Dawidek, faceci i takie tam myśli

Tak jak pisała Pluto Dawidek miał już USG mózgu i wyszło prawidłowo. Nie muszę wam mówić jak skakałam z radości.
Kolejną kontrolę ma za miesiąc. Oczywiście boję się ale im później coś wyjdzie (o ile wyjdzie) tym będą to mniej poważne zmiany….
Tego paskudnego gronkowca w płynie mózgowo-rdzeniowym też już chyba wyleczyli. “Chyba” bo Dawidek nie da sobie zrobić punkcji. Boi się i dwie osoby nie są w stanie go utrzymać. Próbowali juz trzy razy i za każdym razem się poruszył, nawet po lekach uspokajających jaki mu podali. Nie dziwie się bo maluszek swoje juz przeszedł….
Ale taki gronkowiec to poważna sprawa więc nie wiem….
W poniedziałek ma wrócić szef katedry i zadecydowac co dalej w takim przypadku….
Może już niedługo go wypiszą?

W poniedziałek Dawidek kończy trzy tygodnie….

Chyba jednak będę butelkową mamą bo niestety Dawid nadal nie toleruje mojego mleczka… No trudno, na butelce juz dużo dzieci się wychowało.

Złamany obojczyk już się zrasta, a Maluszek zaczyna ruszać łapką…..

A ja uczę się rehabilitacji metodą Vojty, bo będziemy ćwiczyć w domku.

A teraz o drugim mężczyźnie w moim życiu.
Wczoraj mój mąż opowiadał znajomym jak to jest jak rodzi się dziecko.
Mówił, że bał się, że to takie małe i tylko sra i płacze, ze może nie dorósł do roli ojca bo to same problemy…. Krótko mówiąc w co się wpakował. A jak Dawid się urodził to w jednej sekundzie coś się przestawiło. Tak bez udziału jego świadomości, zobaczył maluszka i niewiadomo dlaczego zaczął się starsznie cieszyć. I tak już zostało.
Ja się nabijam, ze to instynkt macierzyński 🙂
Powiedział też, ze do tej pory wszystkie dzieci były dla niego takie same a teraz idealnie je rozróżnia.

PS> Mam już zdjęcia Dawidka. Jeżeli chcecie nas zobaczyć to poproszę o adresy.

Pozdrowienia
smoki