wymyśliłam z pół roku temu. odbierałam akurat wyniki bardzo specjalistycznej analizy z laboratorium i pomysłałam po raz pierwszy, że chciałabym w takim laboratorium pracować. wiem, nudno pewnie po jakimś czasie. ale za to jakże spokojnie…. przynajmniej tak się wydaje.
i od tamtej pory im więcej mam zgęstek w pracy, tym częściej myślę o takim laboratorium… 😉
a normalnie humanistką jestem. i pracuję w marketingu.
udało wam się kiedyś kompletnie zmienić profil zawodowy? o 180 stopni? albo dokonać innej życiowo-zawodowej zmiany, z sukcesem?
marzy wam się coś takiego czasami?
Strona 2 odpowiedzi na pytanie: jak zostać laborantką?
Czasem wręcz wciągające!
W czasach mojego dzieciństwa – szynka, wołowe z kością czy czekolada spod lady!
Jedyny sklep w okolicy, w którym była część samoobsługowa.
jako niezmienny czolowy oportunista, nie wybiegam za czesto w przyszlosc i zmiany zaowodwe same mnie znajduja;)
a bez zartow, nie wiem, co trzeba skonczyc, ale polecam
piekny zawod, kiedy ma sie powolanie
i uslyszalam to z ust najbardziej niezadowolonej z zycia osoby na tym swiecie – mojej cudownej zanjomej z czasow krotkich gaci
podobno wciaga jak nic innego i mozna byc mizantropem cala geba (zeby nie duzo nauki, to bym sie na przekwalifikowala)
trzymam kciuki za powodzenie
mnie tez naszlo
na psychologie szkolna (troche w moim zawodzie), ale z ukierunkowaniem na wsparcie dla nauczycieli w zawodzie (bo jak mawial moj pryzjaciel psychiatra – po pieciu latach pod tablica nalezy sie kaftan bezpieczenstwa;))
no właśnie zaczęłam się łamać (cóż za silna motywacja ). Gdyby to można było załatwić jakimś studium, to chętnie. Ale nie wiem, czy dam radę ze studiami.
Chociaż na pewno by mnie wicągnęło. Na maturze dostałam 2 piątki z biologi.
To jażyczę powodzenia w takim razie!!, bo u ciebie to bardziej realnie wygląda.
a ja chciałabym (zawsze chciałam) zostać komornikiem…. ale najpierw muszę skończyć 26 lat ale droga do tego zawodu jest bardzo trudna… no i predyspozycji osobowych chyba też by mi zabrakło… niestety, ale pomarzyć można
Trzymam kciuki za laborantkę
Jeszcze nie
Jest też jeden zawód, który niezwykle rozbawił cała naszą klasę jakoś tak pod koniec podstawówki jak nas zabrano do poradni zawodowej, a mianowicie: likwidator.
Ech, wyobraźnia szalała, co też taki likwidator likwiduje…
a ja chcę pracować w biurze lub w rejestracji w szpitalu bądź przychodni
a ja jak byłam mała chciałam pracowac w sklepie mięsnym heheh
ten zapach szyneczek kiełbas mniam
Był kiedyś serial w TVP2 o pracy komorników.
Po nim mam mieszane uczucia co do tego zawodu.
Z jednej strony wiadomo – ktoś ma dług, czyli ktoś inny jest stratny przez niego, to obowiązkiem dłużnika jest tą stratę wyrównać i komornik mu w tym “pomaga”.
A z drugiej strony – różne są sytuacje losowe i chyba za miękkie serce mam do tego.
Ja z racji zawodu miałam stycznośc z Komornikami – bardzo ciężki zawód – trezba mieć nielada odporność psychiczną.
Tak- sytuacje różne ale wierz mi większość to zwykli przestępcy – bo wyłudzenie pieniędzy tak się nazywa.
Dla mnie też zazwyczaj wszystko jest czarno-białe i też uważałam że ten co nie spłaca długu, to przestępca. Po tym serialu zmieniłam trochę zdanie.
Nie zgadzam się
W naszej chorej polskiej rzeczywistości gospodarczej połowa przedsiębiorstw, biur, ludzi żyjących na własny rachunek, kredytobiorców (również naciągniętych przez firmy oferujące szybkie pożyczki od reki) ma na jakimś etapie do czynienia z komornikiem
Urząd skarbowy, banki, itp. nie bawią się w próbę zrozumienia trudnej sytuacji, czekanie.
Mam kolegę komornika – zawód raczej z przypadku niz z wyboru – pomimo wielkiej kasy – w życiu nie chciałabym byc reprezentantem tego zawodu
Dziewczyny – ja napisałam większość co nie oznacza wszyscy
Ja polecam film “Komornik” z Chyrą.
mnie też zawsze pociągało laboratorium, poza tym chciałam być kosmetyczką lub technikiem dentystycznym
a będąc dzieckiem chciałam pracować w zoo
teraz sama nie wiem gdzie bym chciała pracować, na pewno nie tu gdzie teraz
No ba! Codziennie!
I cały czas się zastanawiam czy już nie jestem za stara…
Ja świetnie bym się odnalazła we wszystkim co jest związane z medycyną-pielęgniarka,położna(to w szczególności), laborantka też byłaby super(o lekarzu już przestałam marzyć bo z biegiem lat jestem coraz większą realistką), a jestem pracownikiem socjalnym do tego w tej chwili nieaktywnym zawodowo ze względu na młodego:roll:
I tak sobie myślę,że gdybym mogła cofnąć czas i pozmieniać co nieco.
O mój Boże!
O! I na to też bym się pisała.
Znasz odpowiedź na pytanie: jak zostać laborantką?