Drodzy rodzice. Wraz z magazynem RODZICE przygotowaliśmy dla was niespodziankę.
Opowiedzcie nam, jakie zabawne powiedzonka mają Wasze dzieci?
Może przytrafiła Wam się jakaś rozbrajająca przygoda, historyjka?
A może macie jakąś ciekawą anegdotę, którą chcielibyście się podzielić.
Najładniejsze i najzabawniejsze, wybrane przez redakcję, opublikujemy w następnym numerze “Rodziców”.
Wypowiedzi możecie zamieścić w komentarzach pod albo w tym wątku.
UWAGA!
Wypowiedzi mają być krótkie, max. 7 zdań.
Sprawdźcie także: [Zobacz stronę]
Strona 4 odpowiedzi na pytanie: Wasze historyjki w magazynie RODZICE
Synek w pierwszej grupie w przedszkolu grał w jasełkach pasterzyka (pasterza).
Latem przypomniał sobie o tym i chciał zaśpiewać kolędy. Mówi:
– Mamo a pamiętasz jakie piosenki śpiewałem jak byłem w przedszkolu pasztecikiem?
Synek w pierwszej grupie w przedszkolu grał w jasełkach pasterzyka (pasterza).
Latem przypomniał sobie o tym i chciał zaśpiewać kolędy. Mówi:
– Mamo a pamiętasz jakie piosenki śpiewałem jak byłem w przedszkolu pasztecikiem?
Ten sam dzień chwilę później.
– Mamo, a jak to było w tej piosence:… chwała na wysokości, chwała na wysokości, a pokój….
Chcąc podpowiedzieć ciąg dalszy pokazuję na ziemię, a mój pomysłowy synek kończy:
-… na doleeee…
Łukasz (5 lat) bardzo pasjonował się ciałem i rozwojem człowieka. Właśnie w TV nadawano dokument o rozwoju człowieka od poczęcia do śmierci, który synek z uwagą oglądał. Jakiś czas potem podczas rysowania z tatą obrazków przez łączenie kolejnych liczb – rezultatem był bocian z bobasem w dziobie.
Tata – No jaki to ptaszek?
Łukasz -….
Tata – A kto przynosi dzieci?
Łukasz oburzony – No co ty tato przecież dzieci nikt nie przynosi, dzieci wychodzą z pupy….
– Idziemy na spacerek, zobaczyć się z truskawką. – stwierdza Zu (wtedy 2 lata 2 miesiące).
Babcia wielce ciekawa zabrała dziecię na spacerek, w stronę huśtawek, zastanawiając się, o cóż takiego chodzi tym razem z tą wspomnianą truskawką…
Żabie wystarczyło jedno spojrzenie… i okrzyk:
– Babusiu, Babusiu, Zuzia idzie się pobujać obok truskawki!
Babcia spojrzała….
– Kochanie, to nie jest truskawka, to jest Jagódka, Jadwisia! – objaśniła przez łzy szczerego śmiechu.
Słyszymy z daleka syrenę, Zu (wtedy 3 lata) pyta nagle:
– Mamusiu, co tak wyje?
– Pewnie jakaś karetka, kochanie.
– Może jakieś dziecko spadło ze zjeżdżalni?
– Może; nie wiem, skarbie.
– A może jakieś dziecko się skaleczyło?
– Do skaleczeń nie przyjeżdżają karetki, słonko.
Zu wyciągnęła większy kaliber…
-…to może ktoś uciął sobie palec, mamo?
I jeszcze jedno:
Swego czasu Zu zakochała się w krowie reklamującej pewną słomkę, z granulkami, do picia – jak wskazano – mleka. Krowa ta została wyposażona w olbrzymie wymię, centralnie umieszczone w kadrze.
– Tatusiu, zobacz – komentuje Zu (3,5) wspomnianą “krasulę” – Ty masz taki pompon (?) jak ta krówka!
(skręcam się ze śmiechu, a mąż robi dziwną minę)
– Kochanie, to się nazywa wymię – tłumaczę dziecku.
Zu – zdumiona do granic:
– Tatusiu, to Ty masz wymię????
No dobra, jeszcze jedna 😀
– Zuziu, zrobić Ci herbatkę z kwiatu lipy? – pyta mąż przy kolacji.
– A co to jest KWIATULIPA? – pyta żywo zainteresowane dziecko.
Część Waszych historii już trafiła do drukowanych “Rodziców”. Resztę też wykorzystamy! Dziękuję i zapraszam do wpisywania nowych 🙂
u mnie było podobnie:
tata i Michałek (5lat)
-tata gdzie jest pilot?
-leży na ławie !
-a co to jest NAŁAWIE?
koleżanki syn oburzony na mamę robi lekcje z matematyki za pomocą kalkulatora…
podchodzi do niego Małgosia(półtora roku) i mówi,patrząc z pogardą:”głąbie”
Padłam
Paweł, mój 9-letni bratanek i przypadkowo poznani na szlaku górskim ludzie (Paweł mówi do wszystkich na ty, bo mieszka w Irlandii, więc nie ma “pani”, “pana”)
– A wy gdzie mieszkacie? – pyta się
Na to jego mama:
– Pawełku nie wolno mówić “wy”, tylko “Gdzie Państwo mieszkają?”
Na to Paweł:
– A ja myślałem, że “państwo” to się mówi tylko do takich bogatych ludzi
Na szczęście mieli poczucie humoru
Mam jeszcze jeden ale nie nadaje się chyba publikację 🙂
Znajomi (ojciec budowlaniec) zabrali córkę (lat 8) na spotkanie z zaprzyjaźnionym księdzem, musieli obgadać kilka spraw związanych z projektem. Mania była już znudzona w samochodzie, więc mama do niej:
– Bądź grzeczna, kochanie bo dostaniesz od księdza w dupkę (tak żartobliwie oczywiście).
No i już są na placu budowy, Mania hasa gdzieś tam i idzie ksiądz. Przywitał się z rodzicami i woła Manię. Ta przybiegła, on się pochyla żeby ją ucałować w policzek, a mania na to:
– Widzisz mamo, a mówiłaś że będzie w dupkę!
Ksiądz miał oczy takie Mama czerwona jak burak.
popłakałam się
Wasze historie trafiły również
Jeszcze raz dziękuję!
Ale ucichł ten wątek
No to ja z racji tego że ”trafiłam” na strony Rodziców (dzisiaj w reszcie znalazłam i zakupiłam :D), chciałam podziękować i dopisać jeszcze cosik.
Podsłuchane w sklepie:
mama i mała dziewczynka ok. 3 lat
mama: Julka jesteś głodna??
Julka: jeszcze nie.
m: a co zjesz jak wrócimy? może placki?
J: ale ja mam placki
m: no masz w domu, a jakie to placki? pamiętasz?
J: (po namyśle) nooo… No.. te.. PRZYPALONE!! 🙂
Z wczoraj..
J: Mamuś, a jak Kubuś ma na imię?
Ja: Jakub
A na to Kuba:
– Nie, jetem KAPUŚ!
1 listopad
piękna pogoda wybralismy sie wszyscy na cmentarz w moich stronach rodzinnych.
najmlodszy siostrzeniec – lat 4 – zglębia tajniki zapalania zniczy, chowania zmarłych w grobach. rozmawiamy.
pozostala czwórka dzieci zajęta zabawa własną.
wchodzimi na cmentarz – udajemy sie w kierunku Grobu Nieznanego Żołnierza
zapalamy znicze
po czym najmłodszy zdmuc*h*uje znicze i zaczyna spiewac
100 lat
pozostala czwórka zaczeła mu wtórowac. 🙂
Na klatce schodowej wisi ogłoszenie: TYTOŃ-Sprzedaż.
Czytam głośno, na co mój 4-letni wówczas synek Wiktor, odpowiada:
Ciekawe po co komuś TYTOŃ w domu?
Ja odp (wymijająco): Czasami komuś jest potrzebny.
Wiktor: A jak ucieknie i kogoś ugryzie?
Zaciekawiona o czym on myśli i czy mówimy o tym samym, pytam:
Synku a wiesz co to jest TYTOŃ?
Wiktor odp: No pewnie mamo, że wiem – WĄŻ
A jemu chodziło o PYTONA- powaliło mnie
Znasz odpowiedź na pytanie: Wasze historyjki w magazynie RODZICE