my dzieci, tamtych rodziców

1. zuzel Dodane ponad rok temu,

   SuperBasiek – poryczałam się czytając Twojego posta, a zawsze mnie rozśmieszasz…
   Pod niektórymi zdaniami mogłabym się podpisać.

   Odpowiedz
2. darbik Dodane ponad rok temu,

   Boże jak wspominam moje dzieciństwo i patrzę jak ja teraz wychowuję dzieciaki to myślę, Boże ile się zmieniło. Kiedyś zupełnie inne było podejście do dzieciaków, często nie było wszytskiego w domu ale mimo wszystko człowiek był szczęśliwy jak jadł tą pajde chleba z masłem i cukrem 🙂

   Odpowiedz
3. superbasiek Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez darbik
   Boże jak wspominam moje dzieciństwo i patrzę jak ja teraz wychowuję dzieciaki to myślę, Boże ile się zmieniło. Kiedyś zupełnie inne było podejście do dzieciaków, często nie było wszytskiego w domu ale mimo wszystko człowiek był szczęśliwy jak jadł tą pajde chleba z masłem i cukrem 🙂

   do dziś jadam chleb z masłem i cukrem… uwielbiam 🙂

   Odpowiedz
4. aborka Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez SuperBasiek
   do dziś jadam chleb z masłem i cukrem… uwielbiam 🙂

   u mnie w domu tata zawsze jadl chleb z cukrem do jajecznicy :). pamiętam ten smak dzieciństwa. i ta jajecznica musiała byc na zarumienionym maśle.

   Odpowiedz
5. superbasiek Dodane ponad rok temu,

   ja jadam najczęściej kiedy mam problem z “dwójką” a np potrzebuję zrobić bo nie będę miała długo okazji,… wtedy chleb z masłem i cukrem i mleko 🙂 zawsze popędzi 😉 …. Ale wersja z jajecznicą brzmi niecodziennie, może spróbuję 🙂

   … A co do smaków i zapachów z dzieciństwa to kilka by się zebrało: blok czekoladowy, czekolada co ją babcia z Węgier zawsze przywoziła, napój z landrynków u prababci, suszący się tytoń u wujostwa na wsi, zapach mojego nowego pokoju ( jak się przeprowadziliśmy w ’86 to dostałam własny pokój, bez braci, cudnie pachniał, to był w sumie zapach kleju do tapet, ale był cudowny :))… i zapach koperku, którym mnie na siłę raczono a którego nie ruszam do dziś, chyba że kasuję klientowi….

   Odpowiedz
6. redyna Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez SuperBasiek

   … A co do smaków i zapachów z dzieciństwa to kilka by się zebrało: blok czekoladowy, czekolada co ją babcia z Węgier zawsze przywoziła, napój z landrynków u prababci, suszący się tytoń u wujostwa na wsi, zapach mojego nowego pokoju ( jak się przeprowadziliśmy w ’86 to dostałam własny pokój, bez braci, cudnie pachniał, to był w sumie zapach kleju do tapet, ale był cudowny :))… i zapach koperku, którym mnie na siłę raczono a którego nie ruszam do dziś, chyba że kasuję klientowi….

   pamiętam doskonale ten smak,

   a mnie dzieciństwo kojarzy się również z powrotami ze szkoły,
   miałam do przejścia kilometr, wracałam zawsze 3 godziny,
   bo po drodze odwiedzałam koleżanki lub szliśmy wszyscy brzegiem
   rzeki, ileż to razy mokra wróciłam do domu…

   ponadto dzieciństwo pamiętam jako wielkie spotkania towarzyskie,
   ciągle ktoś u nas był, dzieciaki się odwiedzały, spędzały ze sobą czas,
   nie było telefonów, więc nie trzeba się było ekstra umawiać, po prostu
   się kogoś odwiedzało…

   Odpowiedz
7. asik Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Redyna
   pamiętam doskonale ten smak,

   a mnie dzieciństwo kojarzy się również z powrotami ze szkoły,
   miałam do przejścia kilometr, wracałam zawsze 3 godziny,
   bo po drodze odwiedzałam koleżanki lub szliśmy wszyscy brzegiem
   rzeki, ileż to razy mokra wróciłam do domu…

   ponadto dzieciństwo pamiętam jako wielkie spotkania towarzyskie,
   ciągle ktoś u nas był, dzieciaki się odwiedzały, spędzały ze sobą czas,
   nie było telefonów, więc nie trzeba się było ekstra umawiać, po prostu
   się kogoś odwiedzało…

