czy macie jakieś doświadczenie w tym temacie?
czy wierzycie w to, że dzieci widzą i kontaktują się z duchami?
na razie nie chcę pisać co skłoniło mnie do tych pytań, bo sprawa jest baardzo świeża, a ja jestem w szoku…!!!
ale będę wdzięczna za każdy odzew
Kasia,Kuba 01.03 i Borys 06.06
Strona 3 odpowiedzi na pytanie: kontakty dzieci z duchami
Ale dziwne. Nie wiem jak trafilam na ten post o duchach. Byl na pierwszej stronie,myslalm ze jest nowy. Po napisaniu swojej odpowiedzi zauwazylam ze wszystkie wasze wiasdomosci sa bardzo stare i caly watek:)Nie wiem jakim cudem,cos sie pochrzanilo:)
ja w to wierze mojej siostry koleżanka opowiedziała jej jak to jej synek opowiadał że rozmawia i bawi się z panem..tak było parę razy po jakimś czasie rodzice spytali “jak ten pan wygląda??” a ten malec odpowiada “jest ubrany na szaro i na tym ubraniu są pasy”..wiecie co się okazało że w miejscu gdzie stoi ich dom (i nie tylko ich) było wiezienie… Nieźle nie
gratuluje 100% pewności.
A synek wiedział wcześniej, że jakaś pani mieszkała w tym mieszkaniu? Opowiadaliście mu coś?
Ja nie miałam takich kontaktów ale…moja babcia opowiadała, jak zmarła jej babka, która b. kochała i była z nią związana, to siedziała w fotelu i poczuła, jak ją głaszczą z tyłu czyjeś ręce…odwróciła się szybko ale tam była tylko ściana…
ps. moja babka nie jest wierząca! nie wierzy w duchy zmarłych ale tamtej historii nie umie wytłumaczyć. Ona miała wtedy z 5 lat…
KOtuś ja też raz w życiu miałam taką wizje-sen niebezpieczeństwa.
Miałam 14 lat, moja mama pojechała na groby swoich rodziców ok 300 km. Miała wrócic pociągiem, który przyjeżdżał o4 rano, określiła że nie będzie jej 2-3 dni, byliśmy spokojni bo tam mieszka mamy brat i siostra więc była z nimi. W nocy miałam dziwny sen, śniło mi sie że sidzimy siostra tato i ja, a w telewizji podają że pociąg którym jechała mama miał wypadek, jest dużo ofiar i spiker podaje nazwiska tych którzy zginęli. Złapaliśmy się z sioatrą i tatem za ręce i trzymaliśmy bardzo mocno, myślałam aby tylko nie wymienili mamy. Obudziłam się, z bolącymi dłońmi. Mama tego ranka również nie wróciła. Szykowałam się do szkoły na popołudnie gdy z dworca zadzwoniła mama, abym jej naszykowała goracą kąpiel i herbatę. Okazało się że pociąg którym jechała miał wypadek pod Częstochową, cały ostatni wagon został zmiażdżony. Opowiadała później, że był straszny tłok, szła korytarzem w stronę końca pociągu szukając jekiegoś miejsca, będąc już w przedostatnim lużniejszym wagonie, postanowiła przejść do ostatniego. Nie wie dlaczego ale coś ja zatrzymało i stała w tym wagonie, potem ktoś zaproponował żeby położyła torbę w przedziale i poczekała, bo w częstochowie usiądzie, gdyż ten ktoś wysiada.
Nie wiem jak to tłumaczyć, duchy które potrzebowały mojej pomocy w powstrzymaniu mamy , przeczucie…..
Więcej w życiu takich przeczuć nie miałam
Grażynka tylko dziękować Bogu za Bożą opatrzność:)
Niesamowite…
Wczoraj w nocy czytałam ten wątek i potem bałam się jak cholera. A do tego mój kot cały czas był jakiś niespokojny i to potęgowało mój lęk. W końcu nie wytrzymałam i obudziłam W. Jak mnie utulił to i sen przyszedł :).
drwisz ze mnie?
nie wiedzial, nie mial podstaw do tego, zeby myslal, ze ktokolwiek tu wczesniej mieszkal
ja Ci wierze! nie przynaleze do żadnego kosciola, wiec i nie wytlumacze tego pod tym kątem, ale wiem ze to cialo tylko umiera a astral (duch) – jesli chce- to zostaje- na dluzej lub na krocej, na pewno miała swoje powody.
ps a ile dzidzia ma lat/miala w momencie tego zdarzenia?, bo powiem Ci jedną rzecz, dzieci do 3 roku zycia są “otwarte”, pozniej ta zdolnosc zanika, dlatego warto pytac i wierzyc malym dzieciom w to co mowia, ale wazne co mowia do 3 r.ż.
o, ludzie.. tu juz nic nie mozna napisać na tym forum, bo zaraz wszyscy sie doszukują zlych intencji.
nie.
ja nigdy nie mam 100% pewności.
poza tym na codzien pracuje z dzieciakami w róznym stopniu uposledzenia i zdarzalo sie, ze wspolnie z calym gronem pedagogicznym, psychologiem i pedagogiem analizowaliśmy opowieśc, ktora po dlugim sledztwie okazala sie nieprawdą.
mozna, mozna, nie twierdze inaczej
tak to odczulam i chcialam sie upewnic… hmmm
ja tez stosuje zasade ograniczonego zaufania, ale w TYM KONKRETNYM PRZYPADKU, KTORY OPISALAM wlasnie uwierzylam swojemu dziecku… po prostu…
A mnie zmroziło, jak napisałyście, że jak się o odwiedzaniu ducha komuś opowie… to ten duch sobie odchodzi….
