Dziewczyny ktore wrocily na stale do Polski po imigracji do USA

1. elik Dodane ponad rok temu,

   bedzie ok 🙂 Wrocilam do Pl (co prawda nie z USA) ponad poltora roku temu i nie zaluje. Pewnie, ze brakuje mi niektorych rzeczy stamtad, ale tak to juz jest, jak sie raz gdzies wyjedzie to juz nigdzie nie jest w 100% fajnie. Porownan sie nie uniknie

   Odpowiedz
2. szkocik Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez govinda
   U nas wprawdzie gospodarki jako takiej nie ma ale tesciowie tez cisna strasznie zebysmy wrocili. Mieszkaja sami w duzym domu, maja duzy sad, warzywnik, kozy ( na mleczko), ktorych niecierpie ;). Oczywiscie jest tam pieknie, cudownie ale ja i tesc w odleglosci mniejszej niz 100km to zly pomysl. Zdajemy sobie sprawe z tego, ze czeka nas trudna decyzja – bo byc moze pewnego dnia trzeba bedzie zostawic wszystko tutaj i wracac do Polski. Boje sie tego ale chyba glownie przez charakter ojca mojego meza :(.
   Powtarzam sobe w duchu, ze poki jestesmy razem to niewazne gdzie bedziemy a jak to sie przelozy w praktyce to pewnie sie okaze.

   Mogłabym napisać “prawie” identycznego posta. Różnica jest taka, że dom mamy z teściami na spółkę(góra nasza, Ich dół) i nie mamy kóz tylko kilka krów trzymanych na cielaczki i teść chce wznowić produkcję trzody. A ja nie widzę przyszłości bo mamy duży kredyt jeszcze na wiele lat, a żeby z czymkolwiek ruszyć, trzeba mieć sporo kasy “na kupce”. A my wszystkie oszczędności pakujemy właśnie w kredyt. Przerażona jestem.
   Ale myślę tak samo jak TY; wszędzie -byle razem:)

   Odpowiedz
3. agat79 Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez AnnaK26
   Kurcze, kiepsko…

   Boje sie najbardziej tego, ze tutaj brakuje mi Polski a w Polsce bedzie mi brakowalo USA…. takie to pokrecone!

   Niestety, kazdego emigranta dotyka “choroba emigracji”- i tak naprawde gubi sie w tym, gdzie naprawde jest jego dom. Ja ta chorobe odczulam, nie wtedy, kiedy wyjechalam z Pl, ale wtedy, kiedy zmienilam miasto i nie bylam do konca z tego zadowolona, zreszta do tej pory tesknie za miastem w ktorym mieszakam ponad 8 lat (w De). Mozna powiedziec, ze o powrocie kompletnie nie mysle, mam tam rodzine, odwiedzam ja, lubie spedzac urlop w Polsce, jestem 100% Polka, ale… Polska jest moja ojczyzna, a Niemcy moim domem. I wlasnie z tych przyczyn, ktore zostaly tu w tym watku niejednokrotnie wspomniane- brak stabilnosci, bezpieczenstwa, itd. nie mam zamiaru wracac. Pomijam fakt, ze pewnie musialabym uczyc sie na nowo zyc, bo dorosle, samodzielne zycie zaczelam w Niemczech i tak wiele w Pl sie zmienilo, ze motam sie tam gorzej niz w De ;-)) Ale kazdy sam musi wiedziec, gdzie sie najlepiej czuje i chce zyc. Bez wzgledu na Wasze decyzje, zycze powodzienia i pozdrawiam!!!

   Odpowiedz
4. zewunia Dodane ponad rok temu,

   Ja nie wyobrazam sobie powrotu do Polski chociaz moj A. o tym przebakuje, na szczescie coraz mniej. Ja jestem jedynaczka, rodzicow mam tutaj wiec wlasciwie nic mnie nie ciagnie do Polski. A. ma rodzicow w Polsce, 2 braci i siostre, jedna siostra jest tutaj i pewnie dlatego chcialby wrocic bo teskni. Rozumiem go ale zawsze kiedy on mowi o tesknocie, sposobie zycia w Pl, o tym, ze zyje sie tam jakos wolniej, jest wiecej czasu, jest normalna zima i swieta ze sniegiem, a lato takie, ze pot leci po “dupie” itp. itd. to ja mu zawsze na to mowie, ze wspomnieniami, ta pogoda i wszystkim co wymienil nie nakarmi rodziny, nie zaplaci za czynsz, nie bedzie go stac na to na co moze sobie pozwolic tutaj. Wiem, ze nowy samochod czy inne gadzety, jakis posilek na miescie od czasu do czasu nie sa najwazniejsze ale kiedy mozna sobie na to pozwolic i czlowiek sie przyzwyczai to nie chce pogorszyc swojego poziomu zycia. Dla mnie glownym powodem pobytu w Irlandii sa pieniadze, o ktore w Pl trudno….

   Odpowiedz
5. dorota27 Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez AnnaK26
   az ciarki mi po plecach przeszly jak czytalam Twoj post. Bardzo dziekuje za szczerosc. Napewno decyzja bedzie bardzo mocno przemyslana. Tak mam stabilizacje tutaj… w tej chwili juz to czuje.

   A ja tez z tych co to mysla za co przezyja nastepny miesiac jak trace grunt pod nogami.

   mam znajomych ktorzy dwa lata temu wrocili do polski, byli z krakowa, mnie tez wtedy ostro namawiali, mieli w planie jeszcze zahaczyc o islandie, sytuacja na dizs wyglada tak,, siedza w krakowie /mieli mieszkanie po dziadkach o tyle dobrze/, on dorabia w remontach, ona od roku szuka pracy..i narzekaja i zaluja… A pamietam jak dzis ich zapal do powrotu…wyidealizowane wszystko w polsce, a sytuacje w usa mieli calkiem niezla,,,papiery, praca, tanie mieszkanie…. Na poczatek swietna sytuacja

   Odpowiedz
6. annak26 Dodane ponad rok temu,

   ja wlasnie boje sie, ze po ilus tam latach bardzo zaciera sie rzeczywistosc a pamieta sie tylko te dobre chwile….

   Odpowiedz
7. malimarta Dodane ponad rok temu,

   Duzo sie slyszy o powrotach, nawet powiedzialabym ze jest to w modzie!
   Ciekawa jestem jak ulozy sie tym znajomym ktorzy jutro wyjezdzaja….
   A swoja droga, rok temu bylismy u znajomych na grillu i poznalam tam malzenstwo z dzieckiem ktorzy tez wracali – tez z zapalem i wielka radoscia… i z ciekawosci zapytalam wczoraj kumpele jak im sie tam uklada. Po miesiacu podobno kombinowali zeby tu wrocic przez Mexyk (byli tu nielegalnie….)!!!! zwatpili jednak i ruszyli gdzies w Europe… szukajac dalej swojego szczescia….

   No coz, jak juz wracac to chociaz z jakimis konkretnymi planami i gotowka – tez konkretna 🙂

   Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2
• 3

Znasz odpowiedź na pytanie: Dziewczyny ktore wrocily na stale do Polski po imigracji do USA