No właśnie, jak zaakceptować ten fakt?
Wyszłam za mąż za palacza, ale po kilku latach małżeństwa okazało się, że nie jestem w stanie tego do końca zaakceptować. Mąż podejmował kilka prób rzucenia, ale bezskutecznie. On po prostu nie chce przestać palić tylko robi mi złudne nadzieje, podejmując kolejne nieudane próby. Te próby trwają już 2 lata. Daje sobie przyklejać plasterki mówi, że chce rzucić, że zrobi to dla mnie bo mnie kocha itd. Jak tylko kończy się kuracja to wraca do nałogu. Oczywiście na początku skutecznie się kryje, ale z czasem wychodzi mu to coraz gorzej i w końcu zaczyna przynosić papierosy do domu, które ja znajduję.
Przez te 2 lata przyzwyczaiłam się do tego, że jednak codziennie nie czuję od niego papierosów, że w domu nie ma popielniczki, że nie ma dymu, który musielibyśmy wdychać, że nie śmierdzi.
Jestem teraz w ciąży i właśnie mamy za sobą kolejną kurację plasterkową. Myślałam, że może tym razem będzie mu zależało bardziej. Miałam jednak ostatnio jakieś podejrzenia i niestety, znalazłam w jego kieszeni paczkę papierosów w większości wypaloną. Pewnie niektórzy oburzą się, że sprawdzam mu kieszenie, ale po tylu jego obietnicach niestety już nie mam do niego zaufania.
Nie wiem co mam teraz robić, czy utrzymywać dotychczasowe stanowisko i próbować jeszcze prosić go o kolejną próbę rzucenia, czy sobie odpuścić i skazać się na życie, które mi nie odpowiada, życie z okropnie śmierdzącym człowiekiem – PALACZEM!
Strona 3 odpowiedzi na pytanie: Jak żyć z palaczem?
Ale jak? to można palić w pomieszczeniach gdzie się pracuje???
Tak czy siak-koszmar! dla niepalących.
ps. nie palę już ponad rok! I dobrze mi z tym. I wierzę, że NIGDY do tego nie wrócę.
Jako były palacz- myślisz, że palacze nie wiedzą i raku itd.?;)
Ja sama osobiście znałam 3 ososby- nałogowych palaczy, którzy zmarli na raka. I co? I nic.
Trzeba po prostu znaleźć w sobie motywację. Inaczej żadne obrazki nie pomogą.
Zatkało mnie!
klucha, chcesz nam o czyms opowiedziec? 😉
A to lepsze niz odkladanie. Wydac kase w pierwszym dniu nie palenia i pozniej nawet jak cie wierci w brzuchu zeby zapalic to spojrzysz na nowy np samochod i wiesz ze dopiero za kilka dobrych latek nowa paczke fajek mozesz sobie kupic.
Podoba mi sie ten sposob!!!
Strasznie to smutne jak to opisujesz:( Nie znam Ciebie a Twojego męża tylko z Twojego opisu. I jedyne co mi sie nasuwa, to określenie go DUPKIEM. Że też tacy pseudofaceci sie uchowali.
Trzymam kciuki, żebyś odzyskała spokój ducha
Pozwolę sobie pozostać przy moim zdaniu.
Nigdy i nigdzie nie pisałąm, że jestem przekonana o skuteczności tego sposobu,
że jest on skuteczny dla każdego.
Ty myślisz swoje a ja swoje i przy tym pozostańmy
Nie uwierzycie co się wczoraj wydarzyło.
Wczoraj miałam bardzo ciężki dzień. Cały przepłakałam, dlatego podzieliłam się z Wami moim cierpieniem. Próbowałam rano porozmawiać z mężem, ale bezskutecznie. Nawet podpis na GG miałam bardzo smutny. Jakie było moje zaskoczenie, jak mąż wrócił wieczorem z pracy. Bez żadnego gadania wziął się za kąpanie dziecka i przygotowywanie go do snu. Był dla mnie miły i zadziwiająco troskliwy. Nie dość, że mam anemie to jeszcze w nocy łapią mnie straszne skurcze. A mój mąż bez żadnego gadania wstawał i masował mi nogi. Dzisiaj cały dzień był dla mnie bardzo miły, trochę jakby się nic nie stało. Ja jednak nie wytrzymałam i wymusiłam na nim rozmowę na temat papierosów. Dowiedziałam się, że niestety pali prawie codziennie i w domu chował papierosy przede mną. Biorąc trochę Wasze rady pod uwagę postanowiłam nie wymuszać na nim całkowitego rzucenia, bo do tej pory jak widać nie przyniosło to skutku. Ustaliliśmy zasady. Nie będzie przynosił papierosów do dmu i nie będzie w nim palił. Ma robić wszystko, żebym nie czuła ich od niego. Na koniec powiedział pewnie bardziej na odczepnego, że może kiedyś rzuci całkowicie, że jakaś szansa na to istnieje. Pożyjemy, zobaczymy. Prosiłam go tylko by kontrolował to co robi i nie pozwolił, żeby papierosy zaczęły nim rządzić. Jak napisałam wczęsniej podobno nie pali codziennie, więc jeszcze nie wciągnął się na całego. Muszę teraz poszukać czegoś na zachętę do rzucenia.
Super!
