Ukłon w stronę EwkiM Jak tu coś napisze, to będzie dobra wróżba 😉
A ja… o czym rozmawiam?
Po pierwsze: wyłączam tv!
Pierwszy temat:
Jak Wam smakuje?
Drugi temat: wracanie do tego, co się zdarzyło 1/2/3 dni temu, bądź, co robimy po obiedzie 😉
Taki hardcore
Szaleje ktoś jeszcze w rozmowach przyobiednich tak jak ja?? 😉
46 odpowiedzi na pytanie: O czym rozmawiacie przy obiedzie ;)
w sensie z rodzicami??? przy wigilli. czy z dziecmi na codzien? bo u mnie rozmowa wygląda tak
– Bartek, jedz, nie bujaj sie
– Bartek wracaj do stoł
– ALa nie wyj, Ale tu nie ma marchewki, no prosze, nie pluj, no dobra wypluj mamie na reke 🙂
– Bartek wracaj do stołu
– dostaniesz cukierka po obiedzie
– Ala, nie ma parówek, masz zjesc zupe
– Bartek nie draznij Ali
– no i pytanie – co tam robiliscie?
Bartek -nie pamiętam
Ala – ble, ble
Monsz – nie chce mi sie o tym gadac 🙂
A przy wigili to nie rozmawiam tylko nosze do kuchni i przynosze nowe 🙂
plus wszystkie teksty powyzej. ewentualnie kto co pije?
Aborka no padłam normalnie
Cudownie! 🙂
U nas podobnie, tylko imiona zmienione 😉
Przede wszystkim jesli ugotuje coś innego niż pomidorowa, spaghetti verde, krem z brokułów, które dziecko wsuwa migiem bo uwielbia, to posiłek zaczyna się od podszytego
niepewnością i niesmakiem pytania
CO TO JEST?
mam wielokrotnie ochote odpowiedzięc
A GÓWNO!
ale się hamuje i wyjasniam, dodajac żeby jedli, bo wyszło smaczne.
potem jest już tylko gorzej, bo dochodzi szantaż, wmuszanie i wymuszanie,…
mówie o eFie…
aż w końcu kończy się karą, zabraniem talerza, nerwami itp…
od niedawna jestem mądrzejsza, tzn zabieram talerz zanim zaczną się opisane wyżej
zachowania:) i dziecko jest zwyczajnie głodne do nastepnego posiłku.
kiedy jest ich ulubione danie, to wpierniczają, poprawiamy czymś slodkim
i wtedy są rozmowy w stylu
“mamusiu, uwielbiam scooby zupkę. zjem dokładkę, dobrze?:)”
“kiedy mi znowu ugotujesz taką zupę?”
“myszo, ale Ci wyszła dobra zupa” itd…
a ja tylko
“to jedzcie, jedzcie:) smacznego! tu są same witaminy:)”
A u nas tak samo +
– mamo muszę do ubikacji
– byłaś przed obiadem
– mamo ale ja muszę
(do buzi napchane wszystko co “niedobrego” na talerzu)
– dobrze pójdę z tobą
– nie już mi sie nie chce
🙂
MATERIAŁ NA GÓWNO się mówi 😉
u mnie dochodzi jeszcze:
-marcin nie kop w krzesło
-marcin czy mozesz uzywac widelca do jedzenia a nie do stukania w brzeg talerza??
-marcin jedz a nie gap sie w tv…(to niestety “szkoła ” mojego małża bo on bez tv nie zje żadnego posiłku:(:()
-marcin jak masz babrac w talerzu to odejdź od stołu -jak zgłodniejesz to wróc
tak to mniej więcej wygląda….
u mie to samo tylko jako dania hitowe wdnieją parówki lub grzanki i serek waniliowy
ku#$%%wa, nic sie nie moge kulinarnie rozwinac bo nic nie zjedzą….
Jak jest co innego to juz zalezy od glodu i nastroju. W skarjnych przypadkach córa włazi na krzesło i wyjmuje sobie sama te parówke…
a co do zup – to króluje żurek
przy czym
mąz je zurek cały, ale on jest w pracy 🙂
Ala – je żurek z kiełbasą i białkiem (bez żółtka), i ziemniakiem, marchewke albo chce wiecej albo kaze sobie zabrac, zalezy ile było indoktrynacji witaminowej w przedzkolu
Bartek je żurek z kiełbasą, bez marchewki, z jajkiem ale najchetniej bez żurku. ale ziemniak obojętny…
zagadka czyli z czym żurek je MAMA?????
mama je żurek z żółtkiem i marchweką (ale to juz od córki zalezy)
a co to jest wspólny obiad???
bo w moim domu wariatów ciężko o coś takiego
z apetytem :D?
