Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

1. sowa2 Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Witaj Madziu!
   Wiele rodzin adopcyjnych i przyszłych rodziców jest na forum . Chętnie skorzystamy z Twojego doświadczenia. Pozdrawiam

   Odpowiedz
2. madzka Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Dzięki za odpowiedź, odwiedzam od niedawna rówmież strony bociana. W takim razie do zobaczenia. Pozdrawiam. Madźka

   Odpowiedz
3. katarina Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Witaj Madźka !
   Właśnie zbieramy dokumenty do adopcji. Mam pytanie – w jednym z ośrodków pani psycholog potraktowała nas jak zwierzaki i prawie namawiała do rozwodu twierdząc, że nic z nas nie będzie i nie kwalifikujemy się na rodziców. Ale gdybyśmy zdecydowli się na dziecko poważnie chore lub powyzej trzech to zastosują procedury skrócone, zwodziła nas tak 8 miesięcy. W końcu zmieniliśmy ośrodek. Czym kierujecie się przy kwalifikacji rodziców? Jakie musimy spełniać warunki psychologiczne jako rodzice? Jak w końcu wygląda procedura od złożenia dokumentów do odbioru dzieci? Czy możemy sami znaleźć dziecko?

   Odpowiedz
4. madzka Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Nie wiem jak dokładnie wygląda procedura w innych Ośrodkach, ale pewnie podobnie bo ogólne zasady przygotowania kandydatów są takie same. W naszym Ośrodku procedura trwa ok. 10-11 miesięcy od złożenia dokumentów. W tym czasie jest spotkanie z pedagogiem, psychologiem i wizyta w domu. Nastepnie spotkania warsztatowe (9 spotkań raz w tygodniu) i komisja kwalifikacyjna. A później tylko czekać na telefon…
   Jest kilka zasad, którymi kierujemy sie w kwalifikacji. Przede wszystkim dobro dziecka i dobór rodziny do dziecka, a nie odwrotnie. Musimy być wszyscy przekonani, że rodzina, relacje między małżonkami, sposób bycia i życia, postawy wobec dziecka, które mają przyjąć- wszystko to gwrantuje dziecku bezpieczeny dom, właściwą opiekę i wychowanie.
   Nie ma natomiast sztywnych kryteriów, bo nie ma złotej recepty na udaną adopcję. Każda para jest inna i każde dziecko jest inne. Trzeba poznać możliwości i potrzeby obu stron.
   Co do szukania dzieci na własną rekę to nie polecam. Wszystkie przypadki jakie znam nie miały spokojego przebiegu,a nie wiem też jaki będzie ich koniec.

   Odpowiedz
5. katarina Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Dziękuję!

   Odpowiedz
6. kachaw Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Witam, mam pytanie dotyczące adopcji. Czy bierze sie pod uwagę to jak duże mieszkanie ma przyszła rodzina adopcyjna, jakie są kryteria dot. lokum?
   Kasia

   Odpowiedz
7. madzka Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Nie ma ściśle określonego kryterium ile metrów ma przypadać na każdą osobę w rodzinie, żeby można było adoptować dziecko, niema też przepisów, które mówiłyby ile pomieszczeń ma być itd. Ważne jest natomiast, aby rodzina była świadoma, że dziecko potrzebuje miejsca (np. na łóżeczko, biurko, zabawę) i potrafiła tak zorganizowac mieszkanie, aby to miejsce było. Jeśli mieszkanie jest małe, bez wygód, ale istnieje bliska perspektywa poprawy warunków – to nie musi być przeszkodą. Każda rodzina i jej sytuacja materialna i mieszkaniowa jest rozpatrywana indywidualnie.

   Odpowiedz
8. olinja Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Madźka mam nadzieje, że sie nie pogniewasz. Zmieniłam tytuł Twojego posta tak by dał jakąs wskazówke poszukującym informacji, rady.
   Jezeli nadal jestes chetna do pomocy to zaglądaj do nas.
   Mam nadzieje, ze w tym kąciku zacznie tętnic życie :o)))))

   Jonatan (20.04.2005)
   

   Odpowiedz
9. dida Dodane ponad rok temu,

   Re: jak tu pusto

   Witam,
   ja właśnie jestem po kwalifikacji i oczekuję na telefon. Szczerze mówiąc czas jaki to trwa jest najgorszy. U mnie od momentu zapisania styczeń 2006 aż do dnia dzisiejszego za wiele się nie zmieniło oprócz coraz większego zniecierpliwienia, ponieważ trwa to za długo to chore.

   Odpowiedz
   • Anonim Dodane ponad rok temu,

     Hej dida my jestesmy w trakcie kfalifikacji jakies porady

     Odpowiedz
10. mordeczka Dodane ponad rok temu,

    Re: jak tu pusto

    Gratuluje kwalifikacji-to już coś.
    Niestety okres oczekiwania na ten telefon jest rzeczywiście dołujący.Ja przechodziłam przez to dwa razy i za każdym razem wiadomośc o naszym dziecku powala mnie z nóg..
    Zycze ci krótkiego oczekiwania.
    Dorota

    Adaś, Maja
    

    Odpowiedz
11. dida Dodane ponad rok temu,

    Re: jak tu pusto

    Witam,

    Tak to prawda kwalifikacja to już coś, ale strach przed tym co mnie jeszcze czeka-trochę mnie paraliżuje. Mam nadzieję, że to się okarze trochę łatwiejsze niż myślę. Tłumaczę to sobie w ten sposób, że i tak warto przecierpieć żeby później mieć takie szczęścia śliczne jak Ty.

    Pozdrawiam

    Odpowiedz
12. etta Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    halo jestem tu chcę z kimś pogaworzyć ale nikt tu nie zagląda przecież adopcja to szcześliwa rodzina właśnie chce taką być czekam

    Odpowiedz
13. etta Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    halo jestem tu chcę z kimś pogaworzyć ale nikt tu nie zagląda przecież adopcja to szcześliwa rodzina właśnie chce taką być czekam

    Odpowiedz
14. etta Dodane ponad rok temu,

    Re: jak tu pusto

    jestem tutaj ciągle

    Odpowiedz
15. olinja Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    No własnie zastanawiam sie dlaczego tu na tym naszym Forum akurat ten dział nie “hula”.
    Wiem, że zagladaja tu dziewczyny ale nie wiele piszą.
    Moze brak tematów “na dzisiaj” takich gdzie warto się czegoś dpwiedzieć, podzielić.

    Jonatan

    Odpowiedz
16. etta Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    cześć fajnie że wpadłaś natą srone. Tematów jest wiele tylko trzeba o nich chcieć pisać. nie moge mieć własnych dzieci tak los pokierował moim życiem. NIE mogłam sie z tym pogodzic dowiediałam się o tym jako 17 letnia dziewczyna szok.dzis mineło 11 lat mam wspaniałego męża ktury zaakceptował mnie jaką jestem ale ciagle mieliśmy nadzieje że sie uda i bedziemy miećdziecko podeszliśmy raz do inseminacji i raz w kwietniu tego roku do inwitra.komureczki pieknie sie zapłodniły.Urosła NADZIEJA. BYŁAM DUMNA po transferze.czułam jak 2 istoty są pod moim sercem.wspaniałe uczucie. Niestety po beta hcg wynik negatywny. BÓL I ROZPACZ.tragedia.Wkońcu wzieliśmy sie w garść. Adopcja. NA dzień dzisiejszy jesteśmy już po wizycie domowej pani psycholog. wspaniała pani CECYLIA. PIĘKNIE opowiada i radzi. Na BOŻE NARODZENIE Z POMOCĄ BOSKĄ zostaniemy rodzicami. jeszcze przednami dużo załatwiania ale czego sie nie robi dla szcześcia.koniec łez i smutku nadchodzi słońce radość i szczęście. NIE BUJCIE SIE ADOPCJI.

    Odpowiedz
17. olinja Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    Mam znajomych, którzy oprócz swoich biologicznych dzieci maja dwójkę adoptowanych, mam też znajomych, którzy majaswoje dzieci i są rodzina zastępczą… Zanm osoby bedace adoptowanymi dziecmi.
    Dla mnie adopcja to rzecz niesamowita.
    To jest ofiarowanie miłosci w jednej z najpiekniejszych form.

    Życzę Wam byście w Boze Narodzenie zostali rodzicami :o))))

    Jonatan

    Odpowiedz
18. etta Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    dzięki!!!troche mam stracha jak to wogóle sie wszystko ułoży?Boje sie że nie dam rady?Ale mamy na tyle siły w sobie że musi być dobrze!Zastanawiamy sie czy wziąść rodzeństwo {parke}czy dziewczynke. CHciałabym rodzeństwo,ale właśnie mam obawy czy jestem w stanie wziąść na siebie taką naraz odpowiedzialność,ale chcielibyśmy.Jednak rodzicami zostaniemy można tak powiedzieć z nienacka,szybko. Nie będzie czasu na przygotowania,nauki.myśle,że to przyjdzie z czasem i będziemy uczyć sie na własnych błedach.Za to będziemy mieć w podzięce radość,szczęcie i pełną rodzine. CO SĄDZSZ?ja tego chce,ale sie boje,że niedam sobie rady z dwujką dzieciaczków,ale ja już widze oczami jak one biegają pocałym domu kocham już ich

    Odpowiedz
19. olinja Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    Nie wiem dokładnie jak to jest.
    Nie wiem jak wyglada proces doboru rodziny.
    Nie wiem czy jest to dobór rodziny do dziecka czy dziecka do rodziny.
    Jednak.
    Wiem, że chciałabym zobaczyc dzieciaczki za nim podejme decuzje.
    Bo to jest zupełnie ludzkie, że jednych (ludzi) lubi sie od pierwszego spojrzenia a innych dopiero po jakims czasie a jeszcze innych w ogóle.

    Jeżeli decydujesz siena dwójke i akurat znajdziesz parkę którą pokochasz od początku to nie zastanawiałabym sie, zaufałabym uczuciom. Jezeli tak samo byłoby z chłopcami czy dziewczynkami (rodzeństwem) to też bym za tym poszła.

    Czy wiesz juz jakie konkretne dzieci dostaniesz?
    W jakim wieku.
    Moze mozesz juz teraz pójsć np do szkoły rodzenia i brać udział w zajeciach z elementami pielęgnacji maluszka.
    Będziesz miała opieke (położnej)? Jeżeli adoptujecie noworodki?

    Pytam bo w ogóle w tym nie siedzę, jeszcze.

    Kiedys w planach mamy z mezem stworzenie rodzinnego domu dziecka. Nazywa sie nie za fajnie ale… widziałam coś takiego i bardzo ale to bardzo mnie to ujeło.

    Jonatan

    Odpowiedz
20. etta Dodane ponad rok temu,

    Re: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego

    mamy uzgodnione z psychologiem który był u nas albo dziewczynka albo rodzeństwo wogóle będziemy z nimi w kontakcie.Oni dadzą znać my wtedy tam jedziemy i jak to sie mówi brzydko oglądamy i decydujemy.bierzemy małe dzieci jak samą dziewczynke to do roczku,a jak rodzeństwo też żeby jedno z nich było maleńkie.problem jest taki że nie potrafie sie zdecydować nie umiem pomyśleć racjonalnie.myśle też że może samo sie rozwiąże. a ty masz dzieciaczki swoje?

    Odpowiedz

• 1
• 2
• Następne »

Znasz odpowiedź na pytanie: Porada psychologa z Ośrodka Adopcyjnego