Bo ja tak właśnie miałam.
Przeczucia…. prorocze sny… odwiedzanie mnie przez duchy…. szczególnie we śnie, bo tylko tam się ich nie boję….. to u mnie normalka…
Ale jak mnie odwiedzał mój zmarły kolega (bardzo bliski) i opowiadał różne dziwne rzeczy…. które potem okazywały sie sprawdzać… i to wszystko we śnie… i ja w końcu zmęczona tymi odwiedzinami… rozgadałam mężowi i koleżance…. przestał mi się śnić z dnia na dzień… odszedł i nie wrócił.. póki co.
Nie widziałam na oczy ducha… nie chciałabym za Boga go zobaczyć, jedynie poltergeister jako dowód na pojawienie się “czegoś”.
Wydaje mi się, ze u dzieci chodzi o bardzo rozwiniętą wyobraźnię…. o patrzenie na świat w sposób, w jaki dorośli nie umieją już patrzeć…. i o wrażliwość. Poza tym dzieci własnie nie boją się duchów, a dorośli tak….
Niektórym niestety te cechy zostają… tak jak u mnie, mimo, ze strasznie boję się duchów
zalozyłam w grudniu 2006 roku, badz troche pozniej wątek na temat tego jak ‘dowiedzila’ mnie moja ciotka godzine po jej smierci, ‘przyszla’ zobaczyc moja córke, nigdy jej nie widziala a tak strasznie chciala, wiekszosc osób uznalo to za wymysl, i wcale sie nie dziwie, ale nie chcialybyscie byc wtedy na moim miejscu….wrrrr
ale dla kogo nieprawdą?, Wy tak ustaliliście, czy dzieci sie przyznaly?
Brrrrrrrr-straszne to wszystko. Naczytałam się i chyba dzisiaj spać nie będe mogła,a mąż wyjechał……….:(
Dziewczyny, a czy wasze dzieci budzą się czasami ze strasznym krzykiem w środku nocy?
Taki krzyk przeraźliwy…. aż do utraty tchu.
Ja miałam takie coś gdy byłam dzieckiem…. codziennie krzyczałam w nocy….. a mama i babcia nie mogły mnie dobudzić. Jak zaczełam mówić opowiadałam im straszne rzeczy…. o stworach wyłażących ze ścian.
Moja Mela ma tak od urodzenia…. mam nadzieję, ze nie odziedziczy po mnie snów. Ja mam straszne sny od zawsze. I duchy odwiedzają mnie często, ale własnie we snach.
Moje dzieci dzięki Bogu śpią spokojnie :),jest to powodem do mojego szczesci i moje radości,bo ja swoje dzieciństwo wspominam jako jeden wielki koszmar.Gnębiły mnie sny,spałam ze strachu z podkurczonymi nogami zakryta po uszy. Miałam różne przewidzenia.Łóżko często mi się ruszało. Minęło mi to wszystko po nawróceniu i oddaniu wszystkiego Bogu kiedy modliłam się konkretnie w tej sprawie i wierzę,że spokojny sen moich dzieci jest rezultatem modlitwy. Codziennie wieczorem modlimy się o Boży pokój i tak się dzieje:)
Nie pamietam w jakim kierunku potoczyla sie dyskusja o duchach, ale wczoraj mialam dosc ciekawe zdarzenie zwiazane z tym tematem i chcialam je dopisac.
Otoz, bawialam sie ze Stephanie – cos w stylu walanie sie po lozku i gilgotki. Nagle Stephanie stanela przy lozku i wzrok zatrzymala na pustej scianie pomiedzy kwiatem w doniczce a drzwiami balkonowymi. Pomyslalam, ze wpatruje sie w swoje odbicie w oknie, ale drzwi byly otwarte i pod niewlasciwym katem zeby widziala swoje odbicie. Wtedy przypomnialo mi sie o tym watku :eek:. Zreszta caly wieczor moja starsza dreczyla mnie pytaniami typu “a co to znaczy, ze house is hunted”, wiec bylam w temacie.
Well, dzis rano dostalam wiadomosc, ze w nocy umarla moja babcia. 🙁 Teraz jestem przekonana, ze przyszla nas pozegnac/odwiedzic.
Znasz odpowiedź na pytanie: kontakty dzieci z duchami