Jestem z siebie dumna.Zrobilam sobie sama zastrzyk w brzuch(nie zeby mnie to rajcowalo.., to na zapalenie w łokciu).Duma moja tym wieksza,bo naleze do osob ktore zemdlaly:
-przy pobieraniu krwi,
-przy przebijaniu uszu i nosa
– przy zmianie kolczykow….
-na widok zyletki…
a tu taki skok…sama sie zastrzykowalam…
DLATEGO JESTEM DUMNA!
a DRUGI POWOD DO DUMY,PRZEZYLAM NOC.Od 00.30 Maja dostala ostatnia porcje piersiowki… Niestety nie moge jej karmic dluzej bo dostalam tez antybiotyk. Maja przezyla,gorzej ze mna…tak mi zal….
23 odpowiedzi na pytanie: Dumna jestem;-)
no to faktycznie wyczyn w twoim przypadku,GRATULACJE!! ale szczerze to powiem cię że ja raczej z tych “co nie mdleją” ale zastrzyku w brzuch bym sobie nie zrobiła, w sumie nie musiałam jeszcze tego robić, moze sytuacja by mnie zmusiała, ale jak teraz o tym myslę to nie dałabym rady napewno!
no i biedna Maja, ale taka kolej rzeczy, trudno, przeżyjecie to obie!
Dzielna jesteś i masz pełne prawo być z siebie dumną.
Naprawdę szczerze podziwiam za ten zastrzyk w brzuch 🙂
Gratuluję!
Gratuluję odwagi, sama sobie bym chyba nie zrobiła.. Ale mężowi miałam okazję robić zastrzyki.. w pupę i choć podobno dobrze robiłam to miałam zawsze stresa przy wbijaniu igły..
A odstawiasz ostatecznie czy tylko na jakiś czas pierś? W każdym razie powodzenia!
A nie można było podać antybiotyku, który można przyjmować przy karmieniu?
Ps. Ja robiłam sobie całkiem sporo zastrzyków w brzuch i o ile takim gotowym penem było łatwiutko, o tyle prawdziwą igłą, gdzie najpierw musisz przygotować lek i sama musisz wyregulować jak głęboko się wbić w brzuch, już nie było tak fajnie, bo się łapska trzęsły. 🙂
Jestem z Ciebie dumna 🙂
Lomatko!! To szacuneczek!! Dzielna jestes, ja bym sie chyba nie odwazyla :-O
Ałłłłłłaaaaa 😀 Ja bym tyego nie zrobiła, chociaż przy pobieraniu krwi nie mdleję, az mnie zabolało na samą myśl.
nato
wilki puchar ci sie nalezy!!!!
ja tez odstawialam z powodu lekow
dziecko szybciej niz ja to zaakceptowalo wiec rozumiem
bedzie dobrze – zobaczysz
DZieki Kobietki!! igla dluga nie jest ma centymetr i trzeba ja cala wbic,takze nie jest to zaden long-john;-)
No no!:)
( wydłużam widomość)
dzilena jestes bardzo bardzo.
medal dla Ciebie i Majki 😉
nie mdleję:
– przy pobieraniu krwi,
– przy przebijaniu uszu i nosa
– przy zmianie kolczykow
– na widok zyletki
– po wpakowaniu palca do krajalnicy
ale nie wiem czy sama zrobiłabym zastrzyk komukolwiek a co doopiero w brzuch samej sobie
osz kurde podziwiam!!!
ps.mdleje tak samo jak Ty 🙂
ło matko!!!! podziwiam!!!:):):)
Ja jak Klucha i tez nie wiem czy dałabym rade…
pewnie gdybym musiała no i chyba szukałabym jednak innego antybiotyku 🙂
Mnie nigdy nie udało się pobrać krwi, żebym nie zemdlała 😀
Oczywiście to było przed porodami 😀
Robiłam mężowi zastrzyki podskórne w kark 🙂
no to szacun 🙂
podziwiam. Szacuneczek Madziu 🙂
Zal po odstawieniu od piersi rozumiem. Dlugo mi pozostal.
Ale noce staly sie nagle spokojniejsze 😉
Gratulejszyn!!!
Ja tez z tych “odwaznych”, a przez cala ciaze strzelalam sobie codziennie zastrzyk w brzuch i pod koniec doszlam juz prawie do perfekcji :):) ale gdybym miala do tego wrocic teraz, to….. chyba bym sie nie odwazyla jednak 😉
Znasz odpowiedź na pytanie: Dumna jestem;-)