Witam serdecznie! Wiem, że znalazłam się na złym forum, nie jestem jeszcze matką ale mam problem z dorastającym bratem. Ma ukończone 13 lat i moim zdaniem jest bardzo rozpieszczany przez rodziców… Nie odrabia swoich obowiązków domowych typu sprzątanie, zmywanie ewentualnie generalne ogarnięcie swoich rzeczy. Rodzice próbowali wpłynąć na Jego zachowanie ale On ma wszystko gdzieś. Wracając do domu najczęściej widuję go przed komputerem, na który ma zakaz a na przykład miał pozmywać albo coś i zwracam mu na to uwagę, zaczyna mnie obrażać, że wracam do domu i od razu się na Niego drę, że jestem wielka Pani plus dodając jakieś obraźliwe słowa (Wulgarne) podkreślam. Zaczynam z Nim kłótnie, że rodzice za moment będą i nie zbyt się ucieszą na widok porządku jaki powinien ogarnąć i niestety wie, że wszystko spada na moje barki i muszę to ogarnąć a kiedy na Niego krzyczę by mi pomógł lub zrobił to jak najszybciej dostaje histerii, furii i nie wiadomo czego jeszcze, po prostu jest nieznośny! Chciałabym to zmienić, bo pomagam rodzicom jak najlepiej potrafię ale czasami dosłownie brakuje mi sił i jakiejkolwiek weny i chęci do wszystkiego. Nie da się go w żaden sposób przekupić, przekonać lub wybłagać bo On zrobi tak jak mu odpowiada. Leżał tydzień czasu po zabiegu w szpitalu bo nie mógł się ruszać to pomagaliśmy mu w standardowych czynnościach czy coś podać lub zrobić do jedzenia, nie docenił tego tylko widzi pretensje, że narzucamy mu obowiązki. Strasznie często podnosi głos do rodziców gdzie to jest niedorzeczne zachowanie już nie wspominając o mnie jak mnie traktuje mimo wszystko, że został obdarzony pomocą w trudnych chwilach. Proszę o jakąkolwiek pomoc, poradę lub jakąś ciekawą podpowiedź na moją interwencję ku temu bo mi się już pomysły skończyły. Serdecznie pozdrawiam Paulina!
6 odpowiedzi na pytanie: Problem z BRATEM
Nie wiem ile masz lat, ale powiem Ci tak jak mojemu synowi czy córce, gdy jedno skarży się na drugie lub gdy jedno próbuje drugie dyscyplinować… Niech każdy zrobi to co do niego należy i niech sam będzie w porządku, to więcej niż połowa konfliktów zniknie… Jedno jest pewne, skoro jest Was dwoje, rodzice powinni rozdzielić obowiązki (masz prawo poprosić o to rodziców, by zrobili rodzinną naradę i coś ustalili) tak by było jasne kto za co odpowiada. I jedno drugiego nie powinno rozliczać z wykonanej lub niewykonanej pracy. Nie wyręczaj go w jego obowiązkach, niech odczuje ciężar odpowiedzialności przed rodzicami jeśli nie zrobi swoich obowiązków.
Co do nieodpowiedniego odzywania się brata do Ciebie… Bądź grzeczna dla niego, nie oskarżaj, nie pilnuj (niech się sam pilnuje), mów do niego z szacunkiem to po pewnym czasie i on “złagodnieje”.
W tym rzecz, że rodzice ustalili co mamy robić ale niestety On tego nie przestrzega ma to gdzieś a jak jest nie posprzątane to co On miał zrobić to mi się obrywa bo oczywiście jestem starsza… Mam 16 lat, próbowałam już być specjalnie milsza i odzywać się do Niego z szacunkiem a On robi się coraz gorszy, do rodziców jak i do mnie… Hmm nie wiem czy to przez okres dojrzewania czy po prostu chce być śmieszny?
A to jest niesprawiedliwe, zresztą sama to czujesz. Pewnie rodzice sobie tego nie uświadamiają… 🙁 Zawsze możesz ich zapytać jak by się czuli, gdyby w pracy szef miał pretensje do nich o to, że ich współpracownik, który krócej pracuje, nie wykonał swoich obowiązków… Tylko dlatego, że oni mają dłuższy staż pracy… I wymagał od nich by pracowali za kogoś.
Poproś rodziców o rodzinną “naradę” i powiedz co Ci leży na sercu, postaraj się powściągnąć emocje i posługiwać się argumentami, nie obwiniać i oskarżać.
Powodzenia! 🙂
Ps. Polecam prezent dla rodziców pod choinkę:
Edytuję, żeby dodać, że takim postępowaniem rodzice zaogniają konflikt między Tobą a bratem i niejako “zachęcają” go do postępowania takiego jak dotychczas.
zaczęłam czytać i byłam przekonana że to o moim bracie – jak zobaczyłam podpis to już miałam pewność 🙂 zbieg??
U nas kiedyś tez tak bylo.Ja bylam najstarsza, potem rok mlodszy brat i jeszcze 3 braci, ale oni sporo mlodsi.. wtedy sie od nich nie wymagalo sprzątania np.. no chyba ze po sobie. Czego i tak nie robili.
z bratem o rok mlodszym bylo tak ze mielismy ustalone, jednego dnia zmywa on, ja odkurzam, czy sprzątam po mlodszym rodzenstwie, drugiego dnia na odwrot. zdazalo sie ze brat zapomnial ze jest “jego dzien”. rozmowy z rodzicami srednio rezultat zdawaly. Bo w koncu to ja jestem dziewczyną, ja powinnam umiec sprzątac, brat nie klamał, tylko ja itd.. otworzyly sie oczy wszystkim jak sie wyprowadzilam z domu i moje obowiązki spadly na brata, a i swoje musial wykonywac. Bywalo tak ze dzwonil do mnie z prosbą czy zajde do nich.. pomoc w sprzątaniu 😉 albo chociaz gary pozmywac.. lub przypilnowac mlodszych, bo na głowe wchodzą.. a on sprzątac musi, rodzice w pracy. pare razuy odmowilam, w ciązy bylam i ciezko mi bylo 😉 ale nauczyl sie ze nie zawsze ktoś go wreczy. I rodzice szoku doznali ze niekoniecznie to co zawsze mowil brat jest prawdą, i ze jednak ja tez mowilam prawde..
No ale u was.. ty masz dopiero 16 lat.. wyprowadzić sie to nie tak hop siup.. U nas wtedy bywalo glosno.. oj głosno…
Pokłóciłam się troszkę z mamą, wieczorem pogadałyśmy wczoraj na ten temat jak ja się odnoszę do Nich a jak mój brat… Mama zaczęła zwracać na to uwagę i większy nacisk jest w tej chwili na mojego brata co i tak mało mu karzą ale już zaczyna dostawać większy ochrzan niż ja, mam nadzieję że potoczy się to w dobrą stronę i będzie choć malutki procent sprawiedliwości, no nic zobaczymy co będzie po świętach, dziękuję serdecznie za chwilkę uwagi i dużą pomoc, potraficie podnieść na duchu co jest dla mnie cenne. Życzę Wam powodzenia, wesołych świąt oraz szczęśliwego nowego roku. Pozdrawiam
Znasz odpowiedź na pytanie: Problem z BRATEM