Skutki "niewinnego" klapsa

1. jane Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez ania_st
   Mam podobne odczucia

   Co więcej trafia mnie nie raz, nie dwa jak ktoś “obcy” wtrąca się “konflikt” rodzic- dziecko nie widząc całego zdarzenia.

   Zaliczyłam akcję jak kobieta krzyczała na mnie z balkonu, że policję wezwie bo się znęcam nad dzieckiem

   Tak znęcałam się, szedł a właściwie był ciągnięty na boso do kościoła i wrzeszczał niemiłosiernie, że chce buty – buty ja miałam w garści bo przez pół godziny próśb ich nie założył, kiedy je dostawał w drodze krzyk o buty zamieniał w krzyk ja chcę do domu a butów dalej nie chciał założyć a słysząc Panią z balkonu dziecię me rosło w siły i krzyczało jeszcze donośniej

   Oj, doskonale wiem, o czym piszesz… Nie dawniej jak dzisiaj bylam bliska dokonania czynu niezbyt chwalebnego na moim malym uparciuchu, ktory nie chcial ubrac kurtki (na dworze ledwo 2 stopnie), wybiegl na zewnatrz w sweterku, uciekal, nie dal sie zlapac, a jak juz to sie stalo, to taki byl cyrk z ubraniem tej kurtki, ze myslalam iz wyjde z siebie i stane obok. Potem byl cyrk, by w foteliku w aucie zapiac…

   Ja tam dobrze rozumiem, ze mozna nerwy stracic przy dziecku…

   Odpowiedz
2. tygryska Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez SuperBasiek
   mój Tymek jak miał około 2 lat obrócił miske do góry dnem i stanął na nią, tuż przy kuchence na której był garnek na gazie, do nieszczęścia było niedaleko, chwyciłam go i dałam klapsa w tyłek…. mam iść do więzienia???? tylko dlatego że moje dziecko nie straciło ręki???? tylko dlatego że owa zabawa jeszcze długo kojarzyła mu się z klapsem na tyłku czyli czymś niefajnym????
   …. przyznaję, byłam na niego zła, i na siebie też, ale na szczęście w porę zareagowałam, wiem, że impulsywnie, ale to nie znaczy że nieprawidłowo…

   i myślę, że takie podejście jest zdrowe
   uważam, że nie powinno się bić dziecka ale jednocześnie z ręką na sercu przypomnijcie sobie ile pamiętacie z “kazań” rodziców a jak Wam w głowie utkwiło jakieś jedno lub drugie manto za coś z rzeczu typu zakazanych (wybieganie na ulicę albo w moim akurat przypadku skakanie z kurnika)? więcej nie skakałam 😉 klaps nie zawsze jest najgorszą rzeczą jaka może spotkać dziecko…

   Zamieszczone przez SuperBasiek
   …. i jeszcze jedna kwestia, chore zachowanie stworzy nam społeczeństwo rozwydrzonych małolat, które nie będą miały respektu dla nikogo, i szantażem będą wymuszać na swoich rodzicach różne rzeczy, uważam, że coś gdzieś się komuś popieprzyło i to ostro…. ja wychodzę z załozenia, że każdy powinien znać swoje miejsce w zyciu i powinien się dostosować… a tu się jak widać robi wielka rozpierducha…

   patrząc na młodzież zachodnią, nie sposób się nie zgodzić

   Odpowiedz
3. asik Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez tygryska
   i myślę, że takie podejście jest zdrowe
   uważam, że nie powinno się bić dziecka ale jednocześnie z ręką na sercu przypomnijcie sobie ile pamiętacie z “kazań” rodziców a jak Wam w głowie utkwiło jakieś jedno lub drugie manto za coś z rzeczu typu zakazanych (wybieganie na ulicę albo w moim akurat przypadku skakanie z kurnika)? więcej nie skakałam 😉 klaps nie zawsze jest najgorszą rzeczą jaka może spotkać dziecko…

   Nie utkwiło mi w głowie żadne “manto” za robienie rzeczy zakazanych
   moi rodzice nie dawali mi klapsów i ja również ich nie daję
   wole się wściec, wyjść do łazienki się wykrzyczeć w ręcznik
   wrócić i po raz setny dziecku wytłumaczyć, że czegoś nie wolno robić niż dać klapsa.
   Raz klapsnęłam J. w tyłek, zmieniałam jej pieluchę a ona kopała nogami gdzie popadnie
   i trafiła mnie w brodę
   jakoś tak odruchowo klapnęłam ją w tyłek
   i strasznie się źle po tym czułam.

