schizofrenia

1. mar-kot Dodane ponad rok temu,

   Re: schizofrenia

   Ja mialam bardzo bliska osobe ze diagnozowana schizofrenia paranoidalna. Jesli chcialabys wiecej o tym porozmawiac, napisz na [email][email protected][/email] lub na gg 2109815. Nie chcialabym tego poruszac na forum, to zbyt bolesne i osobiste dla mnie.

   Marty Szczeście

   Odpowiedz
2. kzaremba Dodane ponad rok temu,

   Re: schizofrenia

   Ja specjalizuję się w psychiatrii – pracuję z chorymi na schizofrenię, więc dość dobrze znam ich problemy. Pacjenci mają różne podejście do choroby – im wcześniej ją zaakceptują i zaczną się leczyć, tym lepsze rokowanie i szanse na wieloletnie remisje. Duza rola rodziny – aby chorego wspierać, choć nie jest to łatwe. Jeżeli chciałabyś dowiedzieć się coś wiecej – napisz na priva, postaram się pomóc.

   Kasia i Sylwia Margareta 25.10.03

   Odpowiedz
3. kate123 Dodane ponad rok temu,

   Re: schizofrenia

   Ja miałam w swoim najbliższym otoczeniu dwóch kolegów chorych na schizofrenie. Piszę miałam, bo od 5 lat został tylko jeden. Jeden z nich “wyszedł” przez okno z 7 piętra. A miesiąc przed śmiercią rozmawiałam z nim o jego problemach i mogłam spodziewać się, że tak się skończy. Mówił mi, że słyszy głosy, które mówią mu, że jak wyjdzie tendy, była mowa o oknie właśnie, to skończą się jego wszystkie problemy. No i wreszcie wyszedł i problemy się skończyły, tylko szkoda człowieka, miał 27 lat i był moim przyjacielem.
   Z drugim kolegą pracowałam przez kilka lat i również się przyjaźniłam. Wspólnie chodziliśmy na imprezy, do kina, odwiedzaliśmy sie w domu, normalka. W końcu odszedł od nas z pracy i trochę nasze kontakty rozluźniły się, aczkolwiek nadal były. Potem kolega wyjechał za granice do pracy i jak wrócił jego stan uległ radykalnej zmiany. Pojawiła się w jego świadomości wizja uknutego spisku, który miał na celu zabicie go i co najgorsze obwiniał mnie za to wszystko. Kiedy powiedziałam o tym rodzinie byli w szoku, nie spodziewali się, że dzieje się z ich synem coś takiego. Oczywiście wkroczył do tego lekarz i kolega zacząl się leczyć. Ja niestety musiałam zniknąć z jego życia, ponieważ obwiniał mnie za wszystkie swoje niepowodzenia mimo, że z mojej strony nigdy niczego złego mu nie groziło.
   Oczywiście dużo na ten temat z nim rozmawiałam i w momentach przebłysku świadomości prosił mnie o pomoc, bo wiedział, że się z nim coś dzieje niedobrego, ale zaraz zmieniał temat i podpytywał się, co go jeszcze złego spotka, co uknułam przeciwko niemu.
   Jedynie co mogłam zrobić i co zrobiłam, to poinformować o wszystkim rodzinę. Opowiedziałam im ze szczegółami przebieg naszych rozmów, o tych jego obawach i maniii prześladowczej. To wszystko pomogło na pewno postawić diagnozę i odpowiednio leczyć. Przynajmniej w tym drugim przypadku wcześniej zareagowałam i człowiek nadal żyje.

   
   Olek (23.01.2003)

   Odpowiedz

Znasz odpowiedź na pytanie: schizofrenia