my dzieci, tamtych rodziców

1. bratek Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez gobin

   Jedno co jest inaczej, nie było chyba tyle zabawek tv miało ograniczony program komputerów zero albo u dobrze sytuowanych. Dlatego trzeba było budować domki z koszonej trawy czy też bawić sie na wykopkach albo skakać w gumę.
   Teraz nie wiele dzieci na podwórkach widzę, bo nie ma podwórek jako takich.
   Jak zbierze się kilkoro dzieci i zacznie krzyczeć to potrafi jakaś sympatyczna pani wydrzeć się że pod oknami się nie wrzeszczy.
   Zamykamy osiedla i żyjemy często gęsto w gettach, bo boimy się ludzi z zewnątrz. Dobrze nie dobrze? Trudno powiedzieć. Bo ja tez mam płot w okół domu,

   pięknie napisane

   Odpowiedz
2. zuzel Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Jumo

   dodam jeszcze że na wszelkie rany najlepsze były liście babki

   ooo, to u mnie też było. Z tym że to był jedyne lek Do wyboru jak coś było jeszcze polanie rany spirytusem więc już liścia wolałam 🙂

   Odpowiedz
3. ma-ma Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez ciapa
   🙂
   Wspomnienia
   Byłam właśnie takim dzieckiem

   Na choroby były bańki ogniowe, których bałam się okrutnie

   Zostało parę blizn po łażeniu po drzewach i płotach

   Sama się zastanawiam jak ja to przezyłam

   To były fajne czasy, prawda? 😀 bańki (szklane opalane) i ja pamiętam że się ich bałam, ale jak szybko po nich choroba ustępowała 🙂 i chodzenie po dachach garaży…… wspomnienia 🙂

   Odpowiedz
4. goooosia Dodane ponad rok temu,

   ja też miałam miejską wersję 😀
   miałam takie specyficzne podwórko, ogrodzone z każdej strony. wejście na nie było praktycznie tylko z bram + jedna przelotówka 2×2 metry pod budynkiem. przez to na podwórku każdy każdego znał no i może było ciut bezpieczniej bo nie jeździły samochody i mało obcych po podwórdku chodziło.
   znaliśmy się i bawiliśmy wszyscy razem. my – małe 7 letnie dziewczynki z nawet 7-lat starszymi chłopakami 🙂
   w sklep, skakaliśmy razem w gumę i w kabel, graliśmy w siatkę, nogę, państwa-miasta….czasem całą bandę chodziliśmy na szaberek 😉 na pobliskie ogródki działkowe, czasem opalać się nad odrę 🙂 na wodę sodową z sokiem na pobliskim skrzyżowaniu, na słonecznik do warzywniaka 🙂
   a kiedyś zrobiliśmy zrzutę i wybraliśmy się wszyscy bez wiedzy rodziców nawet do zoo 🙂
   fajnie było 🙂

   Odpowiedz
5. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez gobin
   ja też z “patologicznej rodziny”

   Ja też 🙂
   Na codzień patologia miejska – od 1 klasy sama chodziłam kawał drogi do szkoły z kluczem od domu na szyi.
   Podwórkowe bandy, wiszenie na trzepakach, zabawy w śmietnikach, na placu budowy…co za czasy 😉
   w wakacje patologia wioskowa – kierowanie traktorem wujka (mialam 7 lat jak po raz pierwszy jezdzilam traktorem), ganianie kur po podwórku, wspinanie sie na drzewa, bieganie ze szlaufem za kuzynami i polewanie sie przez pol dnia wodą, kąpiel w szambie (bez komentarza – wygrywal ten kto najdluzej wytrzymał….raz wygralam 😉 ), calodzienne wyprawy rowerowe…

   Odpowiedz
6. ma-ma Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Mamrotka

   w wakacje patologia wioskowa – kierowanie traktorem wujka (mialam 7 lat jak po raz pierwszy jezdzilam traktorem)

   Ja miałam chyba ok 10 ale i tak najlepsze były ślady kół na rżysku (nic a nic nie przypominały prostej jazdy 😉 )

   Odpowiedz
7. eiffla Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Jumo

   dodam jeszcze że na wszelkie rany najlepsze były liście babki

   oj liście były najlepsze, oczywiście na podwórku przyklejane do rany, umyte i zdezynfekowane własną śliną

   Odpowiedz
8. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez KasiaKl
   oj liście były najlepsze, oczywiście na podwórku przyklejane do rany, umyte i zdezynfekowane własną śliną

   A jedliscie takie zrywane na trawnikach roslinki na ktore mowilo sie “bułeczki” bo mialy kształt i nacięcia jak na kajzerce?