To wygląda na niezły początek 🙂
Mi w podjęciu decyzji pomogła zmiana pracy. Rozpoczęłam pracę na oddziale neurologicznym, gdzie trafiają osoby po udarach mózgu, najczęściej są to palacze i jest to jeden z ważniejszych czynników, ktore mogą doprowadzić do udaru. Stwierdziłam, że ja nie chcę przykładać dobrowolnie ręki do rujnowania własnego zdrowia i w przyszłości zostać kaleką.
Gratulacje !!! Mi do roku jeszcze trochę brakuje, ale wierzę, że dam radę 🙂
Ha, jestem na fali szkolenia z funduszy inwestycyjnych. Pokazywali nam tam taką symulację. Jeżeli przestaniesz palić, a będziesz odkładać pieniądze wydawane na papierosy np. w skarpecie, to po roku może być z tego prawie 2 tyś. (zakładając, że wydaje się ok. 5 zł dziennie). Po 30 latach masz już z tego niezły samochód. A jeśli zainwestujesz i zadziała efekt procenta składanego, hohoho… gigantyczna kupa kasy.
Dobrze, że palenie nigdy mnie nie wciągnęło 😉
– i oby tak dalej 😉
Kurcze nie mogę sobie z tym poradzić.
Mimo, że ustaliłam zasady, to jakoś nie mogę pogodzić się z faktem, że on pali.
Cały dzień o tym myślę i wyobrażam sobie jak on się cieszy kiedy pali, a ja w tym czasie cierpę męczarnie, bo dałam mu na to pozwolenie.
Nie mogę się w tym odnaleźć. Poza tym chciałabym, żeby on wyszedł z jakąś inicjatywą i wyraźnie dał jakiś znak, że się stara, że się wyraźnie ogranicza i dąży do rzucenia.
Ostatniej nocy w ogóle nie spałam. Cały czas się denerwuję. Boję się, że on już nigdy nie rzuci palić.
Wyluzuj bo się wykończysz. Nie warto. Ważne że Tobie pod nosem nie kopci. Może z czasem przestanie w ogóle, ludzie się zmieniają.
Mialam kiedyś chłopaka, który palił. Ponieważ jestem zagorzałą przeciwniczką, to zakazałam palenia w domu, w moim towarzystwie. I tak też było. Wiem, że palił tylko w towarzystwie kolegów, co wkurzało mnie również. Sama myśl, że pali i ma z tego przyjemność powodowała u mnie mega złość. Nie wiem co by ze sobą palacz nie robił to i tak smród papierosów zawsze wyczuję a mnie to przyprawiało o mdłości. Najgorsze że kłamał w żywe oczy, że nie pali. Wkurzało mnie to, że osoba którą kocham świadomie niszczy swoje zdrowie. Mój mąż nigdy nie palił i nie pali. Nawet nie wyobrażasz sobie jak odpoczywam przy Nim Nie zaprzątają mi głowy rzeczy, które wtedy były problemem numer jeden.
Wiem co czujesz i współczuję.
Nieźle, hehe… Ale w sumie można mieć aż taaaką alergię na palaczy:)
Nie nakręcaj się, nie myśl o tym czy on rzekomo się cieszy czy nie
tylko daj człowiekowi dojrzeć do decyzji.
Wychodziłaś za palącego, chcesz zmienić zasady w trakcie gry,
ale IMHO nie możesz oczekiwać, że jak ty zmieniasz zdanie
to partner się dostosuje tu, teraz, natychmiast.
Czy to chodzi o palenie czy o coś innego.
Czy gdyby Twój mąż zarządał np. żebyś, no nie wiem…, schudła do figury Kate Moss, to też na rozkaz rzuciłabyś wszystko i zaczęła wyłącznie się odchudzać?
Ja zapewne nie
Związek to nieustające pasmo kompromisów – a to wymaga ustępstw z obu stron.
Powodzenia!
Właśnie jak przeczytałam sobie post JaEwa to szybko sobie policzyłam ile to wychodzi :). Muszę dziś mężowi powiedzieć ile w swoim życiu zaoszczędziliśmy nigdy nie paląc 🙂
Kate, niestety tylko on moze skonczyc z paleniem i Ty raczej nie masz na to wplywu. Daj mu czas i go nie nekaj. Moj maz tez byl beznadziejnym przypadkiem palacza, a udalo mu sie i specjalnie o to nie zabiegalam. Sam podjal decyzje, choc dorastal do niej kilka lat. Byc moze troche go zmobilizowalam, bo dla mnie rzucenie palenia nie bylo zadnym problem. Ot zaszlam w ciaze i skonczylam z dania na dzien, choc palilam nalogowo kilka dobrych lat. Wydaje mi sie ze nie bylam uzalezniona od nikotyny, to byl nawyk a nia nalog w moim przypadku. Moj maz za to twierdzil ze on czul glod nikotynowy wiec rzucanie zaczal od wdychania czystej nikotyny, bez tytoniu i innych chemikaliow. Kupil sobie cholernie drogiego plastikowego “papierosa” z wkladami nikotynowymi. Pod dwoch miesiacach kartrige mu sie skonczyly i tak skonczylo sie tez jego palenie. Teraz przyznaje ze cena tego inhalatora zmobilizowala go do zakonczenia eksperymentu z sukcesem. Ale mysle ze obawa o zdrowie byla tym pierwszym impulsem. O rzuceniu palenia mowil przez dobrych kilka lat, odkladal i odkladal. Ale udalo sie. Nie pali juz od ponad roku. Sama jestem w szoku, bo szczerze mowiac, nie wierzylam w jego powodzenie.
Trzymam kciuki za Twojego meza.
Znasz odpowiedź na pytanie: Jak żyć z palaczem?