Jak się przeprowadzić i nie zwariować

Napisałam jednego dosyć ponurego posta o moich problemach z przeprowadzką, to teraz napiszę coś weselszego:

W związku z licznymi problemami które wystapiły na naszej “drodze do szczęścia” (jakim jest mieszkanie osobno od rodziców/ teściów..) oczywiście pojawiła się długa lista rzeczy do kupienia i do załatwienia. Z racji tego że mąż pracuje i wraca koło 17-18 (a wtedy części spraw nie da się już załatwić) wszystko to spadło na moją biedną głowę. Na szczęście mam moją mamę, która zostaje z Michałkeim w domu, a ja latam, jak ten kot z pęcherzem. Głównie latam po Practikerze, bo tam mogę kupić wszystko co potrzebne do dokończenia naszych szafek kuchennych. (Postanowiliśmy z mężem zrobić to sami, pieniędzy na drugiego stolarza już nie bardzo mamy).

Jeeeny, ile ja się już nakupowałam różnych śrubek, zakrętek, wierteł, narzędzi o których nie miałam pojęcia że takie w ogóle są (np śrubokręt łamany ).

Początkowo to był koszmar. Wlazłam np. w dział ze śrubkami, a tam całą ściana śrubek, małych dużych, grubych, cienkich, ocynkowane, takie, siakie…(przy okazji dowiedziałam się że przy śrubkach ważna jest grubość i długość – zupełnie tak jak w innej rzeczy związanej z mężczyznami…) Kurczę, zawrotu głowy dostałam Poczułam się jak Alicja w krainie czarów. (Już wiem jak czuje się facet w dziale z kosmetykami…)
Potrzebowałam wtedy kilka śrubek, a po 20 minutach już nic nie wiedziałam i kupiłam chyba ze 6 pudełek rożnych śrubek po 100 sztuk w każdym, niech sobie mąż dobiera. Majsterkowanie i takie tam to chyba rzeczywiście męska sprawa..

Panowie z obsługi w Praktikerze (w Markach) to mnie już chyba poznają, bo przez ostatnie 2 tygodnie byłam tam ze 6 razy i ciągle ich zaczepiam i o coś pytam Dobrze że mam obrączkę na palcu bo by pomysleli że ja ktaki dziwny podryw stosuję

Jeżdżę też dużo do takiej hurtowni z akcesoriami kuchennymi (tam wszystko jest dużo taniej, jak ktoś chce mogę podać namiary..). Ostatnio pojechałam tam wybrać sobie blat i przy okazji dowiedziałam się że szuflady których nam brakuje do jednej szafki nazywają się metaboxy, za to blat który mi się podobał nazywał się “Myrida niebieska”.. A że nie wzięłam karteczki do zapisania, to wyszłam z tej hurtowni na ulicę i idąc do samochdu mówiłam do siebie na głos żeby nie zapomnieć: Metaboxy, Myrida niebieska, metaboxy, myrida niebieska.. Jak się ludize na mnie zaczęli patrzeć to dopiero oprzytomniałam że się cokolwiek dziwnie zachowuję

No i tak to jest z ta moją przeprowadzką.. Już mi głowa paruje, tyle spraw Ale moze jakoś dotrwam
Acha, a w zeszłą niedzielę zatrzasnęłam sobie kluczyki samochodowe w bagażniku pod Practikerem (Marki, więc trochę daleko…), i teść musiał do mnie przyjeżdżać zapasowymi kluczykami..

Trzymajcie za mnie kciuki, żeby to wszystko dobrnęło do szczęśliwego końca i żebym po drodze nie dostała szmergla Pozdrawiam

Michałek 13m-cy