Zdarzyło się ze trzy razy w tym roku, że Maja budzi się około 22-23. Opisze jak to wygląda
1. Chodzi lub biega po mieszkaniu, jakby nas szuka. Nie odzywa się, idzie do łóżka. Zasypia. Czasem wstaje znowu.
2. Wyszła ze swojego pokoju, zapalała w przedpokoju światło patrząc na inne pomieszczenie (pokój K). Na pytanie taty co robi mówi, że chce siusiu. Tata zaprowadził ją do wc. Następnie wybiegła do swojego pokoju, usiadła przy biurku i wzięła się za komputer/lekcje. Powiedzieliśmy, że ma iść do łóżka i tak zrobiła. Zasnęła.
3. Wstała, poszła do naszej sypialni, położyła się na łóżku. Leży, niby śpi. Wstała poszła do siebie. Zasnęła. Wstała poszła do pokoju gdzie był tata, dała buziaka. Poszła do siebie i zasnęła.
Rano nic nie pamięta.
Czy powinniśmy się martwić, czy to się jakoś gdzieś diagnozuje?
Czy to raczej normalne?
3 odpowiedzi na pytanie: zaburzenia snu u 8 latki
Imo normalne, mnie też w dzieciństwie zdarzało się lunatykować
rozmawiałam z rodzicami, chodziłam po mieszkaniu – rano nic nie pamiętałam
wyrosłam z tego
wygląda na lunatykowanie
różnicować można u neurologa
ponoć u dzieciaków padaczka może się ograniczać tylko do takich incydentów, albo do jeszcze dziwniejszych jak ziewanie…
Moja 9-latka na szczęście juz wyrosła z tego,ale było to bardzo męczące,dokładnie i bardzo podobnie tak jak u Ciebie,wstawałą,chodziła,biegała,robiła bardzo różne rzeczy,najczęsciej godzinę-dwie po zasnięciu,kiedy ja jeszcze nie spałam,potem rano juz nic nie pamiętała,mineło juz jakies 1,5 roku i jest spokój. Były momenty że jak szła spać to aż się bałam co znowu zrobi. Trwało to z rok i mam nadzieję że nigdy nie wróci.Jest zdrowym i normalnym dzieckiem.A zaczeło się jak poszła do zerówki,niewiem może stres,emocje,przeżycia miały jakis wpływ na to.
Znasz odpowiedź na pytanie: zaburzenia snu u 8 latki