Skąd ja to znam
Jeszcze ostatnio młody sam zaczyna sikać, więc dialogi przy stole są urozmaicone:
– sikuuuu!!!
– to leć szybciutko
– psiepraszam bazio, posikam się!!!!
– leć, leć, zdążysz…
.
.
.
– Skończyłeś?
– pomóc Ci?
– spuściłeś wodę?
– wróć się i umyj jeszcze rączki…
– daj poprawię spodenki
Nie wiem czemu, ale ostatnio KAŻDY posiłek ma taki przerywnik
no własnie ze srednim, jak mi wczesniej dwa gluty grzebią i wyjmuja lub wrzucają składniki wyłowione swoja obsliniona łyżka ze swoich obślinionych zup 🙂
A ja zawsze myślałam, że moje jak prosiątka jedzą…
A tu pomału zaczynam w nich kulturę zauważać…
Jak to dobrze, że jest forum 😀
Nie, no w sumie nie są najgorsi… Tom to właściwie pełna
kultura… A Em ze swoim temperamentem na tyłku usiedzieć
nie może… tak poza tym to jako tako…
choć znam takie dzieci…przy których moje jak
bydlątka wypadają przy stole…
aborka, posikac się można z tych twoich opowieści, naprawdę, samo życie 😉
u nas nie jest tak źle, jeśli jest problem to z tym, że Tosia nie chce jeść sama teraz i wtedy:
albo się nie odzywam, gdy wiem że jest głodna, bo napewno w końcu spokornieje
albo mówię jej o szyszkach i suchej korze, którą muszą jeść zwierzątka w lesie (to z “Tupcia Chrupcia”) i to też działa
albo jak się gdzies śpieszymy to wkurzona sama ją karmię (i to jest najgordsza opcja)
przy wspólnych posiłkach nigdy nie towarzyszy nam tv (tak jak przy czytaniu, bardzo tego pilnuję)
rozmawiamy najczęściej o śmiesznych rzeczach, gdy ktoś ma ochotę opowidzieć, że wczoraj w tvn24 mówili, że ktoś tam zginął, zaginął, spalił się itd., to ostro go wyhamowuję
najczęściej opowiadamy tosi po co jemy to co jemy, czyli, że po burakach mamy ładniejszą krew, a po mięsku silniejsze mięśnie, a te ziemniaki to wyrosły na ogrodzie babci Stasi, tak jak marchewka i pietruszka z zupy itd itd
czyli bardzo poznawczo i poglądowo,
przyjemne z pożytecznym 😉
To takie tragiczne, że az smieszne
u mnie to samo
no to u nas nie jest chyba najgorzej 🙂
na co dzien obiad jem tylko z makarym – opowiada wtedy o tym, co w przedszkolu, co powiedzial dawid a co zrobila julka ;).
na ogol jedzenie makarego konczy sie po 5 kesach i dalej jest przekupstwo “zjedz jeszcze 5 lyzek, a dosatniesz czekolade”. no, chyba, ze sa pieczone ziemniaczki lub kotlety z sera zoltego albo placki ziemniaczane – wtedy zjada bez gadania swoje i moje.
w weekendy jadamy w 3, ale rozmowy podobne: co robimy po poludniu, troche plot sasiedzkich ;), etc.
tv czasami gdzies brzeczy w tle, ale nie odwraca uwagi od jedzenia.
czyli z tym, z czym nie ma ochoty jeść córka 😉
Mogę tylko wymienić imiona
Zwykle jem z P.,
a że młoda ma zawsze duuuużo do powiedzenia
to rozmowy wyglądaja tak, że ona mówi a ja słucham
Kiedy jemy wszyscy razem (1, góra 2 razy w miesiącu)
to nie możemy sie nadziwić, że udało nam się wspólnie zasiąśc do obiadu
Znasz odpowiedź na pytanie: O czym rozmawiacie przy obiedzie ;)