zwariowałam?

1. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   Witam.

   Mam podobnie jak Ty. Nie mogę się opanować, już bym chciała następnego maluszka. Postanowiłam poczekać z rok, ale nie wiem czy tyle wytrzymam 🙂

   Ania i Liwia
   [

   Odpowiedz
2. chilli Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   gratuluje :-)))
   byłam u gin w zeszłym tygodniu i powiedziała że jak sie upieram to po wyleczeniu nadżerki mogę się już starać :-)))
   też jestem po cc.

   powodzenia

   madzia i

   Odpowiedz
3. ewaak Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   Olu jak najbardziej popieram Twójj pierwszy ruch

   Ja zawsze byłam i jestem za mała różnicą wieku miedzy bąblami…sama tak mam i jestem przeszczęśliwa z tego powodu.
   A radzimy sobie znakomicie!
   Najciężej jest się zdecydować

   Życzę owocnych starań!

   Pozdróweczki!!!

   
   Ewa/ Dominiś i Filipek

   Odpowiedz
4. teo Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   olu

   gratuluje!!!!! ale wam dobrze:-)

   ILONA I KUBEK 2,5 roku

   Odpowiedz
5. ika Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   Olu już odpisałam Ci na marcówkach, ale dodam jeszcze tu – to super!! Naprawdę cieszę sie ogromnie i gratuluję.
   Jednoczesnie podziwiam. My mamy zamiar starać ise za jakieś pół roku,a może latem by znów stworzyć wiosenne maleństwo.
   Pozdrawiam bardzo ciepło

   ika z Igorem
   

   Odpowiedz
6. pipi1234 Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   Zawsze podziwiałam mamy, które mając jedno lub więcej malutkich dzieci myślą o kolejnych. Albo Wy macie w sobie duuuzo miłości i silnie rozbudowany instynkt macierzyński albo ja jestem jakaś oschła i zimna… Ja mam dwójke dzieci, zawsze chciałam mieć dwójeczkę, ale na drugie cięzko było mi sie zdecydować. Podjęlam tę decyzje gdy Julka miała 5 lat. Sa różne szkoły i teorie kiedy lepiej sie zdecydować na kolejnego potomka, wiele plusów i minusów. Ja nie miałam siły i odwagi zrobić tego wcześniej.Dużo zależy tez od tego czy masz dookoła pomoc, męża który ma czas dla rodziny, chętnych do pomocy rodziców, teściów itp. Ja w mieście którym mieszkam jestem sama tzn. z mężem. Ale on jest tak zaparcowany, że nie pomaga mi wiele. Rodzice mieszkaja 100 km dalej, teściowa 350 km. Więc od zawsze wszystko było na mojej głowie… może dlatego cięzko mi było zdecydować się na powrót do “dziecięcych” obowiązków. Staram sie jak mogę, ale często zdaję sobie sprawę że w natłoku codziennych zajęc za mało czasu poświęcam dzieciom, a to jest najwazniejsze.
   pozdrawiam
   Monika, Julka 6.5 roku i Antoś 25.11.2003
   

   Odpowiedz
7. anet Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   niedzielne refleksje wsrod zabaw

   Agniesia 7.07.02 Adrianek 1.01.04

   Odpowiedz
8. natinka Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   Super decyzja

   Odpowiedz
9. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Re: zwariowałam?

   Poczytałam, obejrzałam zdjęcia no i teraz sama nie mogę się doczekać

   Tak mi się skojarzyło, że mój mąż ostatnio jak wrócił do domu powiedział tak: “Jak to fajnie jak ona (Ula) się tak cieszy na mój widok, tak się ładnie uśmiecha, a jak to będzie fajnie jak tak się będzie dwójka uśmiechała”

   
   Ola i Ulcia (24/03/04)

   Odpowiedz
10. krzemianka Dodane ponad rok temu,

    Re: zwariowałam?

    Ola, poczytaj sobie mojego posta pt. “Ja chyba oszalałam” 🙂
    Gratuluje meskiej decyzji 🙂
    Ja chce tego Kajetana, ale jeszcze poczekam. Kilka lat.

    Odpowiedz
11. izamr Dodane ponad rok temu,

    Re: zwariowałam?

    gratuluję! my tez sie bedziemy starać, ale na wiosnę, jak już kupimy mieszkanie. no chyba, ze wczesniej sie zdarzy. wciaż jesczze nie mam okresu, wiec nic nie mogę planować 🙂

    Iza i Karolek
    

    Odpowiedz

Znasz odpowiedź na pytanie: zwariowałam?