Mam wrażenie że to było tak dawno temu…

Teraz jak czytam Wasze posty o oczekiwaniu na narodziny Waszych dzieciaczków, to nie dociera do mnie, że jeszcze niedawno ja także miałam wielki brzusio i strasznie niecierpliwie oczekiwałam swojej Laurusi. Odnosze wrażenie jakbym w ciąży chodziła tak strasznie dawno temu, a to przecież dopiero będzie miesiąc po narodzeniu Laury. A poród też wydaje mi się bardzo odległy i z perspektywy czasu wcale nie taki straszny.
Jak dziecko potrafi wywrócić cały świat do góry nogami!
Ale nie potrafię sobie wyobrazić, że jej teraz z nami nie ma i że z powrotem jestem w ciąży. Naprawdę – ten czas jest teraz dla mnie strasznie odległy, jakby go nie było.
Jak patrzę na swoje zdjęcie zrobione w dzień porodu to sobie myślę “Boże, jak ja mogłam być taka gruba”.
Teraz powoli dochodzę do siebie, do normalnego wyglądu, czekam tylko kiedy będę mogła zacząć chodzić na basen i przywrócić jędrność swoim mięśniom.
A jak patrzę na moją córcię śpiącą koło mojego mężusia i robiących identyczne miny podczas spania, to się strasznie wzruszam.
Mówię Wam, macierzyństwo jest SUPER!
Szkoda tylko, że na forum mam czas tylko w nocy kiedy Laura śpi (bo przesypia nocki bardzo fajnie, budzi się tylko na chwilkę na karmienie i zaraz potem zasypia z powrotem), w dzień jest gorzej.
Niestety moje marzenie o spaniu na brzuszku jeszcze się nie spełniło. Niestety to prawda, z tymi piersiami pełnymi mleka nie da się spać na brzuchu (buuu).
Pozdrawiam wszystkie Mamusie z brzuszkami i te już bez ;-)))

Iwcia i Laurusia urodzona 26.04