Opowiesc o karmieniu

Moja corcia ma juz prawie 4 miesiace, praktycznie od samego poczatku zaczelam miec problemy z karmieniem z powodu mojej choroby skory, ktora miedzy innymi mam tez na brodawkach i sutkach. Po dwoch tygodniach okropnego bolu zrezygnowalam ale nie tak do konca. Tak strasznie chcialam karmic, ze nie dalam za wygrana. Zaopatrzylam sie w pompe elektryczna Medeli i sciagalam mleczko co 3-4 godziny, malutkiej podawalam butelke. Piersi nadal bolaly, ale z czasem w koncu sie przyzwyczaily to takiego typu sciagania. Niestety pompa to nie dziecko, mialam tak ogromna produkcje, ze chyba trojka by sie najadla, mniej wiecej raz na tydzien moje cycki sie zapychaly, robily mi sie guzki. W takich sytuacjach dawalam cycusia malej, ona rozprawiala sie z tym problemem najszybciej. O dziwo caly czas pamietala i chwytala bez problemu, zazwyczaj jednak konczylo sie to ranami na cycku, no i znowu wracalismy do butelki i sciagania. Ta zabawa trwala 2 miesiace i ktoregos pieknego dla mnie dnia, kiedy znowu mialam guza w piersi jak zwykle przystawilam mala i……to byl jakis cud…..zadnego bolu.
Zaczelam wiec mala karmic piersia….pierwszy tydzien byl w porzadku, w drugim tygodniu chyba przypomniala jej sie butelka, ale nie poddalam sie. Moje karmienie trwa juz 5 tygodni, bole piersi zdarzaja mi sie jeszcze czasami, szczegolnie wtedy, kiedy mala powisi na cyckach troche dluzej. Jestem troche z siebie dumna, z natury jestem troche uparta wiec moze dlatego sie udalo, duza tez zasluga mojej corci, to naprawde wydaje sie nieprawdopodobne, ze po dwoch miesiacach ona jeszcze zechciala ciagac moje cycuchy. Moze to glupio zabrzmi ale jestem bardzo szczesliwa, ze moge karmic piersia, kosztowalo mnie to wiele wysilku i bolu. Bol niestety nadal mi towarzyszy, ale da sie to wytrzymac.
Pozrawiam i zycze wytrwalosci.

malgoska Arturek(30.09.99) i Anulka (27.06.03)