   Odpowiedz
9. taurus Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez KasiaKl
   oj liście były najlepsze, oczywiście na podwórku przyklejane do rany, umyte i zdezynfekowane własną śliną

   taaa, to była najlepsza metoda na rany 🙂

   Ja pamiętam jeszcze proce i hacle z drutu i bolące łydki – chłopaki ‘polowali’ na dziewczyńskie nogi z tym procami 🙂

   Odpowiedz
10. qr-chuck Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Mamrotka
    A jedliscie takie zrywane na trawnikach roslinki na ktore mowilo sie “bułeczki” bo mialy kształt i nacięcia jak na kajzerce?

    takie malutkie? Jadłam 🙂

    Odpowiedz
11. Anonim Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez kurczak
    takie malutkie? Jadłam 🙂

    Tak, tak takie malusieńkie, okrągłe 🙂

    Odpowiedz
12. morena Dodane ponad rok temu,

    właśnie na podobny temat miałam wczoraj dyskusję z mężem, bo on uważa, że dziecko jak idzie do szkoły (nasza będzie miała 6 lat jak pójdzie) już może samo do domu wracać i posiedzieć te 3-4 godziny zanim rodzice wrócą – bo on w dzieciństwie tak miał, przeżył i nie wspomina tego jako traumy… Ja jakoś tak nie wyobrażam sobie tego jednak…

    Odpowiedz
13. zuzel Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez morena
    właśnie na podobny temat miałam wczoraj dyskusję z mężem, bo on uważa, że dziecko jak idzie do szkoły (nasza będzie miała 6 lat jak pójdzie) już może samo do domu wracać i posiedzieć te 3-4 godziny zanim rodzice wrócą – bo on w dzieciństwie tak miał, przeżył i nie wspomina tego jako traumy… Ja jakoś tak nie wyobrażam sobie tego jednak…

    Tak mi się kołacze po głowie, że według prawa nie można zostawiać bez opieki dziecka do lat 7.

    Jest jeszcze taki przepis o porzucaniu małoletnich do lat 15, ale to chyba chodzi o dłuższą nieobecność rodziców.

    Każde dziecko jest inne i Ty wiesz najlepiej czy jest do tego gotowe, czy nie.

    Odpowiedz
14. julcia2 Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Mamrotka
    A jedliscie takie zrywane na trawnikach roslinki na ktore mowilo sie “bułeczki” bo mialy kształt i nacięcia jak na kajzerce?

    ‘bułeczki’ pochłaniało sie na potęge
    na bank osikane przez wszystko co biega na czterech łapach
    ale co tam

    Odpowiedz
15. kantalupa Dodane ponad rok temu,

    ja bylam taki dzieciak z kluczem na szyji
    w pierwszej klasie rodzice musieli nas zima odbierac ze szkoly w poniedzialki, bo mielismy zajecia do 18.20
    w inne dni zupelny samopas
    szczegolnie na wakacjach u babci, w malym miasteczku na pomorzu, tam byl dopiero hard core
    babcia wypuszczala mnie na zewnatrz rano, musialam sie zameldowac na obiad (jakos zawsze wiedzialam, kiedy przyjsc), a wieczorem jakims cudem zawsze przenosilismy nasze zabawy w okolice domu
    zabawy po zmroku byly na porzadku dziennym
    kiedy juz babcia uznawala, ze dzieci trza do wyrek klasc, wystawiala glowe i darla sie na cale podworko
    potem wychodzila na zewnatrz i myla nas woda pod pompa na podworku (biezacej nie bylo, niestety) szarym mydlem

    rzeczywiscie teraz dla mnie to troche patologia zalatuje;) ale jakos nigdy o tym wszytskim w kategoriach patologii nie myslalam
    bo jakos sie rozwijalismy calkiem normalnie przy tym bez opieki rodzcow

    moje miejskie dziecinstwo na blokowisku tez nie bylo jakos przykladowe – wyprawy na okoliczne budowy byly na porzadku dziennym, wlazenie na dachy budynkow tez (wiezowce mialy po 11 pieter)
    zebym ja choc raz jablko umyla jako dzieciak;)

    ale jakos nie umialabuym swojego dziecinstwa zakwalifikowac jako patologii

    za to jak sobie pomysle, ze moje dzieciaki mlogly takie cuda odstawiac, to az mnie krew mrozi w zylach…

    Odpowiedz
16. asik Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Jumo
    ’bułeczki’ pochłaniało sie na potęge
    na bank osikane przez wszystko co biega na czterech łapach
    ale co tam

    Też je pamiętam 😀

    Ja ogólnie miałam takie raczej średnio patologiczne dzieciństwo 😉
    Nie biegałam z kluczem na szyi
    Po powrocie ze szkoły nie siedziałam sama,
    w domu była ciocia Jula, która gotowała obiad i się mną opiekowała
    Owszem latało się całymi bandami po podwórku, ale nie kojarzę tego jako hard core 😉

    Odpowiedz
17. meva Dodane ponad rok temu,

    Ja pamietam jako niespelna 5-latka biegalam sama po miescie z kluczem na szyi.
    Pamietam to jak dzis, gdyz podczas jednej takiej przechadzki po miescie zaczepila mnie pani pielegniarka i powiedziala, ze koniecznie musze zjawic sie z mama w przychodni bo musze wypic lekarstwo, ktore mnie uratuje- chodzilo oczywiscie o jod, ktory pily wszystkie dzieci po wybuchu w czarnobylu.

    Teraz nie wyobrazam sobie aby moja 5-letnia corka sama latala po miescie, chocby malym.

    Odpowiedz
18. laura1 Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Mamrotka
    A jedliscie takie zrywane na trawnikach roslinki na ktore mowilo sie “bułeczki” bo mialy kształt i nacięcia jak na kajzerce?

    tez jadlam

    Odpowiedz
19. meva Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez laura1
    tez jadlam

    ja równiez

    Odpowiedz
20. cszynka Dodane ponad rok temu,

    u nas mówiło się “chlebek” i wyglądało to tak:
    

    Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• Następne »

Znasz odpowiedź na pytanie: my dzieci, tamtych rodziców