Pewnie niejedna z Was ma uparty egzemplarz w domu więc może poradzicie mi jak sobie poradzić z takim dzieckiem? Prośby nie skutkują, groźby też nie wywułują odpowiedniego wrażenia, kara kończy się płaczem i awanturą. Jak się córka na coś uprze to nie ma bata nic nie jest wstanie wybić jej pomysłu z głowy. Staram się być konsekwenta ale czasami odpuszczam by nie psuć sobie krwi. Niestety musze się przyznać że wiem po kim Alicja odziedziczyła tą cechę charakteru – po mamusi… Tak więc czasami robi się nieprzyjemnie bo jest w domu walka charakterów. Przeraża mnie to bo córka ma dopiero 3,5 roku, wolę nie myśleć co może być później. Czy macie jakieś wskazówki jak sobie paradzić z takim dzieckiem? Przecież nie mogę jej cały dzień dawać karę za karą 🙁
Strona 3 odpowiedzi na pytanie: jak sobie radzić z upartym czieckiem
Nie ma, ja ją budzę, ale od jakiegos czasu chodzi mi po głowie że ktos kiedyś na forumie pisał że pomaga 🙂 Dzięki za przypomnienie, jak wróci z wakacji to wypróbuje 🙂
Nina często błaga o odwołanie kary, wścieka się, idzie do swojego pokoju powalić pięścią w poduszkę….hmmm. Czasem płacze i w ten sposób próbuje wymusić żeby kary nie było. A czasem po jakims czasie zaczyna sie cwaniakowato przytulac i przymilać i w końcu stwierdza że skoro jest juz taka grzeczna i kochaną córeczka to może kary nie będzie 😉
slodkie sa te nasze dzieci
takie cwaniaczki malutkie nie? 😉
zawsze myslałam że takie kombinatorstwo się później zaczyna 😉
ale widać maluchy tez pomysłowe
rozważam to od dłuższego czasu i byc moze sięgnę po takie rozwiązanie
ojojoj, MiniMini miałam rano kiedys. Zlikwidowałam, definitywnie.
działa prawie zawsze (stosuje rzadko)
Zawsze informuje co grozi za niewykonanie polecenia i egzekwuje
próbowałam
ja piernicze, to juz wole jak myje zęby przez 20 minut…. w zyciu czegos takiego z nią nie miałam 😮 walczy o tę szczoteczkę jak lew a nie skorpion 😉 Nie ma szans zeby jej wyjąć ją ręki. Przeciez nie bede sie szarpać z dzieckiem… Nie stosuje rozwiązań siłowych.
W piatek odbylysmy rozmowe, wytłumaczyłam jej dlaczego nie musi rano w tygodniu tak zawzięcie szorowac zębów (nie je teraz sniadania w domu, dopiero w przedszkolu, wiec faktycznie uwazam ze nie musi). Moze to cos da, zobacze.
U mnie dokladnie to samo – kara brak nagrody albo nieoglądanie bajek wieczorem. Po przedszkolu w dniu, gdy jest rano bardzo grzeczna (czytaj szybko umyła zęby 😉 ) zazwyczaj idziemy kupic jakis drobny słodycz, książeczkę albo zabawkę – cokolwiek. Jesli jest niegrzeczna – nie idziemy, a gdy jest wyjatkowo niegrzeczna tego dnia – stosuje brak bajek. W naprawde ekstremalnych sytuacjach równiez brak placu zabaw.
a wieczorem tez szoruje 20 minut?
no i w ogole po co myc zeby 20 minut nawet po jedzeniu?
ja czasem uwazam ze w takich razach silowe rozwiazanie musi byc
w koncu silowe jest np zabranie pod pache i przeniesienie na inne miejsce
a ja to stosuje
No, wieczorem tez tak 15-20 minut. I w przedszkolu tez myje zęby najdluzej z grupy, ale nie 20 minut – tam po prostu konczy gdy wszyscy skonczą zeby nie tracic zabawy 😉
Ostatnio żona kuzyna mi uzmysłowiła, ze u nas to rodzinne – moze nie myjemy wszyscy zębów az tak długo, ale jednak dosyc długo. Nie wiem z czego to wynika. I dokładki pasty tez w miedzyczasie obowiązkowe.
Wydaje mi sie, ze co innego wziąć młodą pod pachę, a co innego szrapac sie z nią o szczoteczke (małe to to i naprawde ciezko jednym ruchem zabrac jej to z ręki). Poza tym jakos mi to nie pasuje ideologicznie – zabieranie komus czegos siłą, na dodatek czegos, co do mnie nie należy i jest w trakcie używania. Na razie sprawdze czy moje ostatnie tłumaczenie zda egzamin, a jak nie to chyba spróbuje z timerem.
o matko, u nas to NIGDY nie działa….
zawsze egzekwuję to co powiem, zawsze taka sytuacja konczy się płaczem – Nina wie że ja zrobię to co powiedzialam ale i tak się nie stosuje hmmm
Znasz odpowiedź na pytanie: jak sobie radzić z upartym czieckiem