   Właśnie dziś o tym rozmawiałam z koleżanką
   w dzieciństwie nie tylko dzieci się odwiedzały
   nasi rodzice też mieli czas na spotkania towarzyskie
   często ktoś do nas wpadał w tygodniu na kawę
   w sobotę rodzice organizowali domówki
   a teraz jakoś każdy żyje w pędzie i na nic nie ma czasu

   Odpowiedz
8. Anonim Dodane ponad rok temu,

   ja tez to pamitam z dzieconstwa.rodzice spotykali sie ze znajomymi z pracy(wszyscy w jednym zakladzie pracowali,jak to w kopalnianych rejonach;-)) oni grali w brydza a my ja,brat,i “kuzynostwo” bawilismy sie.i jakos zaprzestali takich spotkan czestych…za to my dzieci nadal sie spotykamy;-) i jestem z nimi blizej niz z wlasnym,prawdziwym kuzynostwem;-)spedzalismy wspolnie prawie wszystkie wakacje.

   Odpowiedz
9. asik Dodane ponad rok temu,

   Co do smaków dzieciństwa – mnie utkwiły w pamięci ogórki kiszone,
   które kupowałyśmy sobie zimą z koleżanką wracając ze szkoły
   zanim doszłyśmy do domu zawsze miałyśmy całe czerwone usta od mrozu i kwasu 😉
   i oranżada w torebkach
   i takie małe “czekoladki” z makiem
   i świeży chleb ze słonym masłem
   I z wakacji u babci – chleb z kiełbasą suszoną nad piecem
   i jajka sadzone na dwie strony
   i pomidory prosto z pola
   i kwaśne papierówki, prosto z drzewa – takie zielone, jeszcze zupełnie niedojrzałe
   i herbatniki wrzucane do herbaty – aż wychodziła taka gęsta papka

   Odpowiedz
10. Anonim Dodane ponad rok temu,

    i pianka mambinka;-)

    Odpowiedz
11. redyna Dodane ponad rok temu,

    No właśnie wakacje – zawsze były niesamowite, jeździły całe rodziny, u nas też tak było, że wyjazdy były z pracy od rodziców – dzięki nim zwiedziliśmy niemal całą Polskę.

    A co do spotkań – zauważam, że ludzie nie lubią sobie robić kłopotu, jak już ktoś się chce umówić to zazwyczaj w pubie, reatauracji itp…

    Gdzie się podziały TAMTE prywatki?
    Pamiętam te sylwestry domowe, organizowane przez rodziców, pieczenie ziemniaków jesienią w ognisku, gdzie pół wsi się schodziło…

    Odpowiedz
12. Anonim Dodane ponad rok temu,

    Odpowiedz
13. redyna Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Asik.
    Co do smaków dzieciństwa – mnie utkwiły w pamięci ogórki kiszone,
    które kupowałyśmy sobie zimą z koleżanką wracając ze szkoły
    zanim doszłyśmy do domu zawsze miałyśmy całe czerwone usta od mrozu i kwasu 😉
    i oranżada w torebkach
    i takie małe “czekoladki” z makiem
    i świeży chleb ze słonym masłem
    I z wakacji u babci – chleb z kiełbasą suszoną nad piecem
    i jajka sadzone na dwie strony
    i pomidory prosto z pola
    i kwaśne papierówki, prosto z drzewa – takie zielone, jeszcze zupełnie niedojrzałe
    i herbatniki wrzucane do herbaty – aż wychodziła taka gęsta papka

    Najlepiej mi smakowały z sadu księdza proboszcza 🙂

    i gumy do żucia, które były wielkim rarytasem np. donaldy 🙂 tego smaku nie zapomnę do końca życia 🙂

    Odpowiedz
14. superbasiek Dodane ponad rok temu,

    nooooo mambinka, to był przełom wśród słodyczy:)…ciekawe ile w tym było chemii???

