… przeszła przedwczoraj moja mała koteczka 🙁
Mała, pucha, bura kuleczka została otruta 🙁
Trafiła do nas przypadkiem. Znaleźliśmy ją jak zwinięta w kłębuszek spała na okienku piwnicznym. To było w październiku kiedy spadł ten pierwszy śnieg…
Wzięliśmy ją do domu chociaż jednego kota już mamy. Ale ja zawsze marzyłam o dwóch kotach i mąż obiecał mi na 10 rocznicę ślubu Norweskiego Leśnego.
Jako, że kryzys nas jednak dopadł i z “norwega” nici Zakontraktowany stwierdził, że bierzemy tą kruszynkę, którą nam postawił los na drodze.
Cudna była… od pierwszego dnia nigdzie się nie zsikała, prosto do kuwety chodziła. Zjadła a potem kładła się na kolanach i tak obłędnie mruczała… stąd też jej imię – Masza traktorzystka 😀
To pierwszy kociak, którego zaakceptował nasz 10-letni kocur. Wniosła tyle ruchu, radości do naszego domu…
Ufna była.
I głodomór okropny. I chyba właśnie to ją zgubiło. Ktoś jej dał jej do zjedzenia mięso nafaszerowane trutką
Byliśmy z nią u weterynarza. 9 zastrzyków, dopajanie… nic nie dało…
W poniedziałek o 16:20 odeszła. Na naszych rękach, głaskana, tulona…
Opowiadałam Nutce o tej części nieba gdzie idą wszystkie zwierzaczki, o części nieba gdzie prowadzi tęczowy most…
Jak już odeszła to pozwoliłam jej jeszcze się z nią pożegnać, pogłaskała ukochane futerko. Zawinęliśmy ją w pieluszkę a potem przyniosła jej ulubioną myszkę.
Wiedziałam, że kiedyś nastąpi ten moment gdy będziemy musieli pożegnać naszego ukochanego kociaka. Ale myślałam, że tak jak to w przyrodzie bywa najpierw odejdzie starszy kocur (tym bardziej, że w listopadzie okazało się, że ma zakrzepicę) a tu odeszło kocie dziecko… i to nie żaden pech, żadna choroba, przypadek tylko okrucieństwo człowieka sprawiło, że jej już nie ma 🙁
Staram się jakoś trzymać ale ciężko mi to idzie…. Wszystko o niej przypomina. Ogromny worek żwirku, który przyszedł 2 dni przed jej odejściem, puszka z jedzeniem dla kociąt… nawet laptop kiedy na nim piszę… bo ona zawsze wskakiwała mi na kolana i kładła się na klawiaturze domagając pieszczot…
Nawet w markecie robiąc zakupy rozryczałam się na dziale dla kotów
Już nikt nie zrzuca Nutce kapci z nóg podczas obiadu, nikt nie poluje na ogon Michaela. Nikt nie bawi się myszką na przedpokoju. Nie poluje na kłębek wełny gdy robię na drutach…
Nikt nie nosi skarpetek po mieszkaniu…
Za tęczowym mostem jest kraina szczęśliwości… taki koci raj… teraz tam bawi się swoją myszką… a mnie tutaj tak źle… tak cholernie źle…
…rozpadałam się na milion kawałeczków…
Strona 2 odpowiedzi na pytanie: Przez tęczowy most….
Strasznie, okropnie mi przykro…
Niedawno musiałam uśpić naszego psa. Długo potem nie mogłam sobie znaleźć miejsca… Długo… Aż do moich urodzin, kiedy pojawił się następca Lando II – Lando III. A i tak ryczę jak stare zdjęcia Lando II przypadkiem znajdę…
Ale tam im lepiej…
Dlaczego ktos potrafi otruc kota? Dlaczego???? Ja tego nie jestem w stanie pojąć:(
Bardzo ci współczuję:(
jak mozna byc tak okrutnym….
To samo pytanie sobie zadaje?
View trzymaj się
Przykro mi bardzo 🙁
Nie jestem kociarą, ale za serce mnie chwyciło. Wspólczuję bardzo
okrutnego otoczenia/sąsiadów też.
Strasznie mi przykro 🙁
Ludzie potrafią być okrutni…
Przytulam Was mocno
Przytulam cię Renatko 🙁
Biedna koteczka.
Ludzie są okropni
W głowie się nie mieści :(, współczuję bardzo…
Vieviooreczko przytulam
wiem jakie to smutne:(
8 lat temu na moich rekach sama pożegnałam naszego psa
To był ogromny malamut alaskan – najbardziej czuły i przyjazny pies jakiego w życiu widziałam
prawdopodobnie został otruty jak jeszze pare innych psów w tym czasie w okolicy. Sprawcami byli złodzieje włamujący się do prywatnych domów.
Nie umiem tego pojąć 🙁
Znasz odpowiedź na pytanie: Przez tęczowy most….