Nie mam siły o tym pisać, ale strasznie boli. Mojemu dzidziusiowi w 10 tygodniu biło serducho, ruszał nóżkami i miał 36mm. A dzisiaj w 12-stym właściwie 13-stym już mu nie bije i wczoraj tez mu już nie biło. Jest mi bardzo źle i smutno. To mój pierwszy dzidziuś. Dzisiaj mam iść do szpitala i już nic po nim nie zostanie, tylko cudowne wspomnienia radości jakie nam przyniósł przez ten krótki czas kiedy z nami był.
Strona 2 odpowiedzi na pytanie: obumarła ciąża
Re: obumarła ciąża
Wiem że jest Ci ciężko i smutno – ja też próbuję się pozbierać po świeżej jeszcze (równo m-c temu) stracie dzieci (w 8 m-cu ciąży). Pamiętaj, że zawsze po burzy świeci słońce i na pewno dla każdej z nas słońce w końcu zaświeci. Pozdrawiam
Ewa mama 2 aniołków Grzesia i Igora 25.05.2004
Re: obumarła ciąża
Witaj Edyto!!
Jest mi niezmiernie przykro, że dołączyłaś do kobiet, które mają za sobą poronienie Strata dzidziusia jest straszliwym przeżyciem – ja straciłam moje maleństwo dwa miesiące temu i żyję cały czas nadzieją, że w końcu się uda! Musisz być silna i nie dać się przygnębieniu! Nie wiem czy Tobie to pomoże, ale mi to pomogło, po prostu pojechaliśmy z przyjaciółmi na tygodniowe wakacje – odpoczęliśmy troszkę, wyciszyliśmy się, a przede wszystkim pogodziliśmy się z tym, że maleństwo odeszło – widocznie tak musiało być. Może to zabrzmi okrutnie, ale widocznie źle podzieliły się komórki i natura sama zadecydowała, że tak będzie lepiej. Musisz też mieć nadzieję, że następnym razem będzie lepiej!! Ściskam mocno i pozdrawiam
Jola
Re: obumarła ciąża
Witam
Nie wiem jak podziękować za te wszystkie ciepłe słowa, slowa nadziei. Bardzo mi one pomogły i dodały siły do dalszego próbowania. Ale ten czas strasznie wolno leci, dopiero mineło dziesięć dni :(, a ja juz bym chciała zacząć od nowa. Smutno mi, gdyż nawet nie wiem jaka była przyczyna śmierci mojego dzidziusia i nigdy się nie dowiem. Strach przed kolejną ciążą, czy aby się znowu nie przytrafi to nieszczęście. Taka niemoc i bezradność doprowadza do ogromnego żalu i złości.
Bardzo Wam wszystkim dziękuję jeszcze raz za dużo ciepłych słów, pocieszenie i wsparcie. Od poniedziałku wracam do pracy więc będę zaglądać tu codziennie i czekać na nowinki, że dla którejś z nas ponownie zaświeciło słoneczko :).
Pozdrawiam
Edyta
Re: obumarła ciąża
Jezu siedzę i prawie rycze jak to czytam. To samo przeszłam w grudniu ub. roku. Dokładnie 30 trafiłam do szpitala – dzień później wyszłam. Wszystko było ok do 7 tyg. – później pojawiło się plamienie… Następne trzy tyg. spędziłąm na leekach w łóżku. Nic to nie dało. Lekarz nie potrafił wytłumaczyć co się stało. Do tego były święta Bożego Narodzenia – myślałam że nie dam rady…
Pomógł mi mąż. Choć był równie przygnębiony starał się mnie podtrzymać na duchu. Tłumaczył, że widocznie tak musiało być.
I zdarzył się chyba cud. Teraz jestem znów w ciąży. To 18 tydz. i czuję już ruchy dziecka. Jestem już spokojniejsza ale na początku bałam się okropnie że coś będzie znów nie tak. Uspokoiłam się dopiero z czasem, ale i tak na prawdę spokojna będę jak dzidzia pojawi się na świecie.
Rozpisałam się strasznie. Jedno co chcę Tobie powiedzieć to że będzie dobrze, musisz wierzyć w to. I że cuda się zdarzają – niedługo będziesz znów w ciąży i tym razem się uda.
Pozdrowienia
Korozja i Grudniowy Cud
Znasz odpowiedź na pytanie: obumarła ciąża