Może tytuł nie adekwatny, ale lepszego nie znalazłam…
Daniel miesiąc temu zaczął mówić- teraz ma prawie 30 miesięcy-od razu całymi zdaniami. Powtarza wszystko, sam też składa ładne zdania. Byłoby super gdyby nie fakt, że on uważa się za dziewczynkę 🙁 Nie powie “ja usiadłem”, tylko “ja usiadłam”, nie “ja zrobiłem”, tylko “ja zrobiłam”,. Tłumacze że ma mówić inaczej, że jest chłopcem ale nie dociera. NIE I JUŻ!
Nie wiem czy się martwić, czy czekać… Może to dlatego, że prawie cały dzień przebywa ze mną i babcią, a tatę, dziadka czy wujków ma od święta…
Pomóżcie:(
Strona 2 odpowiedzi na pytanie: Jestem dziewczynką
Kacper też przeważnie w rodzaju żeńskim mówi “Ja sama” to standard.
Marta mowiła “zrobiłem” “byłem” itp
I to jak miała 2,5 roku bo znalazla sie w przedszkolu w ktorym bylo wiecej chlopcow niz dziewczynek.
Minelo samo i to w miare szybko 🙂
To rejestruj się, rejestruj 🙂
Czekaj cierpliwie. Nadia jak miała ok. 1,5 roku wymyśliła sobie, że jest chłopcem i ma na imię Marek. Trwało to co najmniej rok, też już miałam dość. Na ulicy, gdy jakaś babcia ją zaczepiała “jaka ładna dziewczynka! jak masz na imię?” – i wielkie oczy babci kiedy słyszała “Marek!”. Potem jej przeszło. Tzn. Marek jej przeszedł bo zaczęła się upierać, że ma na imię Filip :(. Teraz już tylko czasami bawimy się w Filipa ale generalnie jest dziewczynką :p.
A Mocho do mnie mowi – mama zrobil to i tato, mama usiadl na krzesile itp – ale to chyba dlatego ze to jedyny polski jaki zna – tzn ja do niego mowie w rodzaju meskim (zrozumiale) no i on nie wie ze jest tez zenski… Kolezanki syn ma podobnie – do niej i jego mlodszej siostry tez mowi w rodzaju meskim.
Znasz odpowiedź na pytanie: Jestem dziewczynką