Oglądam właśnie na TVN24 bardzo ważną konferencję dot. zakazu bicia dzieci!!! Alleluja! mówią o edukacji szerokiej, o tym, że przemoc dzieje się wszędzie- nie tylko w rodzinach patologicznych i że mówią STOP przemocy wobec dzieci! Boże…jak ja na to czekałam! By w końcu coś zaczęto robić by zacząć zmieniać SWIADOMOŚĆ SPOLECZNA!
Pewnie dłuugo potrwa ale w końcu coś się zaczyna dziać!!! ustawowo i oficjalnie.
Tusk sam ze wstydem przyznaje, że on sam niedawno bagfatelizował sprawę i twierdził, że klaps nikomu nie zaszkodził. Dziś się tego wstydzi. To ważne słowa! ważne- bo to oficjalne potępienie bicia!!!
Strona 6 odpowiedzi na pytanie: Tusk zakazuje klapsów!
Oczywiście, że masz prawo mieć wątpliwości.
Ale te sążniste powrównania to już raczej za mocne jak na wątpliwości.
Ale ja nie o tym.
Imho i nie tylko moim, nie istnieje coś takiego jak słuszny klaps (z miłości czy czegokolwiek innego).
O ile można zrozumieć, że komuś się zdarzyło, bo nie zapanował nad sobą, to stosowanie klapsów jako jedną z metod wychowawczych jest w moim pojęciu wymówką, żeby nie poszukać leszych choć trudniejszych rozwiązań.
I nic nie zmieni mojego zdania na ten temat, bo ja chyba wiem,
jakie zło może czynić nawet ten symboliczny klaps “z miłości”.
I jak bardzo może nadszarpnąć to zaufanie o którym piszesz.
I żeby nie było, że się mądrzę, bo mam spokojne dziecko.
Moje dziecko ma silną osobowość, bywa uparta, ma najtrudniejszy chyba temperament jaki można wylosować.
A jednak nie jest bita.
I jest powszechnie uważana za dobrze wychowaną, ułożoną dziewczynkę.
A ile to pracy kosztuje, cudowania, a czasem zaciskania zębów to ja doskonale wiem.
Wiem jednak że się da bez skracania drogi.
Wiem, że mam jedno dziecko.
Jeśli ktoś się decyduje mieć więcej dzieci to decyduje się mieć więcej pracy. Świadomy wybór. Rozumiem, że mamie kilkorga częściej przychodzi zacisnąć zęby i czasem ręka poleci.
Ale to nie zmienia faktu że trzeba z tym walczyć – trzeba walczyć ze sobą, a nie akceptować klapsy – z miłości czy dla otrzeźwienia.
Bo klapsy to przemoc, a przemoc się zemści. Kiedyś.
Jejku, Olinja, nie masz pojęcia jak ta ustawa ma wyglądać
a juz jesteś przy wykonywaniu prawa.
Skąd pewność, że to dzieci decydowałyby o tym kiedy i którego rodzica oskarżyć?
Od tego są fachowcy, którzy potrafią dobrze ocenić czy dzieciak konfabuluje.
Świat zna doświadczenia szwedzkie i raczej nikt nie powieli kulawego prawa.
Figa świat zna doświadczenia niesprawdzonych systemów np NFZ np system emerytalny z OFEm i co? I my to własnie mamy u siebie. nasi wspaniali politycy własnie te kulawe rzeczy sobie upodobali.
Ja po prostu sie boję przerostu formy nad treścią.
Nie, nie rozumiem.
Nie rozumiem czemu służy krytykowanie czegoś, ZANIM to powstanie.
Nawet jeśli ma się obawy, to czeka się na projekt i wtedy ewentualnie, jesli nie pasuje, to się krytykuje i monituje o zmianę.
Politycy nie zaglądają na DI, więc… nie rozumiem.
jakos tak te mi przyszły na myśl pierwsze
dlatego uważam, ze edukacja rodziców jest jak najbardziej potrzebna, bo nie każdy jest tak mądry by sobie samemu poradzić w sytuacjach ekstremalnych i siega po środek działajacy na te chwilę.
Wierzę, ze grono psychologów i specjalistów znalazłoby na taka okolicznosc kilka rozwiazań. Dobrze by było gdyby podzielili sie tą wiedzą z przecietnym rodzicem.
z ciekawosci zapytam a jak przemoc sie zemisci w tym przypadku? W przypadku “klapsa z miłosci”?
ale czego nie rozumiesz?
że ja sie boję? mam doswiadczenia
ze krytykuje?
a gdzie?
pisze o swoich obawach opartych na doswiadczeniach
by nie było działalnosci kilku Rządów
Ponieważ złapałam aluzję 😎 to napiszę dla perzypomnienia, że jestem studentka psychologii, dopiero na 3 roku 😀
Zaczęłam studia kiedy moja narowista córka miała 2,5 roku.
W związku z tym polegałam i nadal polegam na inwencji twórczej :D, pomysłowości i poczuciu humoru – moim i Ptyszencji.
