiedy na oczekujacych sie spotykamy????
to by byl watek.z Twoimi zdolnosciami do obszernosci watkow bysmy z pierwszego miejsca nie spuszczaly…
pozdrawiam
kasia i michalek 9 styczen 2004
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Dziecko z definicji jest infantylne, tak jak masło maślane
Kasia&Maciek 25.04.2003
Re: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie
Szukam i szukam i znaleźć nie mogę, gdzie szpilki napisała coś o byciu przez Bruni “infantylnym dzieckiem” i gdzie ty mogłabyś się z nią w takim poglądzie w 100% zgadzać?
Kasia&Maciek 25.04.2003
Znasz odpowiedź na pytanie: Czy czasem też czujecie, ze sie nie nadajecie …