   Odpowiedz
4. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Ja dostawalam klapsy od mamy za bałagan w pokoju;-) pamietam do dzis,ale żalu nie mam;-) tato dal mi w tyłek raz za kłótnie z bratem,po czym przeprosił. Nie mam refleksji żadnych po tym,ale na bank nie zrobiło to w mojej głowie traumy,żalu,czy tym podobnych,nie czułam by moja godnosć dsiecka została urażona,

   Odpowiedz
5. gacka Dodane ponad rok temu,

   Targa mną od wczoraj, jak tego newsa przeczytałam. Z jednej strony myślę – paranoja – mieszanie się postronnego obserwatora, stojącego z boku, człowieka, który nie ma pojęcia o całej sytuacji, bo widział pewnie tylko fragment i robi aferę, a z drugiej strony zastanawiam się, czy jednak nie zrobił dobrze zgłaszając sprawę? Bo o ile rozumiem argumenty, że dziecko mogło doprowadzić rodziców do ostateczności, że słowa rzucone przez ojca mogły być słowami, które każdy z nas niejednokrotnie używa (w stylu “zaraz Cię zatłukę”) wypowiadane w nerwach i pod presją sytuacji, o tyle zastanawiam się, czy to nie jest znak, że temu dziecku naprawdę dzieje się krzywda, że to są nagminne praktyki tej rodziny, bo nie umieli się powstrzymać w takim miejscu – nie zważali na to, że są pod obstrzałem. Sama nie wiem.
   Jula dostała ode mnie 1 klapsa w życiu – do dziś na wspomnienie tej sytuacji jest mi potwornie źle i wiem, że nigdy więcej tego nie zrobię.
   Od swoich rodziców czasem oberwałam, ale nie mam z tego powodu traumy – poza jednym strzałem w twarz, który zaserwowała mi mama dzień przed maturą, gdy wróciłam do domu grubo po północy, a rano miałam egzamin pisać. Wkurzyłam się, bo mnie mocno to upokorzyło. Żalu jednak nie mam, bo z perspektywy czasu rozumiem, że mama mogła nie wytrzymać i tak zareagować.

   Odpowiedz
6. awkaminska Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez gacka
   nagminne praktyki tej rodziny, bo nie umieli się powstrzymać w takim miejscu – nie zważali na to, że są pod obstrzałem. Sama nie wiem.

   niestyety często właśnie w miejscach publicznych dzieci dostają małpiego rozumu, np. na peronie trzymane za rękę wyrywają się i uciekaja i możesz mówić 100x i tłumaczyć niebezpieczeństwa a ono ryzykuje że w rozbrykaniu wleci pod nadjeżdżający pociąg… i jak już nic nie skutkuje lepiej dać klapa po którycm grzecznie stoi trzymane za rękę… więc często właśnie w tych publicznych miejscach jest rodzic zmuszony zrobić coś czego może w domu nigdy nie zrobić…

   Odpowiedz
7. gacka Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez awkaminska
   niestyety często właśnie w miejscach publicznych dzieci dostają małpiego rozumu, np. na peronie trzymane za rękę wyrywają się i uciekaja i możesz mówić 100x i tłumaczyć niebezpieczeństwa a ono ryzykuje że w rozbrykaniu wleci pod nadjeżdżający pociąg… i jak już nic nie skutkuje lepiej dać klapa po którycm grzecznie stoi trzymane za rękę… więc często właśnie w tych publicznych miejscach jest rodzic zmuszony zrobić coś czego może w domu nigdy nie zrobić…

   W sumie też racja – jako 6-latka wyrwałam się swojej mamie przed przejściem dla pieszych, bo dostrzegłam tatę. Na szczęście kierowca (Syrenki) nie jechał zbyt szybko i skończyło się tylko na tym, że mnie lekko potrącił. Moją mamę zamurowało – nie była w stanie nic zrobić. Krzyknęła tylko moje imię. Dostało się jej od przechodniów – co za matka, co dziecka nie umie utrzymać, co za matka, że małe dziecko przez przejście samo przebiega itp. A to był moment, sekunda, a pomysł był mój, czyli 6-letniego dziecka.

   Odpowiedz
8. monikachorzow Dodane ponad rok temu,

   ja czasami mówię marcinowi jak mnie wkurza że wystawie go na allegro bez ceny minimalnej….musze to robic ciszej bo jeszcze kto usłyszy i będe miała problemy…..

   a tak zupełnie poważnie to inaczej cos powiedziec typu “jak nie przestaniesz to dam ci w doope” a inaczej wygrażac i straszyć…

   Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2

Znasz odpowiedź na pytanie: Skutki "niewinnego" klapsa