To nie jest mądrość zarezerwowana dla fachowców.
Matki to mądre kobiety, trzeba tylko żeby tej mądrości w sobie i ewentualnie w książkach czy u fachowców poszukały.
hehe nie było aluzji
znam osobićie kilkoro psychologów i akurat tych cenie i wierzę, ze oni mogliby doradzić 🙂
Osobiscie również polegam na swojej iwencji i Jonkowej a jest tego coraz wiecej wiec…
Może być różnie, zależnie od tego co dzieciakowi w środku siedzi.
Może któregoś “klapsa z miłości” zapamiętać (kiedy minie okres amnezji dziecięcej) na całe życie – tego jednego jedynego i przyjąć do wiadomości, że z miłości to można.
I żonę też z miłości czasem klapśnie. Może niekoniecznie w tyłek. Albo i matkę jak mu się coś nie spodoba a będzie już silniejszy.
Może też uznać, że skoro on Ci tak ufa, a Ty jednak go klapiesz to w końcu po zaufaniu zostanie wspomnienie.
Mozna przewidzieć sporo takich scenariuszy. I zapewniam,, że każdy jest możliwy.
Dzieci to nie roboty lecz ludzie.
Maja uczucia i emocje i to nimi kierują się najpierw. Nie rozumem.
A jak zareagują – na to nie ma recept. Bo ludzie to nie roboty i nie postępują ściśle według schematów.
pyt. do zwolenniczek ustawy
czy nie uwazacie zatem, ze powinna powstac rowniez ustawa zakazujaca krzyczec na dziecko? bo to rowniez swego rodzaju przemoc, choc psychiczna (a ta podobno jest gorsza)
?
i, prosze, nie porownujcie klapsa do katowania – odnosnie tego drugiego zdaje sie istnieja odpowiednie ustawy i prawnie jest to karane, prawda?
przypomniałam sobie jeszcze sytuacje z zeszlorocznych wakacji, kiedy to byłam swiadkiem klapsa – matka polka klapneła dzieciaka – połowa niemieckojęzycznych ludzi wystartowała do niej z leżaków…
Ja nie jestem zwolenniczka ustawy, bo jej nie ma.
Jestem zwolenniczką tego, żeby dać jakieś narzędzia prawne ludzim, którzy pomogą dzieciom unikać bicia.
I nie uważam, żeby na okoliczność krzyku powinna powstać ustawa.
Ale jeśli to niech powstanie i dla dorosłych i dla dzieci.
Niech żony nie mają prawa krzyczeć na mężów i nawzajem.
Przejdzie? Nie sądzę 😀
O ile się orientuję to dorośli mają swoje prawa, które lepiej lub gorzej chronią przed biciem, a dzieci nie bardzo. A należy im się jak każdemu obywatelowi.
podpisuje sie pod Figą…
a co do przemocy psychicznej – niestety trudno tu o instrumenty do wykrywania i udowodnienia takowej…
Klapsujesz męża jak Cię wkurzy?;)
Skoro klaps to nie przemoc, to spróbuj wystartować do kogoś równego sobie! Ciekawe czy uzna, że to nie przemoc;) Powodzenia!
Od klapsa się zaczyna.
swiete slowa!!!!! bedzie jak zwykle…..
Ahimsa, nie czytasz majóweczki postów dokładnie:)
Pisała już o tym argumencie.
Pewnie się czepiam, ale Ty często zarzucasz, ze czytamy wybiórczo i niedokładnie:)
No i dlatego tak różne metody postepowania. Dla jednych dzieci tłumaczenie działa dla innych nie.
Dziecko wyrosnie w koncu zrozumie o ile przezyje, bo np wpadło pod samochód z powodu nieprzyswojenia wiedzy o tym, ze to niebezpieczne bo niezrozumiało tłumczenia.
Poczekamy na ustawę, zobaczymy.
małe dzieci nie wpadają pod samochód z braku zrozumienia ostrzeżeń, a z braku dopilnowania…
dziecko do któregoś tam roku życia masz obowiązek mieć wciąż na oku, pilnować, nie zostawiać samego… jeżeli coś mu się stanie, to nie tłumaczysz, że wpadło pod auto, bo nie zrozumiało jak mu tłumaczyłam… to nie dziecka wina, tylko zawsze winny jest rodzic… dzieciak ma prawo nie rozumieć, my nie mamy go prawa za to karać cieleśnie.
Po to, żeby P. nie wpadła pod samochód i nie utraciła zdrowia i życia używaliśmy szelek.
A wiała na potęgę i pruła prosto przed siebie bez oglądania się.
Od 13-14 miesiąca życia (kiedy zaczęła chodzić) gdzieś do 2,5-3 lat.
Długo jak widać.
Na wszystko znajdzie się sposób, jeśli naprawdę nam zależy.
A co przeoczyłam?
Znasz odpowiedź na pytanie: Tusk zakazuje klapsów!