Co zrobić?

1. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez morena
   ja bym tak nie zakładała jednak
   Komu mam wierzyć jak nie własnemu dziecku? Znam je przecież i wiem, kiedy może wymyślać jakieś historie, a kiedy na pewno mówi prawdę (choć może przedstawia ją po prostu ze swojego punktu widzenia, sprzecznego z intencjami pani na przykład).

   Zdecydowanie zapytałabym pani o tę sytuację – tzn. bez krzyku i pretensji, po prostu informacyjnie – córka mi się skarżyła, czy taka sytuacja miała miejsce? Jeśli nie (a pewnie pani powie, że nie ;)) to powiedziałabym, że bardzo mnie to cieszy, bo nie dopuszczam jakiejkolwiek przemocy wobec mojego dziecka.
   Acha – i bardzo panią proszę, by ta rozmowa została między nami (czyli żeby pani zaraz dziecku nie powiedziała, że mama rozmawiała z panią, bo dziecko mamie na panią “naskarżyło”).
   Grzecznie i bez pretensji 🙂

   Istotny jest inny walor takiej rozmowy – informacja dla pani, że reagujemy na takie sytuacje i nie pozwolimy dziecka niewłaściwie traktować. Nie zaszkodzi pani taka informacja 😉

   Masz rację, ja wierzę swojemu dziecku. Aczkolwiek wolałabym, że L. podkoloryzowała;).
   Wracając do sytuacji… ja nawet nie wiem, która to Pani, bo L. jeszcze nie pokazała mi, mam pewne podejrzenia, ale akurat jak przyprowadzamy dziecko to jej jeszcze nie ma, odbiera babcia, a babci nie chcę z kolei obciążać takimi rozmowami. I tak postanowiliśmy poczekać, jeśli sytuacja się powtórzy wówczas porozmawiamy. Poza tą jedną sytuacją nie mam żadnych zastrzeżeń i mam nadzieję, że tak zostanie:).
   Poza tym brak mi doświadczenia w takich rozmowach, a niby wygadana jestem;). Z chęcią przyjmuję wszystkie rady.

   Odpowiedz
2. aborka Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez beamama
   Avo, ja bym zapytała, choć z góry wiadomo, co się usłyszy 😉

   Moja Zosia właśnie z trudem aklimatyzuje się w p-lu, raz powiedziała mi, że pani na nią bardzo krzyczy, jak za długo płacze rano, powiedziałam spokojnie pani, co usłyszałam od córki, oczywiście nic takiego nie miało miejsca

   ta… moja córa kiedys z płaczem mi wyjechała ze nie chce do pl-a. podpytana powiedziała ze panie dzieci krzyczą, panie za kare kazą robic takie trudne szlaczki, ona nie umie i nie chce do pla-a.. Szopka z płączem. Az uwierzyłam… przejełam sei, przez ułamek sek. chciałam ja zostawic w domu… Pogadałam z pania. okazało sie ze od początku roku przez 5 tyg szlaczki robili 2 razy z czego raz za kare….

   Zamieszczone przez smoki
   Ja bym podeszła do sprawy nietypowo.

   Porozmawiałabym z Pania na korytarzu, ze moje dziecko ma lekka nadwrażliwość na bodźce dotykowe. W związku z tym bardzo prosisz, żeby prowadząc córkę była delikatna, bo to co dla niej jest normalne, dla Twojej córki może być bolesne.

   Dzieki takiemu postawieniu sprawy osiągasz kilka rzeczy:
   [LIST]
   [*]Jeżeli Pani zrobiła to w złości to dostaje sygnał, ze Ty wiesz i reagujesz, ale nie jest wprost oskarżana wiec nie musi się bronic.
   [*]Jeżeli to byl przypadek i Twoja córka nieco przesadziła to i tak nic się nie dzieje – Pani będzie najwyżej bardziej troskliwa i delikatna.
   [*]Dodatkowo nawiązujesz z Pania przyjacielska relacje. Rozmawiając, okazujesz jej zrozumienie, zamiast występować z pretensjami. Dziecko takiej mamy będzie przez nią pozytywniej odbierane niz potencjalne dziecko “mamy, która się czepia”.[/LIST]
   Mam za sobą długą drogę przez meke pod patronatem NZF i PFRON.
   Ta metoda u mnie się sprawdziła i dala dobre rezultaty. Panie, lekarze i urzędnicy pomagają mi chętnie i w każdej sprawie.

   smoki jest mistrzynią dypolmacji i negocjacji :).

   co do ściskania. Moja córa tez nadwrazliwa. mi mówi kilka razy dziennie ze ją sciskam (wyrywa sie). wiem ze przesadza i histeryzuje. choć akurat to zwykle przy mnie sie tak zachowuje. w pl-u normalnie w domku cyrki i gra aktorska. Zebyście widziały ile bólu ją kosztuje zakładane butów lub skarpetek. Wczoraj spadła (sturlała się) ze schodka 5 razy zakładając but, wkładając sklarpetke “rani” sie w palce u rąk i nóg.. normalnie zycie to masakra 😉

   Odpowiedz
3. Anonim Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez aborka
   normalnie zycie to masakra 😉

   A jak boli zbieranie zabawek, aż się czuje ten ból…:D

   Odpowiedz
4. morena Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Avocado

   Poza tym brak mi doświadczenia w takich rozmowach, a niby wygadana jestem;).

   Ja ostatnio miałam kilka okazji do ćwiczeń 😉 Choć wolałabym nie mieć, to chyba nieuniknione… 🙂

   Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• 2

Znasz odpowiedź na pytanie: Co zrobić?