Prezent??? na Święta

Moje drogie koleżanki… święta to czas szczególny….
..i to co mi sie przydarzyło takze jest szcególne….

Jadąc dzisiaj samochodem z mężem zauważyliśmy pas na skrzyżowaniu. Piękny, młody labrador biszkopt. Co chwila podbiegał do każdego przechodnia, ale wracał do dziewczyny stojącej z ulotkami przy światłach. Mąż przez okno zapytał czy to jej pies. Ona zaprzeczyła. Pies miał jakąś ranę na szyji, brudny, zziębnięty. postanowiliśmy odwieźć Basię do rodziców i wrócić po psa. Kraśnicka to bardzo ruchliwa ulica wylotowa. kiedy dziewczyna odejdzie pies niechybnie wyląduje pod kołami.
Jak postanowiliśmy, tak też zrealizowaliśmy nasz plan. Piesek ochoczo wskoczył do samochody. dziewczynie z ulotkami mąż zostawił wizytówkę, gdyby ktoś psa szukał!
Ale dylemat, jak jest chory??? wściekły?? zarobaczony??? A my mamy w domu sunie, małe dziecko i w ogóle.
Po uzgodnieniach ruszyliśmy do “naszej” psiej kliniki. Postanowiliśmy przebadać psa, sprawdzić czy ma tatuaż, albo chipa.
Jakież zdziwienie ogarnęło personel kliniki, kiedy to ja właścicielka Scully, weszła z psem płci męskiej (cona pierwszy rzut oka widać) 🙂
Pani z rejestracji (Emilia – bardzo sympatyczna kobitka) przyjęła zgłoszenie i zostaliśmy zapisani na wizytę. Kiedy czekaliśmy na wejscie, do kliniki przyszła “nasza” psia pani doktor. Po szczegółowym badaniu – żadnych tatuaży, chipów, nic. Rana to nic innego jak wydrapane miejsce przez psa, przyczyna zaniedbanych i chorch uszu. Pies ma ok. 1,5 roku (wiek naszej Scully). Troszke głodny i zziębnięty i…. potrzebuje troche miłości. Rana wyczyszczona, uszy wyczyszczone, zaaplikowane lekarstwa. Odrobaczamy.
Pani Emila obiecała przeczesać komputer w poszukiwaniu właściciela. Nie wiem czy to się na coś nie zda. Teraz jest mnóstwo porzuconych psów. Pańciowie wyjeżdżają na święta a pies fruuu na ulicę. Podejrzewamy też, ze bidna psina zachorowała i właściciel sie jej pozbył z uwagi na koszty leczenia. A moze właściciel szuka go po całym Lublinie a w domu płacze małe dziecko??? Milion wersji….., no cóż nie mogłam go przecież tak zostawic!!!!

Jutro swięta czas szczególny… i co, albo ktoś jest zadowolony, ze ma problem z głowy, albo ktoś płacze i tęskni!!! Mam wielkie dylematy!!! Ale przecież w nocy mróz, psina by zmarzła!
Moja suka wniebowzięta. Miłość od pierwszego spojrzenia. Nie odstępują siebie o krok. Z Basią spokojnie, jednak na dystans, nie znam psa nie wiem jak reaguje na dzieci.
Teraz śpi u mnie w nogach. Basia chodzi w około. Nic go nie rusza.
Jutro porozklejam ogłoszenia w sklepach i na słupach – żeby mieć czyste sumienie!!

Czas nostalgiczny….. dostałam prezent na Gwiazdke…. mam nadzieję, ze wszystko dobrze sie skończy. Albo znajdzie sie właściciel, albo zostanie u nas. No bo co za różnica jeden czy dwa labradory!!!!!
Ot tak melancholijnie mnie naszło na….

Anka i Basiulec z 17.12.2002