    Pozdrówki 🙂

    Odpowiedz
15. aborka Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Asik.
    Co do smaków dzieciństwa – mnie utkwiły w pamięci ogórki kiszone,
    które kupowałyśmy sobie zimą z koleżanką wracając ze szkoły
    zanim doszłyśmy do domu zawsze miałyśmy całe czerwone usta od mrozu i kwasu 😉
    i oranżada w torebkach
    i takie małe “czekoladki” z makiem
    i świeży chleb ze słonym masłem
    I z wakacji u babci – chleb z kiełbasą suszoną nad piecem
    i jajka sadzone na dwie strony
    i pomidory prosto z pola
    i kwaśne papierówki, prosto z drzewa – takie zielone, jeszcze zupełnie niedojrzałe
    i herbatniki wrzucane do herbaty – aż wychodziła taka gęsta papka

    u mnie na starym osiedłu (do 10 rż) były mirabelki. ile sie tego najadłam… No i jadłąm taki chleb z trawnika wywalany dla ptaków :). nie z biedy. mała byłam wtedy 🙂

    potem juz bardziej wyrafinowane smaki – oranzadki, cukierki krówki ciągutki. kupowane w budce koło trzepaka :). Ach ten trzepak. całe dnie tam spędzałam

    Odpowiedz
16. superbasiek Dodane ponad rok temu,

    nnoooo takiej guny jak donald to już nie ma, smak i konsystencja niepowtarzalne i pierwsze kolekcjonowanie 🙂 historyjek rzecz jasna 🙂

    Odpowiedz
17. Anonim Dodane ponad rok temu,

    Moja tesciowa tak o mnie mowila kiedys TA Z TRZEPAKA…

    cukierki irysy,najpyszniejsze z makiem lub sezamem…
    wafle w srebrnych papierkach z niebieskimi i rozowymi slaczkami nazywane PRINCIPOLO;;-) murzynki,
    Dyskoteki wiejskie w remizie gdzie hitem byl ZAKAZANY OWOC i Nothing gonna change ma life for u,czy jakos tak;-)
    smak wakacji na wsi to MORWY plus papierowki sasiada,ktore spadaly na nasza strone;-)
    chleb prawdziwy,duzy,okrągły.

    Odpowiedz
18. asik Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez aborka
    u mnie na starym osiedłu (do 10 rż) były mirabelki. ile sie tego najadłam… No i jadłąm taki chleb z trawnika wywalany dla ptaków :). nie z biedy. mała byłam wtedy 🙂

    potem juz bardziej wyrafinowane smaki – oranzadki, cukierki krówki ciągutki. kupowane w budce koło trzepaka :). Ach ten trzepak. całe dnie tam spędzałam

    O tak, trzepak to było to 😀
    Całe dnie można było tam “przewisieć”
    A w wakacje u babci – rower
    jeździłyśmy z kuzynką całe dnie
    objechałyśmy całą okolicę

    Odpowiedz
19. aborka Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Asik.
    O tak, trzepak to było to 😀
    Całe dnie można było tam “przewisieć”
    A w wakacje u babci – rower
    jeździłyśmy z kuzynką całe dnie
    objechałyśmy całą okolicę

    ja rower to pamiętam potem. jeździłysmy na lody które były tylko w jednej cuk. w okolicy. i tylko 3 smaki

    ja to ostatnio przypomniałam sobie moje wieczorno nocne wędróki po warszawie, puby, knajpki… ot takie czasy konca liceum i początków studiów. potem na studiach juz sie nie szlajałam… :)A teraz to do stolicy wpadam raz na 3 mies i to przejazdem… cikawe czy moje młode poznaja kiedys warszawe. Z jednej strony – chciałabym… a z drugiej – jak oni potem na te wioche wrócą…Juz sie boję

    Odpowiedz
20. zuzel Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez aborka

    ja to ostatnio przypomniałam sobie moje wieczorno nocne wędróki po warszawie, puby, knajpki… ot takie czasy konca liceum i początków studiów. potem na studiach juz sie nie szlajałam… :)A teraz to do stolicy wpadam raz na 3 mies i to przejazdem… cikawe czy moje młode poznaja kiedys warszawe. Z jednej strony – chciałabym… a z drugiej – jak oni potem na te wioche wrócą…Juz sie boję

    Pod koniec podstawówki i w liceum szlajałam się dyskretnie, to znaczy w każdy piątek i każdą sobotę szłam na urodziny lub imieniny jakiejś koleżanki lub kolegi. Rodzice – co dziwne – łykali to. Chyba nie wierzyli, że córeczka może ich okłamywać.
    A tak na prawdę i na maksa to zaczęłam szlajać się na studiach.
    Teraz mi przeszło, ale raz na jakiś czas mam ochotę zaszaleć, ale mój chłop to domator i tylko na karaoke da się go z domu wywabić.

    Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• Następne »

Znasz odpowiedź na pytanie: my dzieci, tamtych rodziców