No właśnie, jak to się stało – same, czy przez znajomości? Z ogłoszenia czy polecenia? Z gazety, internetu czy od znajomych?
Ja w obecnej firmie pracuję od 8 lat (z przerwami na wychowawcze). Kiedyś dałam ogłoszenie do Anonsów i moja szefowa zadzwoniła do mnie i umówiłyśmy się – uwaga – w kawiarnii na rozmowę. Rysowała mi coś na serwetce, a ja w duchu zastanawiałam się ‘i co ja robię tu’. Ale po jakimś czasie zadzwoniła znowu, złożyłam wypowiedzenie w poprzedniej firmie, no i jestem do dzisiaj. Szef(owa) się zmieniła, a ja ciągle jestem…
Strona 2 odpowiedzi na pytanie: Praca – jak ją znalazłyście?
Ja mówię o zależności- że wolałabym sobie sama coś zawdzięczac. Sama znaleźc pracę itd.
ps. pracowałam u ojca, owszem… ( najpierw byłam jakby skretarką a potem prowadziłam sama osobne biuro dla niego, nawet w innym mieście)ale szybko odeszłam bo jednak życie na własny rachunek, to na własny rachunek. O, tej pracy nawet nie ujęłam w odp. hihi….
Lauidz- ale ja mówię o RODZINIE;) a mąż to powinowaty
Z powinowatym to ja też mogę pracowac;)
Internet niestety nie pomógł mi w znalezieniu pracy. A szukałam długo!
Udało mi się samej, z ogłoszenia umieszczonego w biurze…obok którego sobie dosyć często przechodziłam.
I jestem bardzo zadowolona.
a ja właśnie nie
napatrzyłam się na moich rodziców – 25 lat w jednej firmie
miałam propozycję ze starej firmy męża – ale on tam już pracował 6 lat, ja byłabym tą, która doszła… bałam się łatki, że on załatwił mi pracę; teraz też mogłabym pracować w jego nowej firmie, co prawda w innym dziale, ale wiem, że niezdrowe by to było; choć perspektywa o wiele lepszych zarobków kusi
Wysyłałam swoje CV w odp. na zamieszczone ogłoszenie. Dzwonili, umawiali się na kilkuetapową rekrutację i już:). W obecnej firmie pracuję 8 lat i po wychowawczym… no mam ochotę na zmianę. Jedyne, co mnie martwi, to to, że wyszłam z wprawy uczestniczenia w rozmowach kwalifikacyjnych;).
Ja bym chciała…
Moim zdaniem jest zasadnicza różnica między pracą z mężem “na swoim”, a pracą z meżem u kogoś. Pierwszy przypadek jak dla mnie ok, drugi nie do przyjęcia.
Do tej pory przez znajomości.
Teraz znowu muszę szukać i mam stresa…przed rozmowami kwalifik.
pierwsza przez znajomosci, totalna klapa,
druga znalazłam sama i pracue juz 2 lata, jesli bedziemy dalej tu mieszkac to po wychowawczym wróce, jesli nie, to czeka mnie długa przerwa 🙂
1. przez siostrę
2. z ogłoszenia
3. własna, ale z mamą
No jest ryzyko, że może nie byc fajnie- że się przenosi problemy z firmy do domu i zależności różne….
Ale ja tam bym chciała;) ale szans chyba nie mamy- zuupełnie odmienne wykształcenie.
Chyba, że pojedziemy poławiac perły gdzieś na ocean;)
przez targi pracy, koneksji zero, automatycznie
To moja pierwsza i jedyna jak dotąd praca po studiach – przez ogłoszenie w Wyborczej, dostałam się na program szkoleniowy (taki jakby staż, 2-letni) i jak go ukończyłam dostałam samodzielne stanowisko.
Teraz czasami dzwonią head hunterzy ale jak dotąd nie trafiłam na nic ciekawszego.
przez ogłoszenie w Wyborczej
ooo właśnie znam to znam
małe doświadczenie w rozmowach kwalifikacyjnych to spory stresik
ale może tez byc zaleta
sama jak rekrutowałam to drażnili ludzie obcykani do bólu z tego jak wypaść na rozmowie
chyba szczerość i wyczucie na rozmowie sa najważniejsze
jakos praca przez najomosci nie napawa mnie opytmizmem
wydaje mi sie ze zawsze wychodzi to ze to nie nasza osobista zasluga
albo w naszym podejsciu bo zbyt jestesmy wdzieczni
albo w podejsciu pracodawcy bo mzoe jezdzic po nas jak po lysej kobyle
Są stanowiska, gdzie można tylko przez znajomości…
Ale nie mam tu na myśli załatwienia pracy przez ciotkę ;), ale pracę z polecenia – czasem pracodawca poprostu nie moze sobie pozwolić na zatrudnienie kogoś “z ulicy”, bo więże się to ze zbyt dużym ryzykiem – wtedy szuka się np. wśród byłych współpracowników osób, które pracują w danej firmie.
1. pierwsza prace mialam w wyborczej i z ogloszenia w tejze wyborczej 🙂 szukali pracownikow do dzialu relamy. przeszlam przez rozmowe, pracowalam rowny rok, bo…
2. pracujac w gazecie poznalam managera jednej z gorzowskich restauracji – zamawial u mnie czesto rozne reklamy, ogloszenia, etc. i ktoregos dnia zamiescil ogloszenie, ze szuka asystenta/kadrowa do restauracji – dajac ogloszenie zapytal,czy chce z nim pracowac 🙂 chcialam, zlozylam aplikacje, przeszlam przez 2 rozmowy /nie z nim – rekrutowal managment z wroclawia/ no i prace dostalam.
3. po kilku latach z owej restauracji odeszlam i znalazlam prace znow przez ogloszenie w wyborczej. praca byla jednak we wroclawiu, ja z roznych wzgledow wolalam gorzow ;0, wiec szybko zrezygnowalam i wrocilam tutaj.
4. w momencie powrotu szukalam pracy przez biro doradztwa personalnego – dostalam szybciutko oferte, przyjeli mnie,jednak byla to firma prywatna inalezala do ludzi delikatnie rzecz ujmujac – trudnych i dziwnych. po miesiacu zaproponowal mi prace w swojej firmie brat bylego meza – nie wiem,czy to jest po znajomosci,czy nie… te prace wspominam najgorzej ze wszystkich – koszmar. poznalam tam jednak kolege, ktory szybko odszedl do innej firmy i polecil mnie swojemu nowemu szefowi.
5. nowy szef mojego kolegi zatrudnil mnie bardziej ze wzgledu na mojego meza,ale 😉 pracuje tu 3 rok, jest naprawde dobrze /tfu, tfu/, niczegow iecej nie szukam..
Fajna odyseja:)
ja ciagle pracuje w swojej pierwszej, yhyhy… (tych studenckich nie licze). kolezanka naopowiadala dyrekcji, jaka jestem genialna i mnie przyjeli:D
Znasz odpowiedź na pytanie: Praca – jak ją znalazłyście?