Nie zale, opuszczam powietrze…

1. jaga Dodane ponad rok temu,

   No dobra, to teraz moje 5 groszy.

   Po pierwsze:
   Prawdziwa miłość jest w stanie wybaczyć zdradę. Będzie bolało, ale uczucie jest silniejsze. Czy tak jest w tym przypadku? Czy mąż Pomidorowej nie mówił przypadkiem, że jej nie kocha, a ożenił się pod presją rodziny?

   Po drugie:
   Nie mówiłabym o dziecku. Mąż i żona muszą poukładać swoje sprawy, zastanowić się co czują, bez presji czynników zewnętrznych.

   Po trzecie:
   Mąż powinien wyprowadzić się od ojca, który wywiera presję na obie strony konfliktu. Pomidorowa powinna dać sobie spokój z Forum. Oboje powinni przemyśleć swoje zachowania, uczucia itp bez presji czynników zewnętrznych (czyli jak wyżej).

   Decyzja o tym, co dalej, należy do Pomidorowej. To ona zdecyduje, co zrobi, czy powie mężowi o ciąży, czy posłucha żalów jego ojca, czy wróci…

   Trudna decyzja – być samotną matką z dwojgiem dzieci, czy wrócić do męża, który zdradził, mówił, że nie kocha, że ślub był pod przymusem, a za parę lat może powiedzieć – wróciłem do Ciebie z litości, bo przecież byłaś w ciąży….

   Odpowiedz
2. olinja Dodane ponad rok temu,

   On chce wrócić a o ciaży nie wie.
   Ale jasne wtedy każdy bedzie pamietał tylko to co wygodne 🙁

   Odpowiedz
3. lauidz Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez JaEwa
   Ja myślę, że wybaczyć dla dziecka nie ma sensu. To znaczy to nie moze być podstawowy powód. Jeśli ma być źle to dziecko tego nie naprawi, no chyba że ma być dobrze, ale tego to niestey nikt nie wie.

   dokladnie

   Odpowiedz
4. jaga Dodane ponad rok temu,

   Dlatego ja uważam, że jak co to powinni się sami rozmówić, a info o dziecku powinna paść, gdy już się dogadają (o ile się dogadają)

   Odpowiedz
5. hakami Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez Bronia
   Dlatego ja uważam, że jak co to powinni się sami rozmówić, a info o dziecku powinna paść, gdy już się dogadają (o ile się dogadają)

   Nic bym nie mowiła gdyby ojcem dziecka była obca, przypadkowa osoba. Ale jest to jakby nie było mąż. Powinien się dowiedzieć jak najszybciej. Dziecko jest bardzo ważne w całej tej sytuacji i ONO też powinno być tematem ich dyskusji. Tak czy siak Pomidorowa zrobi jak uważa a życie zweryfikuje.

   Odpowiedz
6. jaga Dodane ponad rok temu,

   Zamieszczone przez cezek
   Nic bym nie mowiła gdyby ojcem dziecka była obca, przypadkowa osoba. Ale jest to jakby nie było mąż. Powinien się dowiedzieć jak najszybciej. Dziecko jest bardzo ważne w całej tej sytuacji i ONO też powinno być tematem ich dyskusji. Tak czy siak Pomidorowa zrobi jak uważa a życie zweryfikuje.

   No pewnie – do niej należy decyzja. I pewnie – mąż-ojciec powinien wiedzieć.Jednak po tym, co Pomidorowa pisała, ja bym się obawiała takiego obrotu sprawy – ona mu mówi, on wraca, a potem mówi, że to było z litości, przez dziecko, a nie z miłości i dalej ją zdradza. Dlatego w mojej ocenie powinna powiedzieć, ale najpierw – szczere wyznanie uczuć. No, chyba, że jednak Ona nie będzie chciała z nim być. To jest trudne i poplątane. Źle, gdy nie ma obojga rodziców, źle gdy są razem, ale są dla siebie wrogami.

   Odpowiedz
7. czarna111 Dodane ponad rok temu,

   o raju..
   Pomidorowa – życzę zdrówka dla Was dwojga, niech Maleństwo zdrowo sobie rośnie pod Twoim serduchem 😀
   a Tobie dodatkowo – spokoju ducha i rozważnych decyzji…

   Odpowiedz
8. abcdefg Dodane ponad rok temu,

   i jak tam po rozmowie?

   Odpowiedz
9. pomidorowa24 Dodane ponad rok temu,

   No więc.
   Trudno mi jakoś to wszystko opisać.
   Spotkaliśmy się wczoraj, pierwszy raz od tylu dni go widziałam.
   Targały mną uczucia nie do opisania, wściekłość, żal i jednocześnie coś co można nazwać motylkami w brzuchu, szczęście że go zobaczyłam, prawie się popłakałam.
   Już chciałam się rzucać na szyje, że przebacze, że go kocham, ale z drugiej strony chciałam zachować zimną krew.
   Bardzo to trudne wszystko.
   To on mówił, ja prawie milczałam, tylko przytakiwałam, wiedziałam że jak za dużo zaczne mówić to się rozrycze.
   Przepraszał, powiedział że rozumie moje uczucia ale jeśli mu wybacze zrobi wszystko aby było dobrze.
   Do końca rozmowy nie powiedziałam o ciąży, bałam się że ze względu na nią może chciałby to wszystko naprawić.
   Ale nie wiedząc o ciąży chciał wrócić, dał mi czas, że nie musimy tak od razu, nawet mieszkać ze sobą, że będziemy się spotykać jeśli ja zechce, wszystko od początku zaczniemy.
   Ze on się dostosuje, poczeka na każdą moją decyzje.
   Gdy już się prawie zbieraliśmy do domu, powiedziałam mu.
   Normalnie facet się rozpłakał, zaczął się wyzywać od idiotów, kretynów i innych.
   Gdy mu powiedziałam że to już trzeci miesiąc, o nic nie pytał, widziałam że chce mnie przytulić.
   Pożegnaliśmy się, to ja się odezwe, ma poczekać, przemyśleć, ja zresztą też.
   Kocham go, bardzo mocno.
   Myślę że potrzeba mi czasu, ale jestem w stanie mu wybaczyć.
   Najgorsze jednak będą dla mnie sprawy łóżkowe, tego sobie narazie nie wyobrażam.
   Ale na to przyjdzie jeszcze czas.

   Odpowiedz
10. Anonim Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Pomidorowa24
    No więc.
    Trudno mi jakoś to wszystko opisać.
    Spotkaliśmy się wczoraj, pierwszy raz od tylu dni go widziałam.
    Targały mną uczucia nie do opisania, wściekłość, żal i jednocześnie coś co można nazwać motylkami w brzuchu, szczęście że go zobaczyłam, prawie się popłakałam.
    Już chciałam się rzucać na szyje, że przebacze, że go kocham, ale z drugiej strony chciałam zachować zimną krew.
    Bardzo to trudne wszystko.
    To on mówił, ja prawie milczałam, tylko przytakiwałam, wiedziałam że jak za dużo zaczne mówić to się rozrycze.
    Przepraszał, powiedział że rozumie moje uczucia ale jeśli mu wybacze zrobi wszystko aby było dobrze.
    Do końca rozmowy nie powiedziałam o ciąży, bałam się że ze względu na nią może chciałby to wszystko naprawić.
    Ale nie wiedząc o ciąży chciał wrócić, dał mi czas, że nie musimy tak od razu, nawet mieszkać ze sobą, że będziemy się spotykać jeśli ja zechce, wszystko od początku zaczniemy.
    Ze on się dostosuje, poczeka na każdą moją decyzje.
    Gdy już się prawie zbieraliśmy do domu, powiedziałam mu.
    Normalnie facet się rozpłakał, zaczął się wyzywać od idiotów, kretynów i innych.
    Gdy mu powiedziałam że to już trzeci miesiąc, o nic nie pytał, widziałam że chce mnie przytulić.
    Pożegnaliśmy się, to ja się odezwe, ma poczekać, przemyśleć, ja zresztą też.
    Kocham go, bardzo mocno.
    Myślę że potrzeba mi czasu, ale jestem w stanie mu wybaczyć.
    Najgorsze jednak będą dla mnie sprawy łóżkowe, tego sobie narazie nie wyobrażam.
    Ale na to przyjdzie jeszcze czas.

    Trzymam kciuki:)! a tak poza tym szkoda mi Was obojga, ja wiem ze to on zawinił, ale chłop chyba naprawde żaluje…hmmm sama nie wiem, to tylko moje przypuszczenia…życze powodzenia, a Ty Pomidorowa pisz caly czas jak tam sie sprawy mają:)

    Odpowiedz
11. jaga Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Pomidorowa24
    No więc.
    Trudno mi jakoś to wszystko opisać.
    Spotkaliśmy się wczoraj, pierwszy raz od tylu dni go widziałam.
    Targały mną uczucia nie do opisania, wściekłość, żal i jednocześnie coś co można nazwać motylkami w brzuchu, szczęście że go zobaczyłam, prawie się popłakałam.
    Już chciałam się rzucać na szyje, że przebacze, że go kocham, ale z drugiej strony chciałam zachować zimną krew.
    Bardzo to trudne wszystko.
    To on mówił, ja prawie milczałam, tylko przytakiwałam, wiedziałam że jak za dużo zaczne mówić to się rozrycze.
    Przepraszał, powiedział że rozumie moje uczucia ale jeśli mu wybacze zrobi wszystko aby było dobrze.
    Do końca rozmowy nie powiedziałam o ciąży, bałam się że ze względu na nią może chciałby to wszystko naprawić.
    Ale nie wiedząc o ciąży chciał wrócić, dał mi czas, że nie musimy tak od razu, nawet mieszkać ze sobą, że będziemy się spotykać jeśli ja zechce, wszystko od początku zaczniemy.
    Ze on się dostosuje, poczeka na każdą moją decyzje.
    Gdy już się prawie zbieraliśmy do domu, powiedziałam mu.
    Normalnie facet się rozpłakał, zaczął się wyzywać od idiotów, kretynów i innych.
    Gdy mu powiedziałam że to już trzeci miesiąc, o nic nie pytał, widziałam że chce mnie przytulić.
    Pożegnaliśmy się, to ja się odezwe, ma poczekać, przemyśleć, ja zresztą też.
    Kocham go, bardzo mocno.
    Myślę że potrzeba mi czasu, ale jestem w stanie mu wybaczyć.
    Najgorsze jednak będą dla mnie sprawy łóżkowe, tego sobie narazie nie wyobrażam.
    Ale na to przyjdzie jeszcze czas.

    Zuch dziewczyna!
    A z tym sexem… – jak wrócicie to nie będzie problemu. Jeśli mu przebaczysz z miłości, to TO już nie będzie problemem. A widać, że kochasz. Życzę Ci, aby on czuł to samo, jeśli tylko zdecydujecie się na drugie podejście.

    Odpowiedz
12. hakami Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Pomidorowa24
    No więc.
    Trudno mi jakoś to wszystko opisać.
    Spotkaliśmy się wczoraj, pierwszy raz od tylu dni go widziałam.
    Targały mną uczucia nie do opisania, wściekłość, żal i jednocześnie coś co można nazwać motylkami w brzuchu, szczęście że go zobaczyłam, prawie się popłakałam.
    Już chciałam się rzucać na szyje, że przebacze, że go kocham, ale z drugiej strony chciałam zachować zimną krew.
    Bardzo to trudne wszystko.
    To on mówił, ja prawie milczałam, tylko przytakiwałam, wiedziałam że jak za dużo zaczne mówić to się rozrycze.
    Przepraszał, powiedział że rozumie moje uczucia ale jeśli mu wybacze zrobi wszystko aby było dobrze.
    Do końca rozmowy nie powiedziałam o ciąży, bałam się że ze względu na nią może chciałby to wszystko naprawić.
    Ale nie wiedząc o ciąży chciał wrócić, dał mi czas, że nie musimy tak od razu, nawet mieszkać ze sobą, że będziemy się spotykać jeśli ja zechce, wszystko od początku zaczniemy.
    Ze on się dostosuje, poczeka na każdą moją decyzje.
    Gdy już się prawie zbieraliśmy do domu, powiedziałam mu.
    Normalnie facet się rozpłakał, zaczął się wyzywać od idiotów, kretynów i innych.
    Gdy mu powiedziałam że to już trzeci miesiąc, o nic nie pytał, widziałam że chce mnie przytulić.
    Pożegnaliśmy się, to ja się odezwe, ma poczekać, przemyśleć, ja zresztą też.
    Kocham go, bardzo mocno.
    Myślę że potrzeba mi czasu, ale jestem w stanie mu wybaczyć.
    Najgorsze jednak będą dla mnie sprawy łóżkowe, tego sobie narazie nie wyobrażam.
    Ale na to przyjdzie jeszcze czas.

    🙂

    Odpowiedz
13. zewunia Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Bronia
    No dobra, to teraz moje 5 groszy.

    Po pierwsze:
    Prawdziwa miłość jest w stanie wybaczyć zdradę. Będzie bolało, ale uczucie jest silniejsze….

    Zamieszczone przez Olinja

    Wybaczać nie bedziesz tylko w momencie kiedy mu to powiesz ale przez całe życie.
    Cały czas kiedy sobie o tym przypomnisz bedziesz mu wybaczać albo odejdziesz.
    Czas goi rany ale nie takie…

    no wlasnie jak myslicie czy mozna wybaczyc zdrade i z czasem w ogole o niej zapomniec, czy to juz na zawsze tkwi w sercu, jak zadra, czy pewnego dnia mozna obudzic sie, spojrzec na ukochanego i nie pamietac tego co kiedys zrobil i zaczac zyc na nowo? 🙁 co myslicie na ten temat?

    Odpowiedz
14. Anonim Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez zewunia
    no wlasnie jak myslicie czy mozna wybaczyc zdrade i z czasem w ogole o niej zapomniec, czy to juz na zawsze tkwi w sercu, jak zadra, czy pewnego dnia mozna obudzic sie, spojrzec na ukochanego i nie pamietac tego co kiedys zrobil i zaczac zyc na nowo? 🙁 co myslicie na ten temat?

    sama nie wiem, mam nadzieje ze sie nie przekonam jak to jest, ale wydaje mi sie ze raczej nie mozna zapomniec…wybaczyc?-sama nie wiem, ale zapomniec nie.

    Odpowiedz
15. jaga Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez zewunia
    no wlasnie jak myslicie czy mozna wybaczyc zdrade i z czasem w ogole o niej zapomniec, czy to juz na zawsze tkwi w sercu, jak zadra, czy pewnego dnia mozna obudzic sie, spojrzec na ukochanego i nie pamietac tego co kiedys zrobil i zaczac zyc na nowo? 🙁 co myslicie na ten temat?

    Ja kiedyś przebaczyłam.
    Fakt, nie jesteśmy już razem. Rozstaliśmy się z innego powodu. Ale przez tych parę wspólnych lat nawet o tym nie myślałam.

    Odpowiedz
16. ahimsa Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Bronia
    Ja kiedyś przebaczyłam.
    Fakt, nie jesteśmy już razem. Rozstaliśmy się z innego powodu. Ale przez tych parę wspólnych lat nawet o tym nie myślałam.

    Ale innych może zazdrośc zeżrec!

    Odpowiedz
17. jaga Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez ahimsa
    Ale innych może zazdrośc zeżrec!

    Że niby o co?

    (że tak po “polsku” zapytam ;))

    Odpowiedz
18. moni2003 Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Pomidorowa24
    No więc.
    Trudno mi jakoś to wszystko opisać.
    Spotkaliśmy się wczoraj, pierwszy raz od tylu dni go widziałam.
    Targały mną uczucia nie do opisania, wściekłość, żal i jednocześnie coś co można nazwać motylkami w brzuchu, szczęście że go zobaczyłam, prawie się popłakałam.
    Już chciałam się rzucać na szyje, że przebacze, że go kocham, ale z drugiej strony chciałam zachować zimną krew.
    Bardzo to trudne wszystko.
    To on mówił, ja prawie milczałam, tylko przytakiwałam, wiedziałam że jak za dużo zaczne mówić to się rozrycze.
    Przepraszał, powiedział że rozumie moje uczucia ale jeśli mu wybacze zrobi wszystko aby było dobrze.
    Do końca rozmowy nie powiedziałam o ciąży, bałam się że ze względu na nią może chciałby to wszystko naprawić.
    Ale nie wiedząc o ciąży chciał wrócić, dał mi czas, że nie musimy tak od razu, nawet mieszkać ze sobą, że będziemy się spotykać jeśli ja zechce, wszystko od początku zaczniemy.
    Ze on się dostosuje, poczeka na każdą moją decyzje.
    Gdy już się prawie zbieraliśmy do domu, powiedziałam mu.
    Normalnie facet się rozpłakał, zaczął się wyzywać od idiotów, kretynów i innych.
    Gdy mu powiedziałam że to już trzeci miesiąc, o nic nie pytał, widziałam że chce mnie przytulić.
    Pożegnaliśmy się, to ja się odezwe, ma poczekać, przemyśleć, ja zresztą też.
    Kocham go, bardzo mocno.
    Myślę że potrzeba mi czasu, ale jestem w stanie mu wybaczyć.
    Najgorsze jednak będą dla mnie sprawy łóżkowe, tego sobie narazie nie wyobrażam.
    Ale na to przyjdzie jeszcze czas.

    podziwiam i trzymam kciuki… i życzę żeby Ci życie dało z górki poschodzić a nie wspinać się ciągle pod…
    czuję przez skórę że powinno być dobrze…

    a czy wybaczyłabym zdradę… myślę że tak… choć to łatwe nie byłoby z pewnością…

    Odpowiedz
19. abcdefg Dodane ponad rok temu,

    wzruszylam sie Twoim opisem…
    ale tak na trzezwo, bez emocji, Pomidorowa, to ja bym sie bala po tamtych akcjach…
    ale to Ty znasz dokladnie sytuacje i siebie i swojego meza
    i skoro go kochasz i jesli wierzysz, ze on tez Cie kocha i naprawde szczerze zaluje i nigdy wiecej Ci czegos takiego nie zrobi, to moze faktycznie warto dac mu szanse
    moze nie ze wzgledu na dziecko, ale jednak szczegolnie, ze bedziecie mieli dziecko
    zycze Ci, zeby wszystko ulozylo sie jak najlepiej dla Was wszystkich

    aa – i racje maja dziewczyny, ze jesli wrocisz do niego, to nie mozesz mu wypominac zdrady
    znam zwiazek, ktory sie rozpadl wlasnie przez to, ze kobieta po “wybaczeniu” facetowi zdrady zameczala siebie i jego wyrzutami, pytaniami itd. (on nie zniosl tego i sie rozstali)

    Odpowiedz
20. ahimsa Dodane ponad rok temu,

    Zamieszczone przez Bronia
    Że niby o co?

    (że tak po “polsku” zapytam ;))

    No o tamtą babę! stale bym o tym myślała, jak ją dotykał, co robił, czy teraz dotyka mnie tak samo, jak ją? itd.

    Odpowiedz

• « Poprzednie
• 1
• ...
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• ...
• 12
• Następne »

Znasz odpowiedź na pytanie: Nie zale, opuszczam powietrze…