Czy sa tu jakies przyszle mamy starajace sie o pierwsze malenstwo dopiero po trzydziestce.
W pazdzierniku koncze 33 lata i dopiero zaczynamy starania. Nie z wyboru – po prostu tak sie zycie poukladalo. Moj partner wkrotce 40-ka.
Takie pozniejsze macierzystwo / starania maja inny smak. Jestesmy juz b a r d z o 😉 gotowi i troche niecierpliwi. Ale jednoczesnie troche trudno wyrzec sie tej wolnosci do ktorej przyzwyczailismy sie przez te lata.
Martwia mnie troche perspektywy zmniejszonej plodnsci, ale lepiej nie stresowac sie za wczasu.
Chetnie poznam dziewczyny w podobnej do mojej sytuacji.
Pozdrawiam Was wszyskie cieplutko.
K.
Strona 7 odpowiedzi na pytanie: Do starajacych sie o pierwsze dziecko po 30-ce
Nigdy nie odbierałam tej częsci jak smutnego grobowca… to było wspólne wspieranie się, radość oczekiwania…. i tu powstawały fasolki….
Są tutaj takie dziewczyny jak Ty, które straciły ciąże ale są też takie, które straciły dziecko…. może to Cię troszkę pocieszy, ale są tacy co mają gorzej….
Bardziej dostojnie i z większa powagą jest na niepłodności, ale tutaj….z obserwacji i doświadczenia wiem i widzę, że tu jest FIŚ przede wszystkim ;)… nie jedna na niepłodności o nim marzy…. ja już nie jestem w stanie się nakręcić tak jak nawet rok temu…
A ja bardzo się cieszę z wizyt byłych staraczek, które w podpisach mają zdjęcia USG swoich dzidziusiów… bo przychodzą tutaj z troski o nas. Trzymają kciuki i wspierają. Poza tym fajnie, że po tym jak się udało nie zapominają o nas… tych, które tu siedzą od dawna… więc ich nie wyganiaj…
Ja też zdjęcia Basi nie wyrzucę z avatarku… bo nie…
To jest ostatnia rzecz, o której bym pomyślala…
Jeżeli uraziłam którąś z dziewczyn,(bo mam wrażenie,że o mnie chodzi )to przepraszam.Fakt pisze wyrażnie…dla strających się trzydziestek o pierwsze dziecie.A ja się z trzecim wtrynżoliłam,no cóż.Wiadomo mam się do kogo przytulic,kogo kochać,ale rozumię też Was dziewczyny….Za długo mi schodzą te starania,aby obojętnie przejść obok Was,więc trzyma kciuki za każdą z osobna i za siebie,abyśmy nie musiały tu długo tkwić…
Nie o to chodzi na tym forum!!
Ja też wypadam z tego wątku!! 😉
Cik – no co ty?
My trzydziestki dojrzalej postrzegamy macierzynstwo ale faktem jest, ze te dla ktorych to pierwsza dzidzia czuja oddech czasu na plecach i moze troche inne (bardziej niecierpliwe) jest ich podejscie.
Watek ewoluowal choc tytul zostal ten sam. Ja tu witam wszystkie trzydziechy 😉 i nie popadajmy w skrajnosci.
Kazda z nas ma slabszy dzien i czasem zazdrosci (nie negatywnie) tym co juz doswiadczyly macierzynstwa ale dla mnie kazda trzydziestka ktora zaciazyla – z pierwszym czy kolejnym – to nutka optymizmu ze niedlugo i na mnie przyjdzie kolej.
Prosze sie wpisywac i nie analizowac za bardzo 🙂
Tylko to prawda,nie mogę postawić się w Waszej sytuacji…Wprawdzie wpadkę zaliczyłam mając 19 lat,potem długie (7 letnie starania ) o drugą dzidzię i teraz już ponadroczne starania o trzecią,ale o trzecią.Drugie dziecko urodziłam mając prawie 31lat. Teraz usilnie (nie wiem skąd to się wywodzi )pragnę trzeciego. Może jakaś łakoma jestem na macierzyństwo. Pamiętajcie nikogo nie chciałam urazić!!!:Nie nie:
Nikt na pewno nie czuje się urażony. A ja swoją wypowiedzią chciałam tylko podkreslić niewątpliwe różnice między nami – starającymi się. Bez wątpienia każda z nas bardzo pragnie doczekać maluszka – bez względu na to, którego, tylko te czekające na pierwszego – i to po 30 roku życia – są chyba w najbardziej dramatycznej sytuacji.
Pozdrawiam wszystkie kobietki. I dziękuję tym, które doczekały się dziecka, za dobre fluidy 🙂
Jak rocznik taki jak w nicku to jakie po 30tce?! 😉 Dopiero zaczynasz przygodę z trzydziestką!!
A jeśli mam być tak bardzo ścisła to zacznę we wrześniu 😉
To masz szanse na pierwsze tak jak ja miałam Baśkę!! 😉
Zaszłam w listopadzie, urodziny 30te miałam w maju a Basia urodziła się w sierpniu!! 😉 Tzn masz szansę urodzic pierwsze mając 30 lat!
Trzymam za to….
A na wątek zapraszamy we wrześniu!!!! Żartuję oczywiście!! 😉
Nawet nie wiesz, ile bym dała za to. Rok temu miałam prezent dokładnie w urodziny – zobaczyłam 2 kreseczki. Niestety na 2 miesiące….
Z przyjemnością otrzymam kolejny. Nie musi być we wrześniu – może być szybciej 🙂
Hej witam cie bardzo serdecznie ja mam własnie 32lata ale narzeczony jest młodszy 28l nie staramy sie jeszcze ale seks bez zabezpieczen piec lat zmartwil teraz mojego lekarza i przy tym i mnie nie myślałam ze to zle tylko ze mamy szczęscie poprostu bo z lenistwa nie chciałam nic brac a teraz sie boje robie badania szykujemy ślub i do roboty bo czas ucieka. Tak naprawde chodze po temacie po omacku jak to sie mówi bo nie bardzo wiem co robic od czego zaczac ci lekarze patrza na mnie troche dziwnie o co mi chodzi jak to o co o dziecko przeciez. szukam wsparcia aby uniknąć błedów
Witaj!!
A może masz tak idealnie regularne cykle, że wystarczyło się powstrzymać od seksu albo uprawiać seks “inaczej” 😀 przez kilka dni w środku cyklu i tyle?! 😉 Dobrze by było gdyby to było jednak szczęście!!
Myślę, że na początek dobrze by było zrobić sobie cykl z monitoringiem, aby sprawdzić czy pęcherzyki rosną i pękają. Jeśli tak to pójść o krok dalej i zrobić badania nasienia u partnera i u Ciebie hormonalne.
Jako, że jesteś po 30tce dlatego doradzam z grubej rury, bo można się starać kolejny rok i wtedy się badać… ale ja uważam, że nie po trzydziestce!! 😉
A co do młodszego męża to mój co prawda tylko 2,5 roku młodszy ale młodszy!! 😉 Fajny on taki!! 😀
No i trzymam kciuki!!
O Paszulka to witamy w klubie mężów o 2 lata młodszych 🙂
Hi hi hi….
to ja sie dołaczam do waszego klubu, moj kochany mezus jest mlodszy ode mnie o 2 lata i 3 miesiace 😉
Witamy 😉
Ja pierdziuuuuuu!!!
ok śliczne dzięki za odp. ale co to takiego jest jak to się robi ten monitoring dziewczyny ja naprawdę jestem zielona badanie nasienia właśnie już zrobione wyszło spoko w normie a to badanie hormonalne moje to jak robią z czego z krwi i o jakie hormony chodzi robiłam tylko toksoplazmoze.
Jestem teraz na delegacji więc nie mogę iść do lekarza wracam w sierpniu dopiero, zresztą nie mam jeszcze jakiegoś swojego lekarza tak byłam u pierwszego lepszego na kontroli jak co roku czy nic się nie dzieje i czekałam żeby mnie pochwalił jak to jest pięknie a on mnie zabił niepłodnością chyba zrobił mi tez cytologie i wszystko dobrze powiedział robiłam tez grupę krwi ale nawet na nią nie spojrzał a ja myślałam ze jest ważna czytałam coś o konfliktach właśnie. to tej pory byłam tak zajęta praca ze nawet się nie zastanawiałam nad tym co się dzieje z moim ciałem dopiero teraz otworzyły mi się oczy ja nic nie wiem o sobie to straszne. POMOCY.
No to jak tak, to powinnaś zacząć od znalezienia dobrego lekarza. Takiego na stałe, żeby na bieżąco Cię prowadził. Jeśli chodzi o hormony, to na początku cyklu musisz sobie skontrolować FSH, LH i estradiol. Od tego zacznij. To podstawa. Potem, po połowie cyklu (po owulacji) trzeba by było sprawdzic progesteron. Do tego prolaktyna, testosteron, hormony tarczycy.
To tak na początek. Poza tym dobrze też zrobic posiew z kanału szyjki macicy i czystość pochwy+chlamydię.
A co do monitoringu, to jest to usg robione dopochwowo, na którym gin sprawdza, czy cykl przebiega prawidłowo, czy rosną pecherzyki, czy pękają itd.
Powodzenia na starcie
Znasz odpowiedź na pytanie: Do starajacych sie o pierwsze dziecko po 30-ce