Polecam

1. lilavati Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez beamama
   Widzialaś mnie 😉

   Kostki mam drobniuteńkie, 160cm i 50 kg, i uważam, że jestem za chuda

   A Ty widziałaś mnie 😉
   I wcale nie uważam, że jesteśmy wychudzone 😉

   Zamieszczone przez rena12
   nie wiem jak wy, ale ja mam wrażeneie, że po drugiej ciąży strasznie cięzko wrócić do fajnej sylwetki – po pierwszej raz dwa i było – a teraz

   Po pierwszej ciąży po 3 tygodniach od porodu miałam wagę przedciążową, po drugiej do wagi sprzed ciąży nie wróciłam (w obu przyrost wagi był identyczny)

   Zamieszczone przez ewkam
   ja mogę odpowiedzieć: nie
   ale będę się lepiej ze sobą czuć
   i to mi musi wystarczyć

   Zamieszczone przez kiara
   tak Aniu

   No to POWODZENIA DZIEWCZYNY!

   Odpowiedz
2. kantalupa Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kiara

   Wg męża Su jestem gruba, no ale cóż…taka prawda:(

   ej, daj spokoj!
   czy to trzeba byc chuda wg jakiegos standardu? wazne, zeby ze soba sie dbrze czuc:)

   Zamieszczone przez kiara
   Problem w tym, że nie podobam się sama sobie 🙁

   i to juz jest problem, tylko warto czasami spedzic troche czasu i dogrzebac sie do samego sedna problemu: czy ja sie sobie nie podobam, bo inni mnie takiej nie lubia, czy tez nie podobam sie sobie, bo sie ze swoja “tusza” (nazywam to tusza, ale z twojego zdjecia absolutnie tuszy nie daj sie wyczytac! tak umownie z ta tusza tutaj) zle sie czuje?

   Zamieszczone przez rena12
   nie wiem jak wy, ale ja mam wrażeneie, że po drugiej ciąży strasznie cięzko wrócić do fajnej sylwetki – po pierwszej raz dwa i było – a teraz

   trudno tutaj sie podpisac albo zaprzeczyc
   jedna rzecz, ktora wiem na pewno, to to, ze niektore cechy mamy po prostu genetycznie wpisane w zyciorys
   jako nastolatka bylam dosc pelna (choc nigdy nie mialam jakiejs oczywistej nadwagi), jako mloda dwudziestka zaczelam stopniowo szczuplec, zeby w okolicach dwudziestego piatego roku zycia byc naprawde szczupla (ale tutaj to poszlo zbyt daleko, choc to juz inna historia)
   w ciazach tylam jak wielorybek, ale potem szybko zrzucalam
   teraz waze mniej wiecej tyle, ile przed ciaza (choc poswiatecznie dorobilam sie nadmiarow )
   w ostatecznym rozrachunku teraz waze mniej niz w latach mlodzienczych
   ale ciagle z rozrzewnieniem wspominamczas, keidy bylam anorektycznie chuda
   nauczylam sie juz ze soba zyc, nawet sie lubie, ale glupie mysli czasami jeszcze mnie nachodza niestety

   paradoksalnie, bardzo podobaja mi sie kobiety wysokie, “rozlozyste,” kragle i z nadmiarem – maja w sobie taki cudowny pierwotny element
   pani rubik wyglada po prostu nieladnie

   Odpowiedz
3. kantalupa Dodane ponad rok temu,

   jeszcze musze dopisac, bo moze to tez ma jakies znaczenie, a w osobnym poscie jest szansa, ze ktos to przeczyta i moze zrobi z tego uzytek

   u mnie zupelnie przypadkiem, w zwiazku z przeprowadzka w bardziej srodziemnomorskie klimaty, nastapila rewolucja zywieniowa
   niby tylko malenkie zmiany, np. prawie nie jemy chleba, szczegolnie bialego
   system sniadania, lunchu i obiadokolacji (ostatni posilek ok. 18) tez dziala cuda
   duzo swiezego jedzenia, malo przetworzonego
   ziemniaki moze z raz w tygodniu, w ich miejsce ryz (basmati albo brazowy), kuskus
   makaron gotowany al dente (ostatnio wyczytalam, ze ma o wiele nizszy IG, choc zupelnie nie mialam tego swiadomosci); warzywa w polowie twarde i gotowane powoli
   sosy zageszczane naturalnie a nie maczne, jogurt w miejsce smietany, itp itd

   wszystko do tego stopnia, ze nie jestem juz w stanie zjesc warzywnego misz-maszu w wykonaniu mojej mamy i cierpie tragicznie bedac w polsce kazdorazowo – na nadmiar miesa, na maczne sosy, na zabielane zupy, na ziemniaki gniecione, na warzywa rozgotowane na papke i ropadajace sie przy kazdym dotknieciu

   mysle, ze to tez ma wplyw na to, ze ciagle nie mam jakiejs kosmicznej nadwagi, a musze przyznac, ze jesc lubie bardzo:)

   Odpowiedz
4. kiara Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kantalupa

   i to juz jest problem, tylko warto czasami spedzic troche czasu i dogrzebac sie do samego sedna problemu: czy ja sie sobie nie podobam, bo inni mnie takiej nie lubia, czy tez nie podobam sie sobie, bo sie ze swoja “tusza” (nazywam to tusza, ale z twojego zdjecia absolutnie tuszy nie daj sie wyczytac! tak umownie z ta tusza tutaj) zle sie czuje?

   generalnie ludzie mnie lubią (albo udają;)) i oprócz jednej koleżanki nikt mi nie powiedział, że wyglądam tragicznie.

   Źle się czuje ze swoim ciałem odkąd pamiętam, od dziecka.

   Zawsze były za chude nogi (no, teraz uda mam nieco za duże;))
   duży brzuch, brak wcięcia w talii. Do tego z wiekiem doszły masakrycznie wielki biust 🙁 (figura po babci). Mam złe proporcje.

   Ważąc 60 kg narzekałam, ze jestem za gruba, a teraz co ja bym dała żeby wyglądać jak kiedyś;)
   ale mam nadzieje schudnąć do wiosny i w końcu czuć się ze sobą w miarę dobrze i jakimś tam stopniu podobać się sobie 🙂

   Dodam jeszcze, ze zdjęcie mam jedno z lepszych i nie można się nim sugerować;)

   Odpowiedz
5. kiara Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez kantalupa
   jeszcze musze dopisac, bo moze to tez ma jakies znaczenie, a w osobnym poscie jest szansa, ze ktos to przeczyta i moze zrobi z tego uzytek

   u mnie zupelnie przypadkiem, w zwiazku z przeprowadzka w bardziej srodziemnomorskie klimaty, nastapila rewolucja zywieniowa
   niby tylko malenkie zmiany, np. prawie nie jemy chleba, szczegolnie bialego
   system sniadania, lunchu i obiadokolacji (ostatni posilek ok. 18) tez dziala cuda
   duzo swiezego jedzenia, malo przetworzonego
   ziemniaki moze z raz w tygodniu, w ich miejsce ryz (basmati albo brazowy), kuskus
   makaron gotowany al dente (ostatnio wyczytalam, ze ma o wiele nizszy IG, choc zupelnie nie mialam tego swiadomosci); warzywa w polowie twarde i gotowane powoli
   sosy zageszczane naturalnie a nie maczne, jogurt w miejsce smietany, itp itd

   wszystko do tego stopnia, ze nie jestem juz w stanie zjesc warzywnego misz-maszu w wykonaniu mojej mamy i cierpie tragicznie bedac w polsce kazdorazowo – na nadmiar miesa, na maczne sosy, na zabielane zupy, na ziemniaki gniecione, na warzywa rozgotowane na papke i ropadajace sie przy kazdym dotknieciu

   mysle, ze to tez ma wplyw na to, ze ciagle nie mam jakiejs kosmicznej nadwagi, a musze przyznac, ze jesc lubie bardzo:)

   To ma ogromny wpływ:)

   dlatego mam zamiar nie być na diecie tylko zmienić nawyki żywieniowe;)
   ale najpierw muszę wyjeść to co najlepsze z lodówki (rodzice zaopatrzyli mnie w pyszne włoskie jedzonko:D)

   Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Znasz odpowiedź na pytanie: Polecam