Jeszcze raz zespół antyfosfolipidowy

Znalazłam takie informacje
Dla zespołu antyfosfolipidowego, który został opisany po raz pierwszy w latach 80-tych, charakterystyczny jest związek między obecnością we krwi przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL) a:
1. poronieniami nawykowymi (PN),
2. zmianami zakrzepowymi i
3. małopłytkowością:
Poza wymienionymi trzema stanami klinicznymi obecność przeciwciał antyfosfolipidowych wiąże się także z niepłodnością, ciężkimi stanami przedrzucawkowymi, opóźnieniem rozwoju wewnątrzmacicznego, przedwczesnym oddzielaniem się łożyska i zgonami wewnątrzmacicznymi płodu2-6. Wspólną cechą wymienionych postaci patologii ciąży jest nieprawidłowe zagnieżdżenie jaja płodowego.

PRZECIWCIAŁA ANTYFOSFOLIPIDOWE

Dwa przeciwciała antyfosfolipidowe o największym znaczeniu klinicznym, to antykoagulant tocznia (LA) i przeciwciała antykardiolipinowe (aCL). Wiązanie LA i aCL z fosfolipidami uzależnione jest od obecności kofaktora. Kofaktorem dla antykoagulanta toczniowego jest protrombina, a dla aCL jest b2 glikoproteina I (b2GPI) – występujący w warunkach naturalnych antykoagulant.

Wyniki badań obecności przeciwciał aPL mogą się znacznie różnić w różnych laboratoriach. Spowodowane jest to stosowaniem różnych testów wykrywających aPL, a także zmienną naturą samych przeciwciał. W celu oznaczenia aPL krew żylną należy pobierać igłą o dużym świetle zaciskając opaskę uciskową na ramieniu bardzo lekko – ma to zapobiegać aktywacji płytek. Jeśli jednak dojdzie do aktywacji płytek, może to dać fałszywie ujemne wyniki przy ocenie obecności LA. Antykoagulant toczniowy wykrywa się w testach in vitro, które wykorzystują jego zdolność do wydłużania zależnej od fosfolipidów reakcji krzepnięcia. Do wykrywania antykoagulanta toczniowego powszechnie stosuje się czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT), przy czym wynik tego badania zależy od zawartości fosfolipidów w odczynniku. Ocena trzech różnych testów na obecność antykoagulanta tocznia wykazała, że test z rozcieńczonym jadem żmii Russella [dRVVT] pozwala wykryć LA znacznie częściej, niż APPT czy czas kaolinowy (KCT)7. Przeciwciała antykardiolipinowe (aCL) wykrywa się za pomocą standardowej metody immunoadsorpcji enzymatycznej (ELISA). Za pozytywny wynik uznaje się poziomy przeciwciał klasy IgG powyżej 5 jednostek i przeciwciał klasy IgM powyżej 3 jednostek8.

Do ustalenia rozpoznania zespołu antyfosfolipidowego konieczne są co najmniej dwa dodatnie oznaczenia w kierunku LA lub aCL, przeprowadzone w odstępie
co najmniej 8 tygodni1. U bardzo wielu osób stwierdza się tylko przejściowo dodatnie wyniki, które mogą być spowodowane pobraniem krwi na badanie w czasie trwania zakażenia wirusowego lub infekcji innym drobnoustrojem chorobotwórczym. Wyniki takich testów nie mają znaczenia klinicznego.

Teraz mam wątpliwości, pani w labolatorium kiedy pobierała mi krew, gdy powiedziałam o igle o duzym świetle popatrzyła na mnie jak na wariatkę i powiedziała że jest to niepotrzebne. Zastanawiam się czy moje wyniki mogą być sfałszowane??? Może robiłyście takie badanie? Powiedzcie proszę jak było u Was. Jeśli któraś z Was robiła to badanie na Śląsku, jeśli możecie napiszcie gdzie (ja robiłam w labolatorium Frydy). Pozdrawiam

NUŚKA + dwa Aniołki