Jak sobie mam pomóc?:( Baaardzo długie

Witam Was. Pisze, może mi pomożecie, doradzicie… Nie wiem już co mam z sobą zrobić. Chyba po poprzednim związku mam jakąś obsesje, przez co teraz momentami nie wytrzymuje i nie daje rady.

Byłam 4 lata w związku. Facet, lubił postawić na swoim. Już praktycznie od samego początku zdarzały się historie ‘podrywania’ innych panienek. Pisze w cudzysłowiu, bo to podrywanie to głównie na necie – czaty, gg, irc. Choć raz był motyw po 4 mcach związku, że w pubie, siedząc tuż obok mnie, trzymał się po kryjomu za rękę z inną panną.., po czym potem się wykręcał, że sobie coś ubzdurałam i że wcale tak nie było – choć bardzo dobrze widziałam wszystko, nie zareagowałam, olałam. Wiedziałam, że ta dziewczyna mu się podoba. Często, gdy chciał mi „na żarty” dokuczyć wspominał o niej.. Ale wracam już do tematu…

Wiele razy przyłapałam go na rozmowach z innymi pannami, na tematy, które nie powinny mieć miejsca. Po takich sytuacjach zaczęłam po kryjomu przeglądać jego archiwa z rozmów (robiłyście to też?). Pokazywałam ‘dowody’, bo oczywiście wszystkiemu zaprzeczał, dopiero, gdy dowiedział się że potrafię mu w archiwum zajrzeć ucichł i się nie wykręcał… Po mału zaczęłam tracić do niego zaufanie. Zastanawiać się, co robi, gdzie jest, jak nie spędzaliśmy ze sobą czasu. Zwłaszcza po tym, gdy dowiedziałam się, ze jego sąsiad jeździ sobie na ‘panny’ i po przeczytaniu w archiwum tekstu mojego ex do sąsiada „kiedy to oni znów na panny pojadą” :O Wyć mi się chciało gdy to przeczytałam, nie odzywałam się do niego przez to ileś czasu, do momentu aż mu o tym powiedziałam co przeczytałam. I co? Oczywiście wszystkiemu zaprzeczył! Że pojechał z raz i nic nie robił tylko patrzył!! Czy ja głupia byłam, że mu uwierzyłam? Dałam sobie spokój z tym co robi, gdy nie był ze mną.. Chciałam, tylko, żeby był dla mnie OK. Po tych paru latach, chciałam tylko, żeby było tak jak kiedyś..
Niestety, po urodzeniu Natalki było jeszcze gorzej. Chciałam odejść, tylko nie wiedziałam w jaki sposób to zrobić. Aż do momentu gdy pojawił się mój obecny partner, narzeczony, człowiek, który od samego początku traktował mnie tak, jak nigdy nie byłam traktowana przez swojego ex.
Wszystko jest pięknie, cudownie. Najgorsze jest to, że z poprzedniego związku pozostały urazy – nie wiem, jak dokładnie to nazwać. To, że mój ex mnie tyle razy oszukał – oszustwa, które były udowodnione. Chodzi o inne kobiety.
A teraz mój ukochany sam przeze mnie cierpi, gdy popadam w dołek, bo ja twardo zastanawiam się, czy on przede mną czegoś nie ukrywa. Czy nie myśli o innych kobietach. Słuchając jego opowieści ze studiów wewnątrz siebie szału dostaję, jak się o niektórych rzeczach dowiadywałam – no ale to były studia, czego to się na tych studiach nie robi (sama nie wiem, bo nigdy nie studiowałam).
Zmienił się bardzo, od momentu, gdy się poznaliśmy – w tym sensie zmienił, że nie w głowie mu jakieś głupoty, wydoroślał.

A mój problem jest taki, że z niczego, wymyśle zawsze ‘coś’ przez co potem chodzę ze smutną miną i płakać mi się chce. Przykład… W swoim pokoju ma tablice ze zdjęciami, ma też tam 1 zdjęcie ze swoją byłą dziewczyną. Wewnętrznego szału dostałam jak zobaczyłam, że obok tamtego zdjęcia wsadził też moje. I już sobie myślę, wymyślam, że co on już mnie do przeszłości zalicza, że koło swoich byłych dziewczyn mnie wiesza? Oczywiście nic mu nie powiedziałam, żeby za nienormalną mnie nie uważał.
Albo jeszcze ostatnio, przeglądałam jego kalendarz, w którym znalazłam dwa zdjęcia różnych dziewczyn.. A ja co, ze spokojem zobaczyłam i odłożyłam kalendarz. A co potem? No gotowałam się, że jak on może ‘tak na wierzchu’ trzymać zdjęcia swoich byłych.
Podczas całego okresu jak jesteśmy razem, starałam się go uzmysłowić do tego, że po poprzednim związku ‘dziwna jestem’, że błahe rzeczy mi przeszkadzają bardzo. Że niewielkie rzeczy doprowadzają mnie do wielkiego płaczu. On nie potrafi chyba jeszcze wyczuć, jakie rzeczy mnie do takiego stanu doprowadzają. A ja nie potrafię mu wprost o tym powiedzieć. No nie wiem, ale mam problem, z którym nie potrafię sobie poradzić. Różne myśli w głowie mi się tworzą. Boję się, że to jego zachowanie, to tylko zasłona. Nie wiem, jak zakończył się jego jeden związek, ale często zdarza mi się myśleć o tym, że on z myślami przy tamtej właśnie jest. Sama siebie nie potrafię zrozumieć, wytłumaczyć, że tamto to przeszłość, teraz jest ze mną to mnie kocha i chce ze mną spędzić resztę życia. Co ja biedna mam ze sobą począć, jak sobie przetłumaczyć, że wcale nie musi być tak jak ja to sobie wyobrażam i wymyślam?
Czy to przez to, że mój ex tyle razy mnie oszukał? Próbuje sobie wmówić, że mój ukochany też taki jest i że mnie oszukuje? Płakać mi się chce…
Chaotycznie, przepraszam, ale ostatnio jest mi po prostu źle..

Ania i Natalka